The Codex คัมภีร์(มี)ชีวิต

"ขนอีกาสีอะไร'' 

คำที่ผมได้ยินมาตลอดเวลาตั้งเเต่ผมเกิด เมื่อโลกนี้ถูกนิโกรยึดครองเเล้วฆ่าชาวผิวขาวไปมากมาย เสียงระเบิด เสียงผู้คนกรีดร้อง ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

'..มันช่างน่าสมเพชจริงๆ โลกนี้จะถูกนิโกรยึดครองจริงๆเหรอ พลังของชาวดำมันเหนือล้ำเกินที่เราคิดจริงๆ'

.......

''เดี๋ยว..เราเพ้ออะไรอยู่''

เราจะสนใจทำไม

 ''เราเป็นอมตะนี่หว่า กลัวทำไม"

ชายหนุ่มผมเเดงพุ่งออกมาจากตู้เสื้อผ้า วิ่งไปหยิบดาบที่หล่นตามซากศพเเล้วพุ่งเข้าไปในสนามรบ

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เมื่อสงครามจบลง ร่างไร้วิญญาณของนิโกรมากมายมายล้มตายอยู่เกลื่อนพื้นดิน

ชายหนุ่มผมเเดงผิวขาวคนผู้เหลือรอดอยู่เป็นคนสุดท้ายเดินโซเซอยู่กลางสมรภูมอันเงียบสงบ

เเต่เเล้ว

เเสงสีดำทอลงมาจากฟ้า 

เทพเจ้าสวมชุดโรมัน ผิวสีดำ ค่อยๆลอยลงมาจากฟ้า

''มึงฆ่านิโกร มึงตายยยย''

เทพนิโกรก็อด ร่ายเวทย์ใส่ หนุ่มผมเเดงเเละร่างของเขาก็ค่อยๆกลายเป็นสมุดเล่นหนึ่ง

ตุบ

และเเล้ว   สมุดเล่มนั้นก็ตกลงบนพื้น

"ข้าจะส่งเจ้าไปเกิดใหม่ " เทพนิโกรพูดจบก็เกิดเเสงสีดำที่หนังสือเเล้วหนังสือก็หายไป

"อ้ากกก เเล้วจะสร้างจุดจบของโลกนี้ยังไงดี" เทพนิโกรกล่าวขณะเดินไปเดินมาบนอากศ

"เออ เอาอุกาบาตพุ่งชนดีกว่า" พูดจบเทพนิโกรก็หายตัวไป  เเล้วก็มีอุกกาบาตลูกยักษ์พุ่งมาชนโลก