ให้ผมโคจรใกล้ๆ ใจคุณ - นิยาย ให้ผมโคจรใกล้ๆ ใจคุณ : Dek-D.com - Writer
×
NC

คำเตือนเนื้อหา

เนื้อหาของเรื่องนี้อาจมีฉากหรือคำบรรยายที่ไม่เหมาะสม

  • มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ
  • มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน

กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา หรือ อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด

    ให้ผมโคจรใกล้ๆ ใจคุณ

    แมวหนึ่งตัวที่หายไปโลกทั้งใบของผมล่มสลายไปแล้วครั้งหนึ่ง ยิ่งต้องมาจากกับคุณโลกของผมก็ไม่ต่างจากดาวเคราะห์ที่ตายแล้ว

    ผู้เข้าชมรวม

    135

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    83

    ผู้เข้าชมรวม


    135

    ความคิดเห็น


    2

    คนติดตาม


    1
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  19 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  20 ก.ย. 67 / 19:00 น.
    คำเตือนเนื้อหา NC

    มีการบรรยายฉากกิจกรรมทางเพศ, มีเนื้อหาที่เครียดหรือหดหู่มาก ซึ่งอาจกระทบต่อภาวะทางจิตใจ

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูรายการอีบุ๊กทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ให้ผมโคจรใกล้ๆ ใจคุณ

    By: MarngmiiSisook

     

     

    **************************************************

    บางทีการรอก็ทรมานกว่าการตาย

    รอเพราะเชื่อว่ายังมีหวัง

    แต่มันก็ยังตีกันกับความคิดที่ว่าเขาได้จากไปแล้ว

    พอคิดแบบนั้นแล้ว น้ำใสๆ มันก็ไหลออกจากตา รู้สึกปวดร้าวข้างใน ใจที่เคยมีความหวังก็ห่อเหี่ยว

    ตรอมตรมลงไปทุกวัน

    ยิ่งนานวัน แต่ก็ยังอยากรอ

    รอ ทั้งที่รู้ว่าเวลาจะกัดกินความหวังนั้นลงไปทุกที

    รอ ทั้งที่ความคิดด้านลบของตัวเองคอยแต่จะทุบความหวังนั้น

    รอ เพราะความคิดด้านบวกยังบอกว่าเขากำลังกลับมา

    คิดว่าเขาจะโผล่มาวินาทีใดวินาทีหนึ่งในเสี้ยววินาทีที่คิดว่าจะเลิกรอ

     

    *********************

    สำหรับปันการกลับมาพบกันอีกครั้งอาจไม่ได้เรียกว่าพรหมลิขิตหรือปาฏิหาริย์แต่มันคงเหมือนการโคจรของดาวดวงหนึ่งที่เมื่อถึงเวลาก็จะหมุนวนกลับมาในตำแหน่งโคจรเดิมและตอนนี้เขาคงต้องคว้าดาวดวงนั้นไว้เพราะไม่อยากให้หายไปอย่างที่เคยเป็นมาอีก

     

     

    “นี่ซักให้ผมแล้วจริงปะเนี่ย”

    “ก็เออสิวะ คิดว่ากูเอาไปหมกทิ้งไว้ในตะกร้าเอาไว้เป็นปลาร้าหรือไง”

    นั่นเขาซักดีกว่าของตัวเองอีกมั้ง ใส่ปรับผ้านุ่มให้ด้วยทั้งที่ของตัวเขาเองยังใส่บ้างไม่ใส่บ้าง

    แต่ของอีกฝ่ายเขาประโคมทั้งผงซักผ้าทั้งน้ำยาปรับผ้านุ่มให้ไม่ยั้ง

    กลัวเสื้อของคุณหมอเขามีเชื้อโรคตกค้าง ถ้าให้ซักดีกว่านี้คิดว่าเขาคงซักจนผ้าขาด

    “ถ้างั้นต้องต้องพิสูจน์” 

    “เรื่องของมึง กูบอกว่าซักแล้วก็คือซักแล้วดิวะ”

    จบประโยคนั้นปันค่อยๆ โน้มใบหน้าของตัวเองเข้าซุกพิสูจน์กลิ่นของเสื้อ

    มันก็เหมือนการดมเสื้อปกติธรรมดา ทว่าสายตาของปันมันไม่ใช่

    เชี่ย...

    สายตาแม่งดาเมจจัด..

    “อื้ม ก็หอมดี กลิ่นเหมือนเสื้อพี่”

    คนหน้าขาวตัวสูงปากแดงบอกยิ้มๆ ตาเชื่อมวิบวับครู่หนึ่งเมื่อมองหน้าเดือน

    แต่เหมือนจะยังพิสูจน์ไม่พอใจจึงก้มลงไปดมอีกครั้ง คราวนี้ดมเสียงดังฟอดใหญ่

    และไม่รู้ทำไมเดือนต้องหน้าแดง

    “กูกลับล่ะ”

     

    คำเตือน

    นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่ง โปรดใช้วิจารณญาญในการอ่าน

    มีการใช้คำหยาบ

    มีการบรรยายฉากการร่วมเพศ

    มีการกล่าวถึงการจากไปของสัตว์เลี้ยงอันเป็นที่รัก

    สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธ์ พุทธศักราช ๒๕๓๗ และ(เพิ่มเติม) พุทธศักราช ๒๕๕๘ ห้ามมิให้ทำการคัดลอก ดัดแปลง หรือแก้ไขส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนนี้ รวมทั้งบันทึก สแกน รวมเล่ม ถ่ายภาพ แปลเป็นภาษาอื่น ไม่ว่ารูปแบบใดๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธ์แล้วเท่านั้น

    /////

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น