[My Hero Academia]เพื่อนสมัยเด็กของออลไมท์ Hope Of Hero

     ครั้งหนึ่งไรท์เคยเคียแนวนี้ไปแล้วรอบหนึ่งแต่ครั้งนี้ผมจะกลับมารีไรท์การเขียนให้สนุกขึ้นและอ่านได้นานขึ้นเริ่มจากการแนะนำตัวละครกันก่อนเลย และหวังว่าจะสนุกกับนิยายเรื่องนี้นะครับ 

     กลางทุ่งหญ้าในฤดูใบไม้ผลิมีดอกไม้ที่กำลังบานออกฝูงกระต่ายวิ่งไปรอบๆตามอารมณ์ของมัน มีเด็กสามคนที่กำลังนอนแผ่ตัวเองกลางพื้นหญ้าพร้อมรับแสงอาทิตย์ที่สดใสไม่ร้อนจนเกินไป เด็กทั้งสองคนนอนพลางมองดูก้อนเมฆที่ลอยผ่านพวกเขา เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินดวงตาสีนำ้เงินอ่อนเเขาสวมเสื้อแจ็คเกตสีน้ำตาลเข้มทับเสื้อแขนยาวสีดำกางเกงสีดำอ่อนๆ 

     

     "นี่นายคิดไหมว่าโลกนี้มันดูสิ้นหวัง จะว่ายังไงดีล่ะ"เด็กชายผมสีน้ำเงินส่งคำถามให้กับเด็กอีกคนหนึ่งผมของเขาเป็นสีเหลืองอ่อนที่กำลังนอนดูเมฆ เด็กชายลุกขึ้นนั่งพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้กับเด็กชายผมสีน้ำเงิน

     "จะว่าไปก็พูดถูกนะ โลกที่มีแต่คนที่คิดอะไรแย่กับโลก แต่ว่าคนที่จะช่วยพวกเราได้ก็คือ...."เด็กชายผมสีเหลืองเงียบไปอยู่ครู่หนึ่ง

     "ฮีโร่ ไงล่ะ"เด็กทั้งสองคนตะโกนออกมาพร้อมกันเหมือนกับเตรียมกันมา หลังจากนั้นทั้งสองคนส่งเสียงหัวเราะออกมาอย่างสนุกสนาน เด็กชายทั้งสองคนหันหน้าไปที่เด็กสาวผมสีบลอนด์สว่างสวมชุดกระโปรงสีฟ้าที่กำลังนั่งเด็ดดอกไม้มาทำทมงกุฎดอกไม้

     "คิดว่างั้นไหมเดซี่"เด็กทั้งสองคนถามเด็กหญิงที่ชื่อเดซี่เธอหัวเราะคิกคักแล้วหาดอกไม้มีกอันมาเป็นอุปกรณ์ในการตกแต่งของเธอ

     "ไม่รู้สิ ฉันไม่ค่อยจะสนใจเรื่องของผู้ชายสักเท่าไหร่หรอกนะ"เดซี่ตอบกลับและร้อยดอกไม้เข้าไปเป็นมงกุฎอันสุดท้ายและวางมันลงกับพื้น เธอกลัยมาสนใจกับทั้งสองคนเอาดอกเดซีดอกหนึ่งแล้วเอามาติดไว้บนหัวของเธอ

     "ให้ตายสิ ฉันมองพวกนายสักกี่ทีพวกนายก็ดูเหมือนกัยมากเลย เอาซะฉันตกใจเลย"หลังจากจบประโยคทั้งสองคนก็ตอบกลับว่า"เหมือนกันตรงไหน"และทั้งสามคนก็หัวเราะกันและไปวิ่งเล่นกันอย่ากสนุกสนานแต่มันก็แค่รูปถ่ายที่ทั้งสามคนหัวเราะกันอย่างมีความสุข เด็กชายผมสีน้ำเงินวางรูปถายนั้นลงที่โต๊ะทำงานของเขา ดวงตาสีน้ำเงินมองไปในจอคอมพิวเตอร์และมองดูข่าวเกี่ยวกับฮีโร่ที่มีชื่อว่า 

"ออลไมท์"