แว่วเสียงอักษร(yaoi/harem/แก้ลงใหม่)

เนื่องจากความผูกพันหลายๆ อย่างเลยกลับมาเปิดบ้านนี้อีกครั้งค่ะ55

ก็เหมือนๆ การหาอะไรลงแก้เหงา หวังว่าผลงานชิ้นนี้(ที่แก้ไขไปหลายส่วนแล้ว)จะสร้างเสียงหัวเราะและความเพลิดเพลินให้ทุกท่านได้อีกครั้งนะคะ!

ปล. อัพวันละ10บทจนกว่าจะถึงตอนล่าสุดค่ะ

ปล2.ถ้าคนเพิ่งเคยอ่านเรื่องนี้เจออัพถี่ๆ จะจุกไหมนะ...

ปล3.ใครที่เพิ่งเคยเจอเรื่องนี้ไม่อยากรอก็ไปบ้านใหม่สีฟ้าRaWได้นะคะ(แถวนั้นโดเนทไ---)

-----------------------------------

...คีตะเป็นคนธรรพ์ที่ไร้เสียง เด็กชายไม่สามารถบรรเลงบทเพลงเช่นผู้อื่นได้...
มีเพียงการเรียงร้อยเรื่องราวด้วยอักษรเท่านั้นที่ทำให้เขามีตัวตน ดังนั้นเด็กหนุ่มจึงทุ่มเททำทุกทางเพื่อสร้างเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่
...แม้ว่ามันจะอันตรายถึงชีวิตก็ตาม!

------------------------------------

"เจ้านี่พิลึกนัก เป็นคนธรรพ์แต่มิอาจบรรเลงเพลงได้รึ? "

ครุฑหนุ่มกดคีตะที่กำลังหวาดกลัวลงบนพื้นหญ้า จากนั้นก็ไล้ปลายจมูกไปตามซอกคอขาวเพื่อดมกลิ่น กลิ่นหอมของดอกมะลิอ่อนๆ

"ร้องขอชีวิตไม่ได้แบบนี้น่าเบื่อนัก..."

คีตะหลับตาลงเพื่อรอรับกรงเล็บที่จะปลิดชีพ เขาไม่น่าออกมาจากหมู่บ้านแต่แรกเลย!

"เช่นนั้นข้าเล่นสนุกให้เจ้าหลั่งน้ำตาแทนก็แล้วกัน"

!!

----------------------------------------

เพจ Navvip 

ทวิตเตอร์ Navvip

TB