ยุ่งดีนักเดียวก็รักซะเลย

                                                                แรกเจอ


      "โอ้ยๆๆ  อะไรวะเนี้ย เรียนวันแรกก็ตื่นสายเลยเหรอวะเนี้ย"  ผมตื่นขึ้นมา แล้วรีบวิ่งไปห้องน้ำทันที 

     "ไอ้แม็ก  ไปเรียนก่อนเลย เดี๋ยวกูตามไป"   นี้แหละนะชีวิตมหาลัย ออกมาไกลบ้านก็ต้องทำอะไรด้วยตัว เองแต่เรียนวันแรกก็สาย

แบบนี้สงสัย เรื่องใหญ่ซะแล้ว ต้องปรับตัวเป็นการด่วนเลย เอ้ยลืมแนะนำตัวไป ผมชื่อ แทน เป็นน้องใหม่ปี 1 ของคณะ มหาโหดคณะ

หนึ่งซึ่งทุกนก็น่าจะรู้จักดี ถึงความโหดของเด็ก วิศวะ  และวันนี้ก็เป็นวันแรกของผม

     "ไม่ได้กินข้าวอีกแล้ว ซวยจิง สาธุ อาจารย์อย่าเพิ่งเข้าเลย" ผมบ่นไปตามทางพร้อมจ้ำอ่าวไปยังห้องเรียนอย่างเร็ว

    "ปึ้ง ! อะไรกันเนี้ย คุณไม่ได้เอาตามาด้วยเหรอไง เดินแบบเนี้ย " ไม่รู้อะไรจะซวยขนาดนี้ ตื่นสาย เรียนไม่ทัน ยังมาเดินชนคนอีก

 "เอ้า นี้ หนังสือ คุณ คนอะไรซุ่มซ่ามจิงๆ" ผมยื่นหนังสือให้เธอ เธอก็ดูน่ารักดีนะแต่อารมณ์ตอนนี้ มันบูดไปซะแล้วหละ เธอได้หนังสือ

แล้วก็เดินไป โดยไม่พูดอะไรซักคำ

  "เห้ยไมมาช้าจังวะ อาจารย์เข้านานแล้วแต่ดีนะทียังไม่เช็คชื่อ"  หนึ่ง เพื่อนคณะเดียวกัน ถามทันทีเมื่อเจอหน้า

 "ซวยโครตว่าเดินชนคนหน้าดึกนะเลยช้าไปหน่อย " ผมตอบไปแบบอารมณ์เสีย

" ชายหรือหญิงวะ " 

" หญิงวะ " 

" สวยป่าววะ " ไอ้บูม หื่นขึ้นทันทีเมื่อ รู้ว่าเป็นผู้หญิง

"ก็น่ารักดี " ผมบอกพร้อมกลับนึกภาพ ไอ้คนซุ่มซ่าม คนนั้นไป

" แล้วชื่อไร สาขาไร  " ไอ้บูมไม่หมดความพยายาม

" ไม่รู้โว้ยไม่ได้ถาม ด่าไปอีก เข้าใจ เรียนๆหรืออยากจะโดนกูด่าอีกคน " 
                     
         มาอีกด้านหนึ่งของ ของมหาลัย ณ ตึก คณะพยาบาลศาสตร์ 

" ริน เป็นไร หน้าบูดแต่เช้าเลย " นิต เพื่อน ของฉันถามขึ้นเมื่อเห็นฮันอารมณ์ไม่ดีแต่เช้า
 
" ซวยแต่วันแรกเลยดันชนคนก่อนมาตึกนะ คนอะไรไม่รู้ ซุ่มซ่ามแล้วยังปากปีจออีก พูดแล้วเจ็บใจ " ฉันสาธยายให้ยัยนิตเพื่อนซี้ฟัง

" เอาน่าเขาคงไม่ได้ตั้งใจ "

" แต่เขาด่าฉันด้วย ว่าซุ่มซ่าม "

' แล้วเขาเรียนคณะไรหละ " 

" ไม่รู้ ไม่ได้ถาม เดินหนีมาก่อน เห็นแล้วเหม็นขี้หน้า " 

"ปะๆ ไปเรียนกันดีกว่า สายมากแล้ว" นิตตัดบทพาฉันเข้าเรียนจนได้ 

ฉันชื่อ ริน เป็นเด็กใหม่ของคณะพยาบาล ที่เป็นอาชีพที่ฉันใฝ่ฝันมาตลอด แต่การเรียนวันแรกนี้ซทำไมมันช่างซวยแบบนี้ใครจะรู้หละว่าการชนกันครั้งนั้นจะเป็น ฉนวนสงครามครั้งใหญ่ โต โฮะๆ ๆ