เพื่อน

“ไอ้พิชเมาเละเลยว่ะ มึงเอามันกลับด้วยนะ หอเดียวกันใช่ไหม”

เสียงพูดอ้อแอ้ ท่าทางโงนเงนจะล้มแหล่ไม่ล้มแหล่ บ่งบอกถึงระดับดีกรีที่อยู่ในเส้นเลือด ที่ดูจากสภาพแล้วคงมีปริมาณไม่น้อยเลย แต่ถึงอย่างนั้นสภาพของคนตรงหน้า ก็ยังดีกว่าคนที่อยู่ในอ้อมแขนของเขาในตอนนี้ ที่หลับกลางอากาศไปเรียบร้อยแล้ว

ปัณมองคนที่ซบที่ไหล่ของตนเองสายตาหนึ่ง มือที่โอบเอวอีกฝ่ายกระชับแน่นขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะหันมาพูดกับเจ้าของงานในคืนนี้

“อืม เดี๋ยวกูดูแลเอง ไม่ต้องห่วง ยังไงก็สุขสันต์วันเกิดนะมึง”

“ขอบใจมากเพื่อน ไว้เจอกันที่มอ”

เมื่อล่ำลากันเสร็จเรียบร้อย ต่างคนก็ต่างกลับที่พักของตนเอง ใครที่เมาจนเลื้อย ก็มีเพื่อนไปส่ง 

แต่จะมีอยู่สองคน ที่ไปส่งกันจนถึงสรวงสวรรค์ยันเช้า

แนะนำตัวละคร

ปัณ ปัณณวิชญ์ พิพัฒกิจภูวดล นักศึษาสาขาบริหารธุระกิจ ปี 3 

พิช ธีรพิชญ์ โรจนธีรศานติ์ นักศึกษาวิศวะสาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจ ปี 3

***ตัวละครจะเพิ่มขึ้นตามเนื้อหาของเรื่อง***