Never stop เพราะผมอยากไปต่อ
ผู้เข้าชมรวม
463
ผู้เข้าชมเดือนนี้
1
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Ep.1 - Never Stop -
“เจบี: นั่นไง มันเดินมาโน้นละ”
“ยองแจ: มึงชวนดิ บอกให้มันเอารถมารับกูด้วย”
“เจบี: อ้าว มึงไม่บอกมันเองละ มาใช้กูทำไม”
“ยูคยอม: ก็ผมเอารถไปคันนึงแล้วไง”
“แจ็ค: กูอีกคันไง พอแล้ว เวลาไปอะกูไม่ห่วง แต่ตอนกลับใครจะขับให้กูนั่ง มึง หรือมึง”
“มาร์ค: อะไรแจ็ค”
ผมเดินไปนั่งลงพร้อมจินยอง
“แจ็ค: ชวนไปหาอะไรเย็นๆ ล้างคอไง”
“จินยอง: เออ ไปดิ”
“แจ็ค: ชัดเลย!! งั้นมาร์ค มึง ตอนกลับขับมาส่ง
พวกกูด้วย”
“มาร์ค: คราวหน้าเวลามึงชวนกู มึงช่วยบอกกู
แค่ว่า…มึง…จะ…ให้…กู…ไป…ขับ…รถ…ให้…
มึง…นั่ง”
กลุ่มก้อนของผมกำลังชวนกันไปดื่ม อย่าถามว่า
จะไปที่ไหน ให้ถามว่าที่ไหนที่ไม่เคยไปยังจะ
ตอบง่ายกว่า
ผมไม่ใช่สายดื่มแต่ผมสายฟัง หมายถึงนั่งฟัง
ไอ้ 5 ก้อนคุยกันตอนเมา พอเมาแล้วมุกมันมาดี แล้วมันก็คุยกันได้ทุกเรื่อง ตั้งแต่เรื่องมดไปจนเรื่องไดโนเสาร์เหลือแต่ซาก
สาระเหรอครับ มีบ้างไม่มีบ้าง ถึงจะเริ่มด้วยสาระ มันก็จบด้วยไร้สาระทุกครั้งแหละครับ แล้วสุดท้ายหน้าที่รับส่งก็มักเป็นผมกับยูคยอม
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่จินยองยอมเออออว่าจะไปด้วย ทั้งที่สี่ก้อนคอยวนเวียนชวนมันไปดื่มด้วยตลอด แต่จินยองไม่เคยตกลงเลย
แล้วที่แจ็คบอกว่า’ชัดเลย’คืออะไร
:ผับ:
คืนก่อนวันหยุดคือสวรรค์ของพวกผมครับ ทันทีที่รถมาถึงบอกเลยแก้วไม่เคยว่าง เรื่องที่ผมรอติดตาม ก็ดูเหมือนกำลังจะได้ที่ละ
“แจ็ค: ไหวไหมจินยอง”
“จินยอง: แม้แถบขาดใจก็ต้องไหว”
“แจ็ค: กูบอกมึงแล้ว เขาไม่ได้มีมึงคนเดียว”
“เจบี: มึงคุยกันเรื่องอะไรวะ ทำไมมึงรู้กันอยู่
สองคน”
“ยองแจ: มันเมาขนาดนี้ มึงยังไม่รู้อีกเหรอ พวกมึงเคยเห็นมันเมาหรือไง”
“ยูคยอม:โต๊ะนั้นหรือเปล่าพี่”
พวกผมค่อยๆ หันไปมองที่โต๊ะฝั่งตรงข้ามตามที่ยูคยอมบอก ทั้งโต๊ะนั้นมีผู้หญิงสองคนผู้ชายอีกสองคน
“เจบี: แล้วคนไหนแฟนจินยอง”
“แจ็ค: คนชุดดำ”
“เจบี: ถ้ามึงพูดอีกกูตบหัวทิ้มแน่ ก็ใส่ดำกัน
ทั้งสองคนไหม”
“ยูคยอม: คนขวามือครับพี่”
“ยองแจ: นั่นดาวคณะไม่ใช่เหรอ”
“แจ็ค: เออ มันอยาก ’สอยดาว’ ไง”
“ยูคยอม: เดี๋ยวพี่ก็เจอ ผมมีลงเรียนวิชาเลือกกับพวกพี่ด้วย”
“เจบี: มีคนปฏิเสธจินยองด้วยเหรอ กูไม่อยาก
จะเชื่อ”
ผมเองก็ไม่อยากจะเชื่อ จินยองทั้งหล่อ เรียนเก่ง ความหวังของวงตระกูลเลยนะครับ เอาเข้าจริงพวกมันทุกคนก็เป็นความหวังของวงตระกูลกันทุกคนนั่นแหละ แค่ตอนนี้มันเป็นความหวังลางๆ
“แจ็ค: กูอุตส่าห์ไปขอเบอร์มาให้ คุยถึงอาทิตย์ไหมล่ะมึงโดนเทเฉย”
“ยองแจ : กูว่าจินยองหล่อไม่พอ”
“แจ็ค: งั้นมาร์คมึงไปจัดให้พวกกูดูเป็นบุญตา”
ขอมา ผมจัดให้ เพราะผมก็นั่งมองโต๊ะนี้มาพักใหญ่แล้วเหมือนกัน
“ยูคยอม: ทำไมพี่มาร์คยุขึ้นวะครับ”
(ยูคยอม -พอพี่แจ็คพูดจบ พี่มาร์คก็ลุกขึ้นเดิน
ออกไปเลย ผมไม่อยากจะเชื่อสายตา แต่เฮียแกลุกไปจริงเว้ยครับ สงสัยเฮียแกเมาแน่ ผมว่าคืนนี้
ได้เรียกคนขับรถชัวร์)
“แจ็ค: เห้ยๆ มาร์ค ‘สอยดาวอังคาร’ ไปว่ะ”
ทุกคนหันไปมองที่โต๊ะนั้นแล้วพากันกลั้นขำ
โดย หญ้าหวาน
HyaHwan
Fic.markbam. HyaHwan
ผลงานอื่นๆ ของ หญ้าหวาน HyaHwan ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ หญ้าหวาน HyaHwan
ความคิดเห็น