[Yuri] ชอบหรือเปล่าคุณพี่สาวคูลเดเระน่ะ - นิยาย [Yuri] ชอบหรือเปล่าคุณพี่สาวคูลเดเระน่ะ : Dek-D.com - Writer
×

    [Yuri] ชอบหรือเปล่าคุณพี่สาวคูลเดเระน่ะ

    การทำให้พี่สาวคนนี้ยิ้มนี่มันดูยากเกินไปสำรหับฉันแต่ว่าถ้าหากทำได้มันก็คุ้มค่าสุดๆ

    ผู้เข้าชมรวม

    3,547

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    19

    ผู้เข้าชมรวม


    3.54K

    ความคิดเห็น


    60

    คนติดตาม


    185
    หมวด :  นิยายวาย
    จำนวนตอน :  31 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  26 พ.ย. 64 / 07:00 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ฉันชื่อ ไดอาน่า หรือจะเรียกว่า ได เฉยๆ ก็ได้ฉันเป็นผู้หญิงที่กำลังเรียนอยู่ขั้นม.6 เป็นปีสุดท้ายแล้วจะได้เข้าสู่ชีวิตมหาลัย ฉันเป็นผู้หญิงที่สูงเพียง 160 เซนติเมตรเท่านั้น ก็เป็นผู้หญิงธรรมดาล่ะนะผมก็ยาวประบ่าสีดำ ก็มีคนมาสารภาพรักบ้างในช่วงนี้แต่ว่า ฉันจะบอกยังดีล่ะ.....หลังเลิกเรียนฉันมักจะไปที่แห่งหนึ่งเสมอเป็นร้านกาแฟเล็กๆ แห่งหนึ่งที่อยู่ในซอยลึกทำให้ไม่มีคนเข้าไปใช้บริการเท่าไหร่แต่ด้วยความบังเอิญฉันก็เจอร้านแห่งนี้เข้าล่ะนะ 

    แต่ว่าเหตุผลที่ฉันมาร้านนี้ทุกวันหลังเลิกเรียนก็เป็นเพราะคุณเจ้าของร้านที่เป็นหญิงสาวอายุน่าจะราวๆ 25ปี มีผมสีดำยาวตรงถึงกลางหลังใบหน้ารูปไข่ที่งดงามริมฝีปากที่เล็กแล้วก็ดวงตาที่ดูเงียบสงบมากๆ สูงน่าจะเกือบ 170 เห็นจะได้หุ่นก็ดูดีมากจนน่าเหลือเชื่อ เธอมีชื่อว่า

    เรียวโกะ

    ถ้าจะบอกว่าฉันใจเต้นแรงเวลาที่ได้มองหน้าของคุณเรียวโกะมันคงจะดูแปลกมากๆ แต่มันดันเป็นเรื่องจริงถึงฉันจะไม่รู้จักอีกฝ่ายมากและอีกฝ่ายก็คงไม่รู้จักชื่อของฉันด้วยซ้ำแต่ว่า....

     

    "คุณไดอาน่า ขอบคุณที่วันนี้ก็มาใช้บริการนะคะ" น้ำเสียงที่เรียบเฉยของคุณเรียวโกะ เธอพูดขึ้นตอนที่ฉันกำลังนั่งอยู่ภายในร้านแล้วเธอก็เดินมาที่โต๊ะพร้อมกับถืออะไรบางอย่างมาด้วย

    ฉันเงยหน้ามองใบหน้าที่งดงามแล้วขาวมากๆ 

    "นี่เป็นของพิเศษที่ฉันทำให้ลูกค้าประจำโดยเฉพาะเลย ถ้าไม่ว่าอะไรช่วยรับไว้ได้ไหมคะ" เธอว่างสิ่งของที่เธอถือมาด้วยไว้ตรงโต๊ะ เป็นคัพเค้กชิ้นเล็กๆ รสวานิลลา สีขาวที่มีขนาดพอดีคำ ถ้าเอาตามตรงแล้วก็เป็นรสชาติที่ฉันค่อนข้างชอบ แต่ว่าฉันไม่ทันได้สงสัยว่าเธอรู้ชื่อของฉันได้ยังไงกัน

     

    "ขอบคุณนะคะ" ฉันกล่าวขอบคุณออกไป

    "ยินดีค่ะ ถ้ามีอะไรที่ต้องการสามารถเรียกฉันได้เสมอเลยนะคะ"  เธอพูดเสร็จก็กำลังจะเดินออกไปฉันได้คว้ามือของเรียวโกะไปโดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังทำอะไรลงไป มันเป็นการล่วงเกินอีกฝ่าย

     

    แต่ว่าฉันก็อยากจะพูดคำนั้นออกไปสักครั้งจัง

    "คุณเรียวโกะ ช่วยยิ้มให้ฉันดูหน่อยได้ไหมคะ" ฉันพูดอะไรแปลกๆ แบบนั้นออกไปก็เพราะว่าไม่เคยเห็นเธอยิ้มมาก่อนเลยต้องแต่มาร้านนี้ได้หลายวันแล้ว เพราะว่าฉันเฝ้ามองเธอทุกวันยังไงล่ะ

     

    "ยิ้มงั้นเหรอคะ คนเราจะยิ้มตอนที่มีความสุขหรือรู้สึกดีใจใช่ไหม" เธอก็พูดถูกนี่นะ

     

    "ถ้างั้นคุณไดอาน่า จะมาร้านของฉันทุกวันเลยใช่ไหมคะ".

    "ค่ะ ฉันจะมาทุกวันเลย" ฉันพูดออกไปถ้าหากว่าสามารถมาได้ทุกวันก็จะมาแน่นอน จากนั้นคุณเรียวโกะก็ได้เผยรอยยิ้มที่ดูงดงามมากๆ ออกมา

    ดวงตาเธอปิดสนิทมุมปากขยับขึ้นโค้งอย่างสวยงาม ฉันเชื่อได้เลยว่าถ้ามีผู้ชายมาเห็นเรียวโกะเข้าละก็คงจะตกหลุมรักทันทีแน่ ใช่แล้วรวมถึงผู้หญิงอย่างฉันด้วยเช่นกัน หัวใจของฉันเต้นรัวมาก ตึกตัก ตึกตัก ใบหน้าของฉันเริ่มแดงเพราะคิดถึงคำถามของเธอ เธอดีใจงั้นเหรอที่ฉันจะมาทุกวันน่ะ 

    "ขอโทษนะคะที่ฉันอาจแสดงความรู้สึกไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่  ถ้างั้นขอตัวก่อนนะคะ" 

    "ค่ะ.." เธอคงไม่ได้สังเกตเห็นสินะว่าฉันหน้าแดงอยู่ เอาเป็นว่าต่อจากนี้ยังไงฉันก็จะมาหาคุณเรียวโกะทุกวันเลยถึงแม้ที่คุณเรียวโกะจะยิ้มเพราะว่าเป็นแผนการดึงดูดลูกค้าก็ตาม แต่ว่ามันดูจริงใจมากจนฉันไม่อยากเชื่อว่ามันเป็นแบบนั้นเลย

     

     

    จากนักเขียนนะ ตอนแนะนำเรื่องอาจยาวไปหน่อยเพราะไม่รู้ว่าจะแนะนำตัวละครให้ทุกคนรู้จักได้ยังไงดีเลยเอาฉากที่ทั้งสองคนได้พูดคุย จริงจังๆ ครั้งแรกมาเป็นตัวแนะนำเรื่องเลยแล้วกัน เรื่องนี้เป็นแนวโรแมนติกอบอุ่นหัวใจ ชีวิตประจำวัน มีดราม่านิดหน่อยเพื่อให้เนื้อเรื่องสมบูรณ์ที่สุด อืมแล้วก็อาจมีฉากอย่างว่าใส่เข้ามาในอนาคตด้วยหรือเปล่าน้า? [สำรหับเว็บDek-D นั้นจะไม่มีฉากอย่างว่านะ]

     

     

     


     

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น