รักวุ่นวาย...ของนายเเวมไพร์ตัวร้าย

                       

                                                       ..เวนิส ..

               

               พวกเราเป็นผู้หญิงต้องน่ารัก เรียบร้อย ให้สมกับเป็นกุลตรี  เเม่ศรีเรือน บ้างเเหละ

               

               คำพูดพวกนี้อยู่ในหัวฉันตั้งเเต่จำความได้ล่ะ  คิดหรอว่าฉันเป็นเเบบนี้ เหอะ ฝันไปเหอะน่า 

               ผู้หญิงสมัยนี้ไม่มีเเล้ว พวกอ่อนหวาน โลกสวยน่ะมันไม่มีหรอก มันมีเเต่ความหลอกลวงทั้งนั้นเเหละ

               ถึงคนอื่นจะมองว่าร้าย มองว่าเเรงเเล้วไงล่ะ จะให้เป็นผู้หญิงที่ไม่มีทางสู้เเล้วให้คนอื่นรังเเกน่ะหรอ 

                                                         .....ไม่มีทาง....

           

                      

                                                       ..บลูโน่..

                   ผมน่ะเป็นคน(?) ไม่สิต้องใช้คำว่า' เเวมไพร์' ใช่เเล้วผมเป็นเเวมไพร์ที่ชอบความเงียบสงบสุดๆ

                   ชอบทำอะไรคนเดียวไม่ต้องการให้คนอื่นมายุ่ง เเต่ทั้งนี้ทั้งนั้นความสงบของผมก็ได้มลายหายไปตั้ง

                    เเต่ได้เจอกับ'เธอ'  เธอทั้งวุ่นวาย ขี้โวยวาย จุ้นจ้าน เรื่องมาก น่ารำคาญสุดๆ เเละอีกบลาาาๆๆๆ

                         เเละเมื่อไรผมจะได้ความสงบของผมกลับคืนมาล่ะเนี่ย

               

                                                    ....เฮ้อออ....

               

                                       

                               

                                                          ..คีย์..

                  ผมเป็นอีกคนนึงที่ชอบความเงียบเเต่ทำไมกันผมถึง'ไม่เคยรำคาญ'เธอเลยล่ะ  เพราะเธอน่ะ

                  ขี้โวยวายเป็นที่หนึ่งเลยล่ะ เสียงก็ไม่ใช่ย่อย ทั้งๆที่ผมไม่ชอบเลยเป็นเพราะอะไรกัน

                  เเต่ในทางกลับกันผมกับพอใจกับเสียงโวยวายของเธอซะงั้นนี่สิ

                 'วันๆของผมก็ไม่มีอะไรมากเเค่ได้ยินเสียงโวยวายของเธอข้างๆหูของผมก็พอเเล้วล่ะ^^'

            

  .......................................................................................................................

                                                  intro

                              "เฮ้ยย นายเข้ามาได้ไง นี่มันห้องน้ำหญิงนะเว้ย"

                              "เเล้วมันมีป้ายบอกหรอว่าฉันห้ามเข้าน่ะ"

                              "เเต่นายเป็นผู้ชายนะเว้ยเข้ามาได้ไง ออกไป๊"

                              "ถ้าใครถาม ก็บอกไปสิว่าเป็นทอมเเปลงเเล้วเเค่นี้ โง่ทำไมล่ะ" 

..........................................................................................................................

                                             

                              "นี่นายทำอะไรอยู่อ่า"

                              "ก็เห็นอยู่มาอ่านหนังสืออยู่ อย่ามาโง่สิ"

                              "นะ..นาย"

                              "จะไปไหนก็ไปไป๊ กะเกะชะมัดเลย!!" 

                         ......เฮ้ย ได้ข่าวว่านี้มันบ้านฉันนะเว้ยยยย ไอ้หมาเเวม(ไพร์).....

               

                                     

             

talk :  สวัสดีค้าา  นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกของไรท์เลยนะค่ะ ถ้ามีตรงไหนผิดพลาดยังไงก็ต้องขออภัยมา ณ ที่นี่

ด้วยนะ  อ้อ อย่าคาดหวังอะไรกับนิยายเค้านะ เพราะเค้าเป็นเเค่มือสมัครเล่นเฉยๆ

 ภาษาอาจไม่สวยนะ    เเละบอกเลยนิยายเค้ามีดราม่า  ปวดตับบ้างนะค่ะ

เเต่เค้าจะพยายามให้มันออกมาดีที่สุดเลยล่ะ!! 

ขอบอกเลยว่า นางเอกเรื่องนี้อาจะดูไม่เหมือนผู้หญิงนะค่ะเพราะมันบ้ามากกก  เเละรั่วสุดๆไปเลยล่ะ

ปล. บุคคลในภาพไม่มีความเกี่ยวข้องกับนิยายนะค่ะ ที่ไรท์เอารูปเค้ามาเพื่อเพิ่มจินตนาการเท่านั้นนะ 

#ยังไงก็ต้องฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะค่ะ ^^  // กราบบบบ