[Fic MarkBam] Danger Mafia รักอันตราย ของนายมาเฟีย [END] - นิยาย [Fic MarkBam] Danger Mafia รักอันตราย ของนายมาเฟีย [END] : Dek-D.com - Writer
×

    [Fic MarkBam] Danger Mafia รักอันตราย ของนายมาเฟีย [END]

    'มาร์ค' มาเฟียหนุ่มรูปหล่อผู้ที่ไม่เคยจะจริงจังกับความรัก ต้องมาแพ้พ่ายหัวใจให้กับเด็กหนุ่มมัธยมปลายอย่าง 'แบมแบม' ซึ่งถูกจับตัวมาเพื่อล้างหนี้ให้กับพ่อของตนเอง

    ผู้เข้าชมรวม

    302,554

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    213

    ผู้เข้าชมรวม


    302.55K

    ความคิดเห็น


    3.49K

    คนติดตาม


    6.89K
    จำนวนตอน :  29 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  20 พ.ย. 60 / 11:46 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ









    [Fic MarkBam] Danger Mafia รักอันตราย ของนายมาเฟีย





    Cr. Bam
     

    มาร์ค’ มาเฟียหนุ่มรูปหล่อผู้ที่ไม่เคยจะจริงจังกับความรัก ต้องมาแพ้พ่ายหัวใจให้กับเด็กหนุ่มมัธยมปลายอย่าง แบมแบม’ ซึ่งถูกจับตัวมาเพื่อล้างหนี้ให้กับพ่อของตนเอง

     










    INTRO

         “ตุ้บ!!อั่ก!!!ยะอย่า อย่าทำผมเลยครับ ผมยอมแล้ว

         เสียงร้องขอชีวิตของชายหนุ่มสูงวัยผู้หนึ่ง ที่หลังจากโดนมาเฟียหนุ่มหน้าหล่ออายุน้อยอย่าง มาร์ค’ จับตัวมาขังไว้ในโกดังเก่าแห่งหนึ่ง และใช้ให้ลูกน้องของตนเองซ้อมหนุ่มสูงวัยผู้นี้ ให้สมกับยอดเงินทั้งต้นทั้งดอกที่ได้ค้างคาไว้

     

         มาร์คที่นั่งดูชายหนุ่มอายุมากกว่าตัวเองโดนซ้อมอย่างนิ่งงันราวกับน้ำแข็ง ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลากระชากใจสาวๆนั้น ภายในกลับร้ายกาจ สมกับที่เป็นทายาทสืบทอดตระกูลมาเฟียแห่งเกาะฮ่องกงในปัจจุบัน

     

         “ยอมแล้วงั้นเหรอ? อืม...จัดการมัน!!!

     

         “ครับ!!!นายน้อย

         สิ้นคำพูดสั่งการของนายน้อยอย่างมาร์ค สมุนทั้งสองก็เข้ามาจัดการคนที่กำลังคุกเข่าร้องขอชีวิตของตัวเองอีกครั้งทันที ก่อนที่ชายผู้ชายคนนั้นจะล้มลงไปกับพื้น และหอบหายใจรวยริน

     

         “หึหึ! ฉันให้เวลาแกมาตั้ง เดือนแล้ว...แต่แกยังไม่คืนเงินมาให้ฉันนมาสักก้อน ยังมาร้องขอชีวิตจากฉันอีกงั้นเหรอครับ หืม ผลั้วะ!!” 
         หมดสิ้นคำพูด มาร์คก็ซัดหมัดเข้าใส่คนตรงหน้าอย่างแรง จนอีกคนถึงกับล้มตึงลงไปกองกับพื้น ซึ่งสมุนทั้งสองอย่างเจบีและแจ็คสันได้แต่ยืนกลืนน้ำลายกับภาพตรงหน้า เพราะทั้งคู่รู้ดีว่าหากนายน้อยของเค้าโกรธเมื่อไหร่ โลกทั้งใบจะดับมืดทันที

     

         ในขณะที่มาร์คกำลังชักปืนออกมานั้น ก็ทำให้คนที่กำลังหมดแรง พยายามลุกขึ้นมาก่อนจะพูดอะไรบางอย่างซึ่งทำให้มาร์คสนใจได้ไม่น้อยเลยทีเดียว

     

         “ท่านครับ..อึก ผะผมมีลูกชายอยู่คนหนึ่งเรียนที่เกาหลี...ท่านเอาตัวลูกชายผมไปเลยครับ ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย  ได้โปรดครับท่าน...

     

         “งั้นเหรอ? น่าสนใจนี่...ถ้าอย่างนั้นฉันจะไว้ชีวิตแก...แต่ถ้าลูกของแกมันไม่ดีสมกับที่แกประเคนเอามาให้หล่ะก็ หึหึตายทั้งพ่อทั้งลูกแน่ ฮ่าฮ่า

    .

     

    .

     

    .

         “แบมแบม!กลับบ้านกันเถอะไป

     

         “อ่อแปปนึงนะฉันเก็บของก่อน

          สิ้นเสียงพูดเด็กหนุ่มร่างเล็กเจ้าของใบรูปไข่ ดวงตากลม จมูกเชิดรั้นนิดๆกับ ริมฝีปากรูปกระจับสีสวย ก็ก้มลงเก็บของใต้โต๊ะและของบนโต๊ะของตัวเองทันที เพราะได้เวลากลับบ้านแล้ว  

     

         หลังจากที่เก็บของทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยก็ลุกขึ้นก่อนจะโบกมือลาเพื่อนๆในห้องอย่างเป็นมิตร ด้วยความที่เป็นคนน่ารัก อัธยาศัยดีจึงทำให้มีเพื่อนทั้งในและต่างห้องมากมาย แต่ที่สนิทกันจริงก็มีเพียงแค่ คน นั่นก็คือ ยูคยอม เพื่อนตัวสูงที่กำลังทำเวรอยู่ และ ยองแจเพื่อนคนเดียวกับที่เรียกตนให้กลับบ้านเมื่อตะกี้

     

         “ยูค!แบมกลับก่อนนะ บ๊ายบ่าย 
          จบประโยคก็โบกมือให้เพื่อนสนิทของตนเองที่กำลัง ขมักเขม่นอยู่กับการเช็ดกระดาน ซึ่งอีกฝ่ายก็หันมายิ้มให้ก่อนจะโบกมือให้ในทำนองที่ว่ามึงรีบกลับไปเถอะ แบมแบมที่หัวเราะกับท่าทางของเพื่อนตรงหน้านิดหน่อย ก่อนจะเดินมาหายองแจที่ยืนรออยู่ทันที

     

          “ไปกันเถอะน้องแตงคริกๆ

     

          “เดี๋ยวเถอะไอ้หมาแบม!!!

            ทั้งสองที่เดินพูดเล่นหยอกล้อกันไปมากันมาจนถึงหน้าโรงเรียน ก็พูดอำลาก่อนจะแยกย้ายกันตรงนั้น แบมแบมที่พักอยู่หอพัก เพราะพ่อแม่ไปทำธุรกิจที่ฮ่องกง ตอนแรกนั้นครอบครัวก็กะจะพาไปด้วย แต่แบมแบมก็ขอร้องอยากอยู่ที่เกาหลีต่อ เพราะกลัวว่าจะอยู่ที่นั้นลำบาก ไหนจะเรื่องภาษา ไหนจะเรื่องอาหารอีก โอ้ยเครียด!!!

     

             จริงๆแล้วแบมแบมเป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลี คุณพ่อเป็นคนเกาหลีส่วนแม่เป็นคนไทย ซึ่งทั้งสองก็อยู่กินและใช้ชีวิตกันมาร่วม 20 ปี และมีแบมแบมเป็นพยานรักของทั้งคู่เพียงแค่คนเดียว ถึงแม้ร่างบางจะอยู่หอพักที่เกาหลีลำพัง แต่ยังไงท่านทั้งสองก็มาหาบ้างแม้จะนานๆที บวกกับแบมแบมที่มีเพื่อนรักมาหาบ่อยๆด้วยจึงทำให้ไม่เหงามากนัก

     

            ร่างเล็กของแบมแบมที่เดินตามทางมาเรื่อยๆ เพราะคุ้นชินกับทางนี้เสียแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นเส้นทางที่ไม่ค่อยมีคนผ่านไปมาสักเท่าไหร่ แต่ด้วยความเคยชินจึงทำให้เวลาจะกลับบ้านก็จะมาเส้นทางนี้ทุกครั้ง ซึ่งร่างเล็ก็ไม่รู้เลยว่า...อันตรายกำลังจะมาเยือนตนถึงที่

     

         “เห้ย!!! ช่ะ...อื้อ!!! อ่อยอ้ะ!!!อะอื้อ!!!...

           ไม่ทันที่ร่างเล็กจะได้ระวังตัวอยู่ๆก็มีก็มีคนเข้ามาล็อกตัวไว้จากด้านหลัง ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าที่โปะยาสลบมาปิดปากร่างบางไว้ จนคนที่กำลังพูดอู้อี้ๆอยู่ สลบไปในที่สุด

     

         “หึ!!กูว่านะเจบี คนนี้น่าจะถูกใจนายน้อยว่ะ แจ็คสันที่หลังจากอุ้มตัวร่างเล็กที่สลบไปขึ้นมาบนรถได้ ก็พูดกับเพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ในฝั่งของคนขับถึงคนที่ได้จับตัวมา

     

         ตอนนี้ร่างเล็กที่สลบไป ไม่รู้เลยว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้างในอนาคต ไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าอาจเปลี่ยนหัวใจของเค้าและมาฟียหนุ่มหน้าหล่อไปตลอดชีวิตก็ได้...
    --------------------------------------------------------


                                                    


     


      

                                                                    

     

     

     

     

                             












    ©

    t
    h
    e
    m
    y
    b
    u
    t
    t
    e
    r

    B
    E
    R
    L
    I
    N
    ?

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    "รับวิจารณ์นิยาย_สไตล์แมวๆ"

    (แจ้งลบ)

    ชื่อเรื่อง : ถือว่าตั้งได้ดีค่ะ สื่อความหมายของเนื้อเรื่องได้ชัดเจนและตรงความหมายว่าเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับมาเฟีย และรักของสองคนนี้ก็อันตรายเหลือล้นจริงๆค่ะ เนื้อเรื่อง : ดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ ตัวเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม เริ่มเรื่องก็มีทิ้งปมเอาไว้ อย่างการที่มาร์คกับเจอาร์เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนมาตอนนี้ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากัน เรื่องพ่อน้อง ... อ่านเพิ่มเติม

    ชื่อเรื่อง : ถือว่าตั้งได้ดีค่ะ สื่อความหมายของเนื้อเรื่องได้ชัดเจนและตรงความหมายว่าเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับมาเฟีย และรักของสองคนนี้ก็อันตรายเหลือล้นจริงๆค่ะ เนื้อเรื่อง : ดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ ตัวเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม เริ่มเรื่องก็มีทิ้งปมเอาไว้ อย่างการที่มาร์คกับเจอาร์เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนมาตอนนี้ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากัน เรื่องพ่อน้องแบมดูจากตอนแรกที่แบมแบมคิดถึงคำพูดพ่อ คือพ่อก็ดูเป็นคนดีทำไมเอาตัวแบมแบมมาไถ่ อะไรที่ทำให้มาร์คกลายเป็นคนเย็นชา คือมันดูมีสตอรี่ให้ตามอ่านต่อ คือพอเปิดอ่านตอกแรกปุ๊ป นี่ก็รู้ว่ามาแนวเดียวกับเรื่องอื่น อย่างนายเอกโดนใช้เป็นตัวไถ่ดอกงี้มีให้เห็นเกลื่อนมาก แต่พอมันมีปมที่คนเขียนทิ้งไว้ อย่างพ่อแบมแบมที่ดูไม่ใช่คนเลวร้ายขนาดเอาลูกมาไถ่ดอกทำไมถึงทำแบบนี้ ปกติแนวนี้พ่อตัวเอกจะออกร้ายๆไม่รักลูก ไหนจะหญิงสาวที่ทำให้มาร์คกลายเป็นแบบนี้อีก คือพออ่านได้ 4 ตอนแรกเราติดเลยค่ะ .ฮา ภาษา : อย่างที่กล่าวไปแล้วภาษาสวยมากๆ บรรยายได้ดีมากค่ะ คือไม่น้ำไม่เนื้อเยอะเกินไป มีการอารัมภบท พรรณาอยู่ในระดับที่พอดีค่ะ ดำเนินเรื่องก็อยู่ในพอเหมาะพอดี อาจจะติดตรงยังมีคำผิดอยู่ในเนื้อเรื่องแต่ก็ไม่ได้ทำให้เสียอรรถรสเลย คืออ่านแล้วรู้เลยค่ะนี้ไม่ใช่เรื่องแรกที่ไรท์แต่ง การเว้นวรรคประโยคก็ทำได้ดีเลยค่ะ นี่พยายามจับผิดมากแต่ไม่มีเลย ตัวละคร : ช่วงแรกน้องแบมแอบน่ารำคาณนิดนึงนะคะ แต่หลังๆก็ไม่อะไรมาก ส่วนมาร์คอารมณ์แปรปรวนง่ายเกินไปอยู่ดีๆก็โกรธ อยู่ดีๆก็ยอมซะงั้น ส่วนตัวละครอื่นๆยังไม่ค่อยเห็นนิสัยที่ชัดเจนนักนะคะ อาจเพราะตัวละครเด่นยังเจาะอยู่ที่มาร์คกับแบมเลยยังไม่ชัดเท่าที่ควร บทสนทนา : ตรงนี้เราว่าไรท์ทำได้ดีที่สุดเลยค่ะ คืออ่านเพลินมากไม่ติดขัดเลย คำผิด/การจัดหน้า : การจัดหน้าทำได้ดีค่ะมีการย่อหน้าในแต่ละวรรค ส่วนคำผิดดูเผลินๆเหมือนจะไม่มี แต่พบคำผิดบ่อยเหมือนกันค่ะ ส่วนที่เด่นๆเลย ก็อย่างชื่อแบมแบม กันพิมุก บางทีไรท์ก็เขียน กันพิมุกต์ บางทีก็กันพิมุก คือมันก็อ่านออกเสียงเหมือนกันทั้งคู่เนอะ แต่บางครั้งก็แอบขัดตาอยู่เหมือนกัน แล้วก็คำผิดเล็กอย่าง ไม่ เขียน ไม , อะไรเป็น ออะไร แนะนำให้ไรท์อ่านทวนอีกรอบนะคะ ส่วนใหญ่จะผิดคำเล็กๆไม่ค่อยมากและถ้าอ่านแบบเพลินๆอาจจะไม่ได้สังเกตนะคะ   อ่านน้อยลง

    prawprathchayaprathchaya | 28 มิ.ย. 58

    • 2

    • 0

    คำนิยมล่าสุด

    "รับวิจารณ์นิยาย_สไตล์แมวๆ"

    (แจ้งลบ)

    ชื่อเรื่อง : ถือว่าตั้งได้ดีค่ะ สื่อความหมายของเนื้อเรื่องได้ชัดเจนและตรงความหมายว่าเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับมาเฟีย และรักของสองคนนี้ก็อันตรายเหลือล้นจริงๆค่ะ เนื้อเรื่อง : ดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ ตัวเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม เริ่มเรื่องก็มีทิ้งปมเอาไว้ อย่างการที่มาร์คกับเจอาร์เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนมาตอนนี้ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากัน เรื่องพ่อน้อง ... อ่านเพิ่มเติม

    ชื่อเรื่อง : ถือว่าตั้งได้ดีค่ะ สื่อความหมายของเนื้อเรื่องได้ชัดเจนและตรงความหมายว่าเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับมาเฟีย และรักของสองคนนี้ก็อันตรายเหลือล้นจริงๆค่ะ เนื้อเรื่อง : ดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ ตัวเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม เริ่มเรื่องก็มีทิ้งปมเอาไว้ อย่างการที่มาร์คกับเจอาร์เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนมาตอนนี้ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากัน เรื่องพ่อน้องแบมดูจากตอนแรกที่แบมแบมคิดถึงคำพูดพ่อ คือพ่อก็ดูเป็นคนดีทำไมเอาตัวแบมแบมมาไถ่ อะไรที่ทำให้มาร์คกลายเป็นคนเย็นชา คือมันดูมีสตอรี่ให้ตามอ่านต่อ คือพอเปิดอ่านตอกแรกปุ๊ป นี่ก็รู้ว่ามาแนวเดียวกับเรื่องอื่น อย่างนายเอกโดนใช้เป็นตัวไถ่ดอกงี้มีให้เห็นเกลื่อนมาก แต่พอมันมีปมที่คนเขียนทิ้งไว้ อย่างพ่อแบมแบมที่ดูไม่ใช่คนเลวร้ายขนาดเอาลูกมาไถ่ดอกทำไมถึงทำแบบนี้ ปกติแนวนี้พ่อตัวเอกจะออกร้ายๆไม่รักลูก ไหนจะหญิงสาวที่ทำให้มาร์คกลายเป็นแบบนี้อีก คือพออ่านได้ 4 ตอนแรกเราติดเลยค่ะ .ฮา ภาษา : อย่างที่กล่าวไปแล้วภาษาสวยมากๆ บรรยายได้ดีมากค่ะ คือไม่น้ำไม่เนื้อเยอะเกินไป มีการอารัมภบท พรรณาอยู่ในระดับที่พอดีค่ะ ดำเนินเรื่องก็อยู่ในพอเหมาะพอดี อาจจะติดตรงยังมีคำผิดอยู่ในเนื้อเรื่องแต่ก็ไม่ได้ทำให้เสียอรรถรสเลย คืออ่านแล้วรู้เลยค่ะนี้ไม่ใช่เรื่องแรกที่ไรท์แต่ง การเว้นวรรคประโยคก็ทำได้ดีเลยค่ะ นี่พยายามจับผิดมากแต่ไม่มีเลย ตัวละคร : ช่วงแรกน้องแบมแอบน่ารำคาณนิดนึงนะคะ แต่หลังๆก็ไม่อะไรมาก ส่วนมาร์คอารมณ์แปรปรวนง่ายเกินไปอยู่ดีๆก็โกรธ อยู่ดีๆก็ยอมซะงั้น ส่วนตัวละครอื่นๆยังไม่ค่อยเห็นนิสัยที่ชัดเจนนักนะคะ อาจเพราะตัวละครเด่นยังเจาะอยู่ที่มาร์คกับแบมเลยยังไม่ชัดเท่าที่ควร บทสนทนา : ตรงนี้เราว่าไรท์ทำได้ดีที่สุดเลยค่ะ คืออ่านเพลินมากไม่ติดขัดเลย คำผิด/การจัดหน้า : การจัดหน้าทำได้ดีค่ะมีการย่อหน้าในแต่ละวรรค ส่วนคำผิดดูเผลินๆเหมือนจะไม่มี แต่พบคำผิดบ่อยเหมือนกันค่ะ ส่วนที่เด่นๆเลย ก็อย่างชื่อแบมแบม กันพิมุก บางทีไรท์ก็เขียน กันพิมุกต์ บางทีก็กันพิมุก คือมันก็อ่านออกเสียงเหมือนกันทั้งคู่เนอะ แต่บางครั้งก็แอบขัดตาอยู่เหมือนกัน แล้วก็คำผิดเล็กอย่าง ไม่ เขียน ไม , อะไรเป็น ออะไร แนะนำให้ไรท์อ่านทวนอีกรอบนะคะ ส่วนใหญ่จะผิดคำเล็กๆไม่ค่อยมากและถ้าอ่านแบบเพลินๆอาจจะไม่ได้สังเกตนะคะ   อ่านน้อยลง

    prawprathchayaprathchaya | 28 มิ.ย. 58

    • 2

    • 0

    ความคิดเห็น