ผมจะเป็นพีรดนย์ของคุณคนเดียว
จู่ๆก็มีชายปริศนานำเครื่องเพชรที่ชนะการประมูลมาให้เธอ แถมยังบอกอีกว่า นายแจ้งว่าถ้าคุณน้ำฟ้าอยากจะคืนก็ให้มาคืนด้วยตัวเอง แม้แต่ชื่อเขาเธอยังไม่รู้แล้วจะให้ไปคืนได้ที่ไหนกัน!!
ผู้เข้าชมรวม
10,055
ผู้เข้าชมเดือนนี้
61
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
จู่ๆ ก็มีชายปริศนานำเครื่องเพชรที่ชนะการประมูลมาให้เธอ และเธอเองก็ร่วมเป็นผู้ประมวลด้วยแต่สู้ราคาไม่ไหว เพราะเครื่องเพชรชุดนี้เขาประมูลได้ในราคา หกสิบสามล้านบาท แต่ทำไมพอได้ไปแล้วถึงเอามาให้กับเธอ! แถมยังบอกอีกว่า“นายแจ้งว่าถ้าคุณน้ำฟ้าอยากจะคืนก็ให้มาคืนด้วยตัวเอง” แม้แต่ชื่อเขาเธอยังไม่รู้แล้วจะให้ไปคืนได้ที่ไหนกัน!!
--------------------------------------------------------------
“ใช่คุณน้ำฟ้าไหมครับ พอดีมีคนฝากของมาให้”
“ชะ ใช่ค่ะ ไม่ทราบว่าของอะไรเหรอคะ” เธอถามออกไปทั้งที่ใจก็แอบกลัว เพราะเธอไม่ชอบคุยกับคนแปลกหน้าแถมยังดูเป็นผู้ชายที่ดูน่ากลัวมากด้วย
“นายฝากเอามาให้ครับ บอกให้เป็นของขวัญ”
“ของอะไร? น้ำฟ้าแกรีบเปิดดูเถอะฉันอยากกลับบ้านแล้ว” คุณวารีพูดด้วยท่าทางที่ไม่สบอารมณ์สักเท่าไร
น้ำฟ้าได้ยินแบบนั้นก็รีบรับของมาจากคนแปลกหน้าและค่อย ๆ หยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงออกมาจากถุง เธอบรรจงเปิดกล่องสีแดงขนาดใหญ่ออกมา แต่แล้วพอเปิดเธอถึงกับตาโตและอ้าปากค้างไปชั่วขณะ
“เครื่องเพชร!” คุณวารีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ก็ตกใจเมื่อเห็นชุดเครื่องเพชรที่อยู่ในมือน้ำฟ้าซึ่งมันเป็นชุดเดียวกันกับที่ชายหนุ่มหล่อคนนั้นประมูลไป
“ขอโทษนะคะ เอามาให้ผิดคนหรือเปล่าคะนี่มันเครื่องเพชรที่เพิ่งประมูลไปเมื่อครู่เองไม่ใช่เหรอคะ” น้ำฟ้าหันไปถามชายที่อยู่นอกรถ
“ผมก็ไม่ทราบครับนายให้เอามาให้คุณน้ำฟ้า”
“ให้ ให้ฟ้าทำไมคะ นี่มันแพงมากเลยนะคะ” เธอรีบปิดกล่องงและเก็บใส่ถุงหรูเตรียมจะส่งคืนให้เขา
“น้ำฟ้าแกอย่าบอกนะ”
“พี่คะ ช่วยเอาไปคืนนายพี่เถอะค่ะ ฟ้ารับไว้ไม่ได้หรอกมันแพงมากและอีกอย่างฟ้ากับนายของพี่เราไม่ได้รู้จักกันนะ เขาคงเข้าใจผิดอะไรแน่ ๆ”
“น้ำฟ้า! แกจะคืนเขาไปทำไม เขาอุตส่าห์เอามาให้เรา” คุณวารียังคงมองกล่องในถุงนั้น
“แม่คะ แต่มันไม่ใช่ของเราและฟ้าเองก็ไม่ได้รู้จักเขาเรา และเขาจะเอาเครื่องเพชรราคาแพงขนาดนี้มาให้เราทำไม เขาต้องการอะไรเราก็ไม่มีทางรู้ได้ เพราะฉะนั้นคืนเจ้าของเขาไปเถอะ” น้ำฟ้าส่งถุงหรูยื่นออกไปให้ชายนอกรถ
“ผมไม่รับคืนครับ นายแจ้งว่าถ้าคุณน้ำฟ้าอยากจะคืนก็ให้มาคืนด้วยตัวเอง”
“ถ้าอย่างนั้นพี่บอกฟ้ามาก็ได้ค่ะว่านายพี่อยู่ไหน เดี๋ยวฟ้าไปคืนเอง”
“นายฝากบอกผมอีกว่า “ในไม่ช้าเราจะได้เจอกันอีก” ถึงเวลานั้นค่อยเอามาคืนก็ได้”
“แล้วในไม่ช้าคือเมื่อไรกัน”
---------------------------------------------
คำเตือน
(Trigger / Content Warnings)
นิยายเรื่องนี้สร้างมาจากจินตนาการของผู้แต่ง เนื้อหาและตัวละครในเรื่องเป็นเพียงบุคคลสมมติ อาจมีถ้อยคำและการกระทำที่ไม่เหมาะสม มีเนื้อหาบางบทบางตอนที่เกี่ยวกับการมีเพศสัมพันธ์ รวมทั้งภาษาและพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม ดังนั้นผู้อ่านโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 ห้ามทำซ้ำ คัดลอก ดัดแปลง หรือสแกน !!
ผลงานอื่นๆ ของ กัณญมนต์ / Kanyamon ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ กัณญมนต์ / Kanyamon
ความคิดเห็น