[Fic MarkBam] Danger Mafia รักอันตราย ของนายมาเฟีย [END]
'มาร์ค' มาเฟียหนุ่มรูปหล่อผู้ที่ไม่เคยจะจริงจังกับความรัก ต้องมาแพ้พ่ายหัวใจให้กับเด็กหนุ่มมัธยมปลายอย่าง 'แบมแบม' ซึ่งถูกจับตัวมาเพื่อล้างหนี้ให้กับพ่อของตนเอง
ผู้เข้าชมรวม
302,317
ผู้เข้าชมเดือนนี้
637
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
[Fic MarkBam] Danger Mafia รักอันตราย ของนายมาเฟีย
Cr. Bam
‘มาร์ค’ มาเฟียหนุ่มรูปหล่อผู้ที่ไม่เคยจะจริงจังกับความรัก ต้องมาแพ้พ่ายหัวใจให้กับเด็กหนุ่มมัธยมปลายอย่าง ‘แบมแบม’ ซึ่งถูกจับตัวมาเพื่อล้างหนี้ให้กับพ่อของตนเอง
INTRO
“ตุ้บ!!อั่ก!!!ยะอย่า อย่าทำผมเลยครับ ผมยอมแล้ว”
เสียงร้องขอชีวิตของชายหนุ่มสูงวัยผู้หนึ่ง ที่หลังจากโดนมาเฟียหนุ่มหน้าหล่ออายุน้อยอย่าง ‘มาร์ค’ จับตัวมาขังไว้ในโกดังเก่าแห่งหนึ่ง และใช้ให้ลูกน้องของตนเองซ้อมหนุ่มสูงวัยผู้นี้ ให้สมกับยอดเงินทั้งต้นทั้งดอกที่ได้ค้างคาไว้
มาร์คที่นั่งดูชายหนุ่มอายุมากกว่าตัวเองโดนซ้อมอย่างนิ่งงันราวกับน้ำแข็ง ภายใต้ใบหน้าหล่อเหลากระชากใจสาวๆนั้น ภายในกลับร้ายกาจ สมกับที่เป็นทายาทสืบทอดตระกูลมาเฟียแห่งเกาะฮ่องกงในปัจจุบัน
“ยอมแล้วงั้นเหรอ? อืม...จัดการมัน!!!”
“ครับ!!!นายน้อย”
สิ้นคำพูดสั่งการของนายน้อยอย่างมาร์ค สมุนทั้งสองก็เข้ามาจัดการคนที่กำลังคุกเข่าร้องขอชีวิตของตัวเองอีกครั้งทันที ก่อนที่ชายผู้ชายคนนั้นจะล้มลงไปกับพื้น และหอบหายใจรวยริน
“หึหึ! ฉันให้เวลาแกมาตั้ง 5 เดือนแล้ว...แต่แกยังไม่คืนเงินมาให้ฉันนมาสักก้อน ยังมาร้องขอชีวิตจากฉันอีกงั้นเหรอครับ หืม ผลั้วะ!!”
หมดสิ้นคำพูด มาร์คก็ซัดหมัดเข้าใส่คนตรงหน้าอย่างแรง จนอีกคนถึงกับล้มตึงลงไปกองกับพื้น ซึ่งสมุนทั้งสองอย่างเจบีและแจ็คสันได้แต่ยืนกลืนน้ำลายกับภาพตรงหน้า เพราะทั้งคู่รู้ดีว่าหากนายน้อยของเค้าโกรธเมื่อไหร่ โลกทั้งใบจะดับมืดทันที
ในขณะที่มาร์คกำลังชักปืนออกมานั้น ก็ทำให้คนที่กำลังหมดแรง พยายามลุกขึ้นมาก่อนจะพูดอะไรบางอย่างซึ่งทำให้มาร์คสนใจได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
“ท่านครับ..อึก ผะผมมีลูกชายอยู่คนหนึ่งเรียนที่เกาหลี...ท่านเอาตัวลูกชายผมไปเลยครับ ได้โปรดไว้ชีวิตผมด้วย ได้โปรดครับท่าน...”
“งั้นเหรอ? น่าสนใจนี่...ถ้าอย่างนั้นฉันจะไว้ชีวิตแก...แต่ถ้าลูกของแกมันไม่ดีสมกับที่แกประเคนเอามาให้หล่ะก็ หึหึ! ตายทั้งพ่อทั้งลูกแน่ ฮ่าฮ่า”
.
.
.
“แบมแบม!กลับบ้านกันเถอะไป”
“อ่อแปปนึงนะฉันเก็บของก่อน”
สิ้นเสียงพูดเด็กหนุ่มร่างเล็กเจ้าของใบรูปไข่ ดวงตากลม จมูกเชิดรั้นนิดๆกับ ริมฝีปากรูปกระจับสีสวย ก็ก้มลงเก็บของใต้โต๊ะและของบนโต๊ะของตัวเองทันที เพราะได้เวลากลับบ้านแล้ว
หลังจากที่เก็บของทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยก็ลุกขึ้นก่อนจะโบกมือลาเพื่อนๆในห้องอย่างเป็นมิตร ด้วยความที่เป็นคนน่ารัก อัธยาศัยดีจึงทำให้มีเพื่อนทั้งในและต่างห้องมากมาย แต่ที่สนิทกันจริงก็มีเพียงแค่ 2 คน นั่นก็คือ ‘ยูคยอม’ เพื่อนตัวสูงที่กำลังทำเวรอยู่ และ ‘ยองแจ’เพื่อนคนเดียวกับที่เรียกตนให้กลับบ้านเมื่อตะกี้
“ยูค!แบมกลับก่อนนะ บ๊ายบ่าย”
จบประโยคก็โบกมือให้เพื่อนสนิทของตนเองที่กำลัง ขมักเขม่นอยู่กับการเช็ดกระดาน ซึ่งอีกฝ่ายก็หันมายิ้มให้ก่อนจะโบกมือให้ในทำนองที่ว่ามึงรีบกลับไปเถอะ แบมแบมที่หัวเราะกับท่าทางของเพื่อนตรงหน้านิดหน่อย ก่อนจะเดินมาหายองแจที่ยืนรออยู่ทันที
“ไปกันเถอะน้องแตงคริกๆ”
“เดี๋ยวเถอะไอ้หมาแบม!!!”
ทั้งสองที่เดินพูดเล่นหยอกล้อกันไปมากันมาจนถึงหน้าโรงเรียน ก็พูดอำลาก่อนจะแยกย้ายกันตรงนั้น แบมแบมที่พักอยู่หอพัก เพราะพ่อแม่ไปทำธุรกิจที่ฮ่องกง ตอนแรกนั้นครอบครัวก็กะจะพาไปด้วย แต่แบมแบมก็ขอร้องอยากอยู่ที่เกาหลีต่อ เพราะกลัวว่าจะอยู่ที่นั้นลำบาก ไหนจะเรื่องภาษา ไหนจะเรื่องอาหารอีก โอ้ยเครียด!!!
จริงๆแล้วแบมแบมเป็นลูกครึ่งไทย-เกาหลี คุณพ่อเป็นคนเกาหลีส่วนแม่เป็นคนไทย ซึ่งทั้งสองก็อยู่กินและใช้ชีวิตกันมาร่วม 20 ปี และมีแบมแบมเป็นพยานรักของทั้งคู่เพียงแค่คนเดียว ถึงแม้ร่างบางจะอยู่หอพักที่เกาหลีลำพัง แต่ยังไงท่านทั้งสองก็มาหาบ้างแม้จะนานๆที บวกกับแบมแบมที่มีเพื่อนรักมาหาบ่อยๆด้วยจึงทำให้ไม่เหงามากนัก
ร่างเล็กของแบมแบมที่เดินตามทางมาเรื่อยๆ เพราะคุ้นชินกับทางนี้เสียแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นเส้นทางที่ไม่ค่อยมีคนผ่านไปมาสักเท่าไหร่ แต่ด้วยความเคยชินจึงทำให้เวลาจะกลับบ้านก็จะมาเส้นทางนี้ทุกครั้ง ซึ่งร่างเล็ก็ไม่รู้เลยว่า...อันตรายกำลังจะมาเยือนตนถึงที่
“เห้ย!!! ช่ะ...อื้อ!!! อ่อยอ้ะ!!!อะอื้อ!!!...”
ไม่ทันที่ร่างเล็กจะได้ระวังตัวอยู่ๆก็มีก็มีคนเข้ามาล็อกตัวไว้จากด้านหลัง ก่อนจะใช้ผ้าเช็ดหน้าที่โปะยาสลบมาปิดปากร่างบางไว้ จนคนที่กำลังพูดอู้อี้ๆอยู่ สลบไปในที่สุด
“หึ!!กูว่านะเจบี คนนี้น่าจะถูกใจนายน้อยว่ะ” แจ็คสันที่หลังจากอุ้มตัวร่างเล็กที่สลบไปขึ้นมาบนรถได้ ก็พูดกับเพื่อนอีกคนที่นั่งอยู่ในฝั่งของคนขับถึงคนที่ได้จับตัวมา
ตอนนี้ร่างเล็กที่สลบไป ไม่รู้เลยว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้างในอนาคต ไม่รู้ว่าอนาคตข้างหน้าอาจเปลี่ยนหัวใจของเค้าและมาฟียหนุ่มหน้าหล่อไปตลอดชีวิตก็ได้...
--------------------------------------------------------
ผลงานอื่นๆ ของ NewWT ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ NewWT
"รับวิจารณ์นิยาย_สไตล์แมวๆ"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง : ถือว่าตั้งได้ดีค่ะ สื่อความหมายของเนื้อเรื่องได้ชัดเจนและตรงความหมายว่าเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับมาเฟีย และรักของสองคนนี้ก็อันตรายเหลือล้นจริงๆค่ะ เนื้อเรื่อง : ดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ ตัวเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม เริ่มเรื่องก็มีทิ้งปมเอาไว้ อย่างการที่มาร์คกับเจอาร์เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนมาตอนนี้ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากัน เรื่องพ่อน้อง ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง : ถือว่าตั้งได้ดีค่ะ สื่อความหมายของเนื้อเรื่องได้ชัดเจนและตรงความหมายว่าเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับมาเฟีย และรักของสองคนนี้ก็อันตรายเหลือล้นจริงๆค่ะ เนื้อเรื่อง : ดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ ตัวเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม เริ่มเรื่องก็มีทิ้งปมเอาไว้ อย่างการที่มาร์คกับเจอาร์เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนมาตอนนี้ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากัน เรื่องพ่อน้องแบมดูจากตอนแรกที่แบมแบมคิดถึงคำพูดพ่อ คือพ่อก็ดูเป็นคนดีทำไมเอาตัวแบมแบมมาไถ่ อะไรที่ทำให้มาร์คกลายเป็นคนเย็นชา คือมันดูมีสตอรี่ให้ตามอ่านต่อ คือพอเปิดอ่านตอกแรกปุ๊ป นี่ก็รู้ว่ามาแนวเดียวกับเรื่องอื่น อย่างนายเอกโดนใช้เป็นตัวไถ่ดอกงี้มีให้เห็นเกลื่อนมาก แต่พอมันมีปมที่คนเขียนทิ้งไว้ อย่างพ่อแบมแบมที่ดูไม่ใช่คนเลวร้ายขนาดเอาลูกมาไถ่ดอกทำไมถึงทำแบบนี้ ปกติแนวนี้พ่อตัวเอกจะออกร้ายๆไม่รักลูก ไหนจะหญิงสาวที่ทำให้มาร์คกลายเป็นแบบนี้อีก คือพออ่านได้ 4 ตอนแรกเราติดเลยค่ะ .ฮา ภาษา : อย่างที่กล่าวไปแล้วภาษาสวยมากๆ บรรยายได้ดีมากค่ะ คือไม่น้ำไม่เนื้อเยอะเกินไป มีการอารัมภบท พรรณาอยู่ในระดับที่พอดีค่ะ ดำเนินเรื่องก็อยู่ในพอเหมาะพอดี อาจจะติดตรงยังมีคำผิดอยู่ในเนื้อเรื่องแต่ก็ไม่ได้ทำให้เสียอรรถรสเลย คืออ่านแล้วรู้เลยค่ะนี้ไม่ใช่เรื่องแรกที่ไรท์แต่ง การเว้นวรรคประโยคก็ทำได้ดีเลยค่ะ นี่พยายามจับผิดมากแต่ไม่มีเลย ตัวละคร : ช่วงแรกน้องแบมแอบน่ารำคาณนิดนึงนะคะ แต่หลังๆก็ไม่อะไรมาก ส่วนมาร์คอารมณ์แปรปรวนง่ายเกินไปอยู่ดีๆก็โกรธ อยู่ดีๆก็ยอมซะงั้น ส่วนตัวละครอื่นๆยังไม่ค่อยเห็นนิสัยที่ชัดเจนนักนะคะ อาจเพราะตัวละครเด่นยังเจาะอยู่ที่มาร์คกับแบมเลยยังไม่ชัดเท่าที่ควร บทสนทนา : ตรงนี้เราว่าไรท์ทำได้ดีที่สุดเลยค่ะ คืออ่านเพลินมากไม่ติดขัดเลย คำผิด/การจัดหน้า : การจัดหน้าทำได้ดีค่ะมีการย่อหน้าในแต่ละวรรค ส่วนคำผิดดูเผลินๆเหมือนจะไม่มี แต่พบคำผิดบ่อยเหมือนกันค่ะ ส่วนที่เด่นๆเลย ก็อย่างชื่อแบมแบม กันพิมุก บางทีไรท์ก็เขียน กันพิมุกต์ บางทีก็กันพิมุก คือมันก็อ่านออกเสียงเหมือนกันทั้งคู่เนอะ แต่บางครั้งก็แอบขัดตาอยู่เหมือนกัน แล้วก็คำผิดเล็กอย่าง ไม่ เขียน ไม , อะไรเป็น ออะไร แนะนำให้ไรท์อ่านทวนอีกรอบนะคะ ส่วนใหญ่จะผิดคำเล็กๆไม่ค่อยมากและถ้าอ่านแบบเพลินๆอาจจะไม่ได้สังเกตนะคะ อ่านน้อยลง
prawprathchayaprathchaya | 28 มิ.ย. 58
2
0
"รับวิจารณ์นิยาย_สไตล์แมวๆ"
(แจ้งลบ)ชื่อเรื่อง : ถือว่าตั้งได้ดีค่ะ สื่อความหมายของเนื้อเรื่องได้ชัดเจนและตรงความหมายว่าเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับมาเฟีย และรักของสองคนนี้ก็อันตรายเหลือล้นจริงๆค่ะ เนื้อเรื่อง : ดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ ตัวเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม เริ่มเรื่องก็มีทิ้งปมเอาไว้ อย่างการที่มาร์คกับเจอาร์เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนมาตอนนี้ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากัน เรื่องพ่อน้อง ... อ่านเพิ่มเติม
ชื่อเรื่อง : ถือว่าตั้งได้ดีค่ะ สื่อความหมายของเนื้อเรื่องได้ชัดเจนและตรงความหมายว่าเนื้อเรื่องเป็นเกี่ยวกับมาเฟีย และรักของสองคนนี้ก็อันตรายเหลือล้นจริงๆค่ะ เนื้อเรื่อง : ดำเนินเรื่องได้ดีมากค่ะ ตัวเนื้อเรื่องก็น่าติดตาม เริ่มเรื่องก็มีทิ้งปมเอาไว้ อย่างการที่มาร์คกับเจอาร์เคยเป็นเพื่อนสนิทกันมาก่อนมาตอนนี้ทำไมถึงเกลียดขี้หน้ากัน เรื่องพ่อน้องแบมดูจากตอนแรกที่แบมแบมคิดถึงคำพูดพ่อ คือพ่อก็ดูเป็นคนดีทำไมเอาตัวแบมแบมมาไถ่ อะไรที่ทำให้มาร์คกลายเป็นคนเย็นชา คือมันดูมีสตอรี่ให้ตามอ่านต่อ คือพอเปิดอ่านตอกแรกปุ๊ป นี่ก็รู้ว่ามาแนวเดียวกับเรื่องอื่น อย่างนายเอกโดนใช้เป็นตัวไถ่ดอกงี้มีให้เห็นเกลื่อนมาก แต่พอมันมีปมที่คนเขียนทิ้งไว้ อย่างพ่อแบมแบมที่ดูไม่ใช่คนเลวร้ายขนาดเอาลูกมาไถ่ดอกทำไมถึงทำแบบนี้ ปกติแนวนี้พ่อตัวเอกจะออกร้ายๆไม่รักลูก ไหนจะหญิงสาวที่ทำให้มาร์คกลายเป็นแบบนี้อีก คือพออ่านได้ 4 ตอนแรกเราติดเลยค่ะ .ฮา ภาษา : อย่างที่กล่าวไปแล้วภาษาสวยมากๆ บรรยายได้ดีมากค่ะ คือไม่น้ำไม่เนื้อเยอะเกินไป มีการอารัมภบท พรรณาอยู่ในระดับที่พอดีค่ะ ดำเนินเรื่องก็อยู่ในพอเหมาะพอดี อาจจะติดตรงยังมีคำผิดอยู่ในเนื้อเรื่องแต่ก็ไม่ได้ทำให้เสียอรรถรสเลย คืออ่านแล้วรู้เลยค่ะนี้ไม่ใช่เรื่องแรกที่ไรท์แต่ง การเว้นวรรคประโยคก็ทำได้ดีเลยค่ะ นี่พยายามจับผิดมากแต่ไม่มีเลย ตัวละคร : ช่วงแรกน้องแบมแอบน่ารำคาณนิดนึงนะคะ แต่หลังๆก็ไม่อะไรมาก ส่วนมาร์คอารมณ์แปรปรวนง่ายเกินไปอยู่ดีๆก็โกรธ อยู่ดีๆก็ยอมซะงั้น ส่วนตัวละครอื่นๆยังไม่ค่อยเห็นนิสัยที่ชัดเจนนักนะคะ อาจเพราะตัวละครเด่นยังเจาะอยู่ที่มาร์คกับแบมเลยยังไม่ชัดเท่าที่ควร บทสนทนา : ตรงนี้เราว่าไรท์ทำได้ดีที่สุดเลยค่ะ คืออ่านเพลินมากไม่ติดขัดเลย คำผิด/การจัดหน้า : การจัดหน้าทำได้ดีค่ะมีการย่อหน้าในแต่ละวรรค ส่วนคำผิดดูเผลินๆเหมือนจะไม่มี แต่พบคำผิดบ่อยเหมือนกันค่ะ ส่วนที่เด่นๆเลย ก็อย่างชื่อแบมแบม กันพิมุก บางทีไรท์ก็เขียน กันพิมุกต์ บางทีก็กันพิมุก คือมันก็อ่านออกเสียงเหมือนกันทั้งคู่เนอะ แต่บางครั้งก็แอบขัดตาอยู่เหมือนกัน แล้วก็คำผิดเล็กอย่าง ไม่ เขียน ไม , อะไรเป็น ออะไร แนะนำให้ไรท์อ่านทวนอีกรอบนะคะ ส่วนใหญ่จะผิดคำเล็กๆไม่ค่อยมากและถ้าอ่านแบบเพลินๆอาจจะไม่ได้สังเกตนะคะ อ่านน้อยลง
prawprathchayaprathchaya | 28 มิ.ย. 58
2
0
ความคิดเห็น