" เพื่อนข้างบ้านของชั้น เป็นฆาตกร " [jack×emily]

.

.

" อึกกก--!? "

.

.

ชายหนุ่มร่างสูงได้วางหญิงสาวชุดพยาบาลลงบนเก้าอี้อย่างจัง?!

.

.

.

" ไงลิเดียไม่ได้เจอกันนานเลยนะ สบายดีรึเปล่า~ " 

ชายหนุ่มได้ชวนหญิงสาวพูดคุย..

" แล้วนายว่าสภาพชั้นตอนนี้เป็นยังไงล่ะ "

หญิงสาวได้ย้อนถามชายหนุ่มสวมหน้ากาก

" สวยมากเลยล่ะ ภาพนี้เป็นผลงานชิ้นเอกได้เลยนะ~ "

" นายรู้ได้ไงชั้นอยู่ที่นี่..? "

หญิงสาวเอ่ยถาม

" ความจริงก็รู้มาจากลีโอน่ะ^^ "

" ไม่.. "

" ชั้นหมายถึงนายรู้ได้ยังไงว่าชั้นแอบอยู่ตรงนี้ "

.

.

.

" ความลับจ่ะ สาวน้อย^^"

"..."

ให้ตายเถอะ คงไม่ต้องคิดอะไรมากหรอก

ไอทนายนั่นแน่ๆ แต่อยากน้อยมันก็ไม่บอกที่อยู่ของเอ็มม่า.... *เอมิลี่คิดในใจ**

พรึ่บ--

ชายหนุ่มร่างสูงกางแผนที่

" นายทำอะไรน่ะ? "

หญิงสาวเอ่ยถาม

โอ้ลิเดีย~ เธอไม่รู้จักแผนที่หรอ~

เรียกชั้นว่าเฮียขา~สิชั้นจะบอกให้ก็ได้นะ^^

" ไม่.. " 

ห๊าาาา! ทำไมเธอถึงได้ทำตัวเย็นชาแบบนี้

ชายหนุ่มได้ถามพร้อมบีบแก้มของเธอไปด้วย..

" จริงๆแล้วแจ็คก็ไม่ใช่คนแบบนี้หรอกนะ "

เธอได้แต่คิดในใจ และนึกถึงภาพในอดีต

.

.

.

.

ครั้งแรกที่ชั้นจะมาเปิดคลีนิคมันก็

ไม่ได้เป็นคลีนิค "เถื่อน" แต่แรกหรอกนะ

แจ็คก็เช่นกัน

"  ..วันนั้นเป็นวันที่ฝนตก..  "

" ...เป็นวันแรกที่ฉันได้เจอกับเขา... "

.

.

.

.

.

.

" ไม่สิ ชั้นรู้จักเขาตอนเช้าต่างหาก.. "

ซ่าาาาาาา--

เสียงฝนกระหน่ำตกลงมาในยามดึก

ผู้คนต่างพากันเข้านอน

เหลือเพียงแต่หญิงสาวที่เดินอยู่กลางถนนในยามดึก..

" หวังว่าแสงไฟข้างทางสลัวๆ จะช่วยให้ชั้นมองเห็นทาง ได้มากขึ้นนะ " ** เธอคิดในใจพร้อมกับรีบวิ่ง

เพื่อไปที่ห้องเช่าใหม่ของเธอ...

ตึก ตึก... เสียงฝีเท้าได้หยุดกระทันหัน..

เธอได้กวาดตามองไปรอบๆ

.

.

.

.

สิ่งที่เธอเห็นคือ" ศพ "

ศพของหญิงสาวที่ถูกควักไส้ควักพุงอย่างโหดเหี้ยม---

แต่.. เธอก็ไม่ได้รีบไปแจ้งตำรวจแต่อย่างใด

เธอได้มองซักพักพร้อมเดินเข้าห้องพักไป

ทุกคนอาจมองเธอเป็นคนไม่ดี

ก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากยุ่ง

แต่

ฆาตรกรที่ฆ่ายิ่งสาวรายนั้น

คงเป็นผู้ชายยืนซ่อนอยู่ในซอกนั้นเป็นแน่

" ถ้าชั้นวิ่งแจ้นไปเรียกตำรวจหรือโหวกเหวกโวยวายคงจะไม่เป็นการดีต่ชั้นแล้วก็นายใช่มั้ยล่ะ "

หญิงสาวหันไปพูดให้ฆาตกรที่อยู่ในความมืดนั้นฟัง

ฆาตกรได้ก้าวข้ามความมืดนั้นออกมา

พร้อมให้เห็นกรงเล็บแหลมในมือ ร่างที่สูง

และหน้ากากที่ปิดบังใบหน้าเขาอยู่

เขาไม่ได้ตอบเธอ แต่ได้พยักหน้าให้เธอ

ไม่จำเป็นที่ต้องได้ยินคำตอบ

เธอก็รู้ว่า

" เธอควรไปจากตรงนี้ให้ไวที่สุด! "

-----------------------------พอถึงห้อง------------------------------

.

.

.

.

.

" เขาคงไม่มาตามฆ่าชั้นใช่มั้ย...? "

" บ้าจริง!? "

นี่ชั้นย้ายมาอยู่วันแรกนะ..ทำไมต้องเจออะไรแบบนี้

ให้ตายเถอะ---

ก๊อกๆ มีใครอยู่มั้ยครับ??

" เสียงผู้ชาย.....? "

" รึว่า.. "

ตอนนี้เธอวิตกกังวลอย่างมาก

มันทำให้เธอไม่อยากเปิดประตูต้อนรับเขาซะเลย

คุณเป็นเพื่อนบ้านใหม่ใช่ไหมครับ??

ผมแจ็คคนที่อยู่ตึกข้างไปน่ะครับ ฉ่าาาาา--

เขาพูดพร้อมกับฝนที่สาดลงมา..

" ชั้นควรเปิดประตูไปรับเขาสินะ.. "

.

.

.

.

" อา สวัสดีค่ะ^^ "

สภาพชั้นตอนนี้ดูไม่ได้เอาซะเลย..

" โอ้ คุณเปียกอยู่เดียวก็เป็นหวัดหรอกครับ "

เขาพูดที่ท่าทีที่ดูเป็นห่วง

" คุณ.. "

ให้ตายสิตอนนี้ชั้นกลัวจนจำชื่อเขาไม่ได้แล้ว..

น่าขายหน้าจริง 

" ผมแจ็คครับ^^ "

" ส่วนชั้น--- "

ชั้นล้มลงไปต่อหน้าเขา--

 " นี่นอกจากจะเย็นชาแล้วยังจะไม่ตอบชั้น

อีกหรอ!? " อ่าน เสียงของเขาได้ดึงสติของเอมิลี่กลับมา...

" นี่.. "

เอมิลี่ได้ทักแจ็ค 

" หืม..? "

แจ็คได้รอฟังเธออย่างใจจดใจจ่อ..

" ฉันชื่อเอมิลี่ เอมิลี่คือชื่อของชั้น.. "

" ที่เธอไม่ตอบชั้น เพราะชั้นเรียกชื่อเธอผิดงั้นหรอ "

" ขอโทษละกัน.. "

" บางทีเขาก็ดูเป็นสุภาพบุรุษนะ แต่เขาก็คือฆาตกรที่จำชั้นมานั่งเก้าอี้ตรงนี้อยู่ดี... "

" ไม่มีใครคิดมาช่วยเธอเลยรึไง!? "

" ชักช้าจริง! "

เขาตัดเชือกที่ผูกกับเก้าอี้จรวดแล้วปล่อยให้ชั้นนอนอยู่ตรงนั้น

" หาาาาา-- นี่มันอ่อนให้กันชัดๆ "

" แต่ก็คงมีคนมาช่วยเองแหละ งั้นของีบซักพักละ

กัน "

" นี่หลับกันง่ายๆแบบนี้เลยหรอ!? "

**ความจริงแล้วแจ็คนั้นไม่ได้ไปไหนไกล เพียงแต่เขาล่องหนอยู่**

--อึ๊บ--

.

.

แจ็คได้อุ้มเอมิลี่ขึึ้นมา

พร้อมกับเดินไปส่งหลุม

.

.

" เพื่อนๆของเธอคงวิ่งหนีหางจุกตูดไปแล้วสินะ^^ "

" เห็นมั้ยชั้นดูแลเธอได้ดีกว่าพวกนั้นเยอะเลย "

เหตุการณ์นี้ไม่ได้มีเพียงแจ็คที่รู้แต่ก็มีอิไลคอยสอดส่องอยู่ด้วย...

คุณหมอรู้จักกับหมอนั่นน่ะหรอ

" ผมมองเธอผิดไปจริงๆ สินะ "

.

.

" อิไล!! อิไลลลลลล! "

" ห๊ะ มีอะไรหรอฟีโอน่า "

" นายเห็นอะไรอย่างงั้นหรอ " หญิงสาวได้เอ่ยถามชายหนุ่ม

** เสียงซุบซิบ *

" อ๊ะ!? นั่นคุณเอมิลี่กลับออกมาแล้วนิ "

" สลบอยู่แหะ "

" สงสัยคงหนีแทบตายจนออกมาได้ "

คนในคฤหาสน์เริ่มพูดกัน

" ขอโทษนะครับแต่ถ้าไม่ใช่ก็หลบไป "

" หลบทางหน่อยสิผมจะพาคุณเอมิลี่ไปทำแผล "

.

.

ชายหนุ่มผมเทาสวมหน้ากากหน้าตาเย็นชาเดินมาอุ้มเอมิลี่ไปยังห้องพยาบาลเพื่อทำการรักษาแผล

.

.

{ คุยท้ายตอน กี้ๆ }

ตอนเกริ่นนำอาจสั้นไปนิดนะคะ โฮกกก

เด๋วเราจะจัดเนื้อหาจัดเต็มมาในเร็วๆนี้เลยค่ะ!?

ถ้าชอบกดติดตามไว้ได้นะคะ//)ง

หรือถ้ามีอะไรผิดพลาดก็บอกกันได้นะคะ

ปล. ทำไมบทคุณคาร์ลออกมาแซ่บขนาดนี้คะเนี่ย

ขนาดเอาเป็นพระรองนะคะเนี่ยแต่coolกว่าตา

แจ็คของเราอีกอีก

*/( หรือเอาเป็นพระเอกดีน้าา~ ฮ่าๆ )\*

ถ้าเป็นพระรองก็เป็นพระรองที่แซ่บสุด เท่าที่เคยแต่งมาเลยหล่ะค่ะ แหะๆ 

.

.

.

ตอนนี้อาจจะสั้นไปหน่อยนะคะ

แต่ก็เป็นบทเกริ่นนำอ่ะนะ

( แถเก่งงง นังคนเขียน!? )

ตอนเข้าสู่เนื้อหาจะแต่งให้ยาวที่สุดเท่าที่ทำได้เลยค่ะ โฮกกกก//)ง