ทวงคืนรักซาตาน

คำว่า 'รัก' อาจไม่มีค่ามากพอที่จะฉุดรั้งผู้ชายอย่างเขาไว้ได้

เขาจึงเลือกเดินจากไปอย่างไม่ใยดี ทอดทิ้งให้เธอจมดิ่งอยู่ความเจ็บปวด

เพียงเพราะว่า...พ่อของเธอแอบยักยอกเงินในบริษัทมาเพื่อยื้อชีวิตแม่ หนำซ้ำน้าสาวของเธอยังแอบไปเป็นบ้านเล็กกับคุณลุงของเขา

ทำให้ 'อคิราห์' เลือกเดินจากไป ทั้งๆที่ตอนนั้นเธอต้องการเขามากที่สุด

แต่แล้ววันนึ่งฟ้าก็ลงโทษเธอกับครอบครัว...เมื่ออคิราห์กลับมาทวงคืนทุกอย่างอีกครั้งไม่เว้นแม้กระทั่ง....ร่างกายของเธอ!

เมื่ออีกคนยังรัก

แต่อีกคนแค้นมากกว่ารัก

จะลงเอยเช่นไร?

อคิราห์ (โซ่)

อายุ 30 ปี

เจ้าของบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่ของประเทศไทย

นิสัย : เจ้าชู้ เสือผู้หญิง อารมณ์ร้อน พูดน้อย ต่อยหนัก เกลียดพวกขี้โกงที่สุด!

ปรางปรีญา (ปราง)

อายุ 23 ปี

พนักงานปรึกษาด้านอสังหาริมทรัพย์ในบริษัทปรเมศกรุ๊ป

นิสัย : เรียบร้อย อ่อนโยน พูดเพราะ รักใครรักจริง...และก็รักฝังใจ

ตัวอย่างบางช่วง

“ใครใช้ให้เธอกินยาบ้าๆพวกนี้!”

 “ฉันซื้อมากินเอง และมันก็เป็นสิทธิ์ของฉันที่จะป้องกันหรือไม่ป้องกัน ในเมื่อคุณเคยคิดที่จะป้องกัน ฉันจะทำเอง”

 อคิราห์เดือดจัด กำยาแผงนั้นจนยับยู่ยี่แล้วตรงเข้าไปที่ห้องน้ำซึ่งอยู่ด้านหลังห้อง ปรางปรีญาเมื่อรู้ว่าอคิราห์คิดจะทำอะไรก็รวบรวมแรงที่มีทั้งหมดวิ่งตามเขาไปทั้งๆที่สภาพของเธอในตอนนี้แทบเดินไม่ได้เลยด้วยซ้ำ ซึ่งยาที่เธอซื้อมามีอยู่สองเม็ด ต้องทานในเวลาที่ห่างกันพอสมควร แต่ตอนนี้เธอเพิ่งทานไปได้แค่เม็ดเดียว 

“นั่นคุณจะทำอะไร เอายาฉันคืนมานะ!” 

 อคิราห์ไม่ได้ฟังเสียงร้องห้ามของอีกฝ่าย ทิ้งยาลงในชักโครกแล้วกดล้างทันที ปรางปรีญาที่เพิ่งวิ่งมาถึงห้องน้ำ ยืนอ้าปากค้าง ร่างทั้งร่างสั่นระริกด้วยความโกรธจัด 

 นี่เขากะจะทำลายชีวิตของเธอไปถึงไหน เขาควรดีใจไม่ใช่ที่เธอป้องกัน

 “คนเลว! ยาเม็ดนั้นฉันต้องกินคืนนี้นะ”

 “ทำไม กลัวท้องลูกของฉันหรอ” อคิราห์หมุนตัวกลับมาหาปรางปรีญาหลังจากจัดการกับยาคุมเม็ดนั้นเสร็จเรียบร้อย สายตาของทั้งคู่สบกันนิ่งอย่างไม่มีใครคิดจะยอมใครเพราะต่างฝ่ายก็ต่างตกอยู่ในความโกรธเกรี้ยว 

 “คุณก็รู้ดีว่าฉันกินยาพวกนี้ทำไม”

 “ไม่ต้องห่วงนะปรางปรีญา ต่อให้วันหนึ่งเธอท้อง….ฉันก็ไม่รับเป็นพ่อของลูกในท้องเธอหรอก สบายใจได้เลย”

__________

❌️❌️ ลิขสิทธิ์นี้เป็นของณัฐลภัสแต่เพียงผู้เดียว

ห้ามคัดลอกดัดแปลง❌️