ตดๆของนายวัน

"พระเจ้าครับ จริงอยู่ที่ผมโกหกบ่อย.."

กล่าวไม่ทันจบปลายนิ้วของแม่ก็สะกิดเบาๆแล้วเอ่ยเตือน

"เดย์ นี่พระพุทธรูป"

เขากัดฟันกรอดข่มความอับอายเข้าไปภายในลมหายใจ ยุบหนอ.. พองหนอ.. รวบรวมสมาธิอีกครั้งแล้วกล่าวภาวนาเว้าวอนอย่างตั้งใจ

"จริงอยู่ที่ผมผิดศีลข้อสี่บ่อยครั้ง แต่นอกจากนั้นแทบจะไม่มี.."

แป๊ด

"มีบ้าง.." น้ำเสียงเขาเบาลง "แต่ลงโทษด้วยการให้ตดทุกครั้งที่พูดปดนี่มันเกินไปแล้วนะ ! "

ชายหนุ่มลืมตัวเสียแล้วว่าตนมาเพื่อขอขมามิใช่เรียกร้องความเป็นธรรม