ถึงผมจะสุดตีน...แต่ก็รักสุดใจ

เปิดเรื่อง 
23 กุมภาพันธ์ 52

อัพล่าสุด 
16 ตุลา 52 
( 11 : 01 PM)

อัพครั้งต่อไป
คาดว่าเร็วๆนี้

ปิดเรื่อง
Ent' ติด จบชัวร์ๆ






.
.
.
.
.
.
อาจมีคำรุนแรง
อย่างว่าผมมันสุดตีน -*-

16-10-2552






วิจารณ์ได้แสบเข้าไส้เลยครับ

t em 

กราบสวัสดีครับพ่อแม่พี่น้องชาวสุดตีนทุกท่าน
 ก่อนอื่นกระผมต้องกราบแทบตีนเพื่อขอประธานอภัยให้กระผม
ที่แอบหาย ดองนิยายไปเสียนาน ที่จริงผมไม่ได้หายหรอกครับ 
พอดีว่าโรงเรียนของกระผมได้เปิดเทอมแล้ว และบวกกับม. 6 
มีภารกิจสอบเยอะแยะมากมาย 
ไม่ว่าจะเป็นแกะแพะที่เอาเด็กๆปวดหัวไปตามๆกัน
 แล้วตอนนี้ผมกำลังจะมีสอบโควตาอีกมากมาย 
งานราชเยอะจริงๆ วันอาทิตย์นี้งานหลวงก็เข้าครับ 
ผมต้องไปสวนสัตว์เปิดเขาเขียว กลับบ้านครับ(ฮา) ไม่ใช่ครับ 
ไปในเรื่องของการพรีเซ็นต์เรื่องสวนพฤกษศาสตร์ครับผม 
ไปตั้งอาทิตย์นึงกลับมาบ้านผมกลายเป็นสัตว์ก็ไม่ต้องตกใจนะครับ 
เอ่อที่จริงทุกๆวันนี้ผมก็โดนเรียกว่า ไอ้สัดอยู่แล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า 
จะพยายามอัพนะครับ 
เรื่องราวกำลังเข้มข้นเริ่มจากตอนนี้เป็นต้นไป

 ผมนั่งอัพสองตอนนี้
หลังจากที่ผมใช้เวลาฟื้นความหลัง
เกือบสองอาทิตย์แต่ผมกลับใช้เวลาในการแต่งมัน
เพียง 2 ชั่วโมง ให้ตายดิครับ.... 
ผมแบกโน๊ตบุ๊คมานั่งแต่งที่ระเบียงหน้าหอ 
นั่งตากยุง เปิดพัดลมเป่า ฟังเพลง แต่งนิยายในบรรยากาศค่ำคืน 
ปวดหลังแปล๊บๆเพราะเก้าอี้ไม่มีพนักพิง
 แสบต้นคอจี๊ดๆเพราะรอยข่วน 
เอ่อ...รอยนี้เกิดจากความโง่เฉพาะบุคคลห้ามลอกเลียนแบบครับ! 
คือว่าวันนั้นผมไปเช่าการ์ตูนมาอ่าน
แล้วคันหลังตะหงิดๆเลยเอื้อมมือไปเกาให้หายคัน
 แต่โง่ข่วนหลังตัวเอง แสบครับ น้ำตาลูกผู้ชายซึม
 เล็บก็ไม่ยาวแล้วกูข่วนไปได้ไงวะ 
จากนั้นเวลาอาบน้ำก็แสบจี๊ดขึ้นสมองทีเดียว เ
มื่อวานผมก็นึกว่าแผลแห้งดีแล้ว
 (ผมโลกจิตชอบแกะแผลตัวเองเล่น)
 เลยแกะออกมาปรากฏว่ายังไม่แห้ง แถมยังไม่ขาดออกจากกัน
 ตอนนี้แผลไอ้ที่ลอกออกมาก็ห้อยต่องแต่ง
ให้แสบเล่นๆอยู่อย่างนั้นเองครับ

  ผมเพิ่งจะสังเกตนะครับว่า 
คอมเม้นท์นั้นมีเม้นท์แค่ แรมโบ้น้องรัก 
กับไอ้น้ำผู้อยากเป็นนางเอก
 เอ่อ....คนอื่นๆเข้ามาอ่านจะเม้นท์ด้วยก็ไม่ว่านะครับ !!!

โหวตกันเถอะคนดี