Is Love..คือคำว่ารัก [BeeCris] - นิยาย Is Love..คือคำว่ารัก [BeeCris] : Dek-D.com - Writer
×

    Is Love..คือคำว่ารัก [BeeCris]

    โดย Beefeater Gin

    สถานะครูกับลูกศิษย์ มันจูบกันได้หรอ? หวงกันได้หรอ? มีอะไรกันได้หรอ? ..สถานะของเรา ..มันทำแบบนี้ได้จริงๆหรอคะครู? #ฟิคนักเรียนบี

    ผู้เข้าชมรวม

    15,495

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    15.49K

    ความคิดเห็น


    471

    คนติดตาม


    569
    จำนวนตอน : 17 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  22 พ.ค. 60 / 23:28 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    Is Love…คือคำว่ารัก

    Intro

     

                  

         “วุ้นนนน กลับบ้านกัน!” เสียงตะโกนเรียกเพื่อนสนิทที่ไม่รู้ว่าอยู่ในห้องไหนของตึกเรียนดังลั่น ตามด้วยเสียงวิ่งตึงตังที่ก้องไปทั่วอาคาร ซึ่งถ้าเป็นยามปกติเจ้าของเสียงวิ่งคงไม่พ้นถูกคุณครูดุเป็นแน่ แต่เพราะว่านี่เป็นเวลาเลิกเรียนแล้ว คุณครูที่อยู่ประจำห้องต่างก็กลับบ้านกันหมด จึงไม่มีใครที่จะอยู่ว่าเธอได้

     

         ทางด้านเจ้าของชื่อที่ถูกเรียก ก็กำลังคุยกับใครบางคนอยู่ในห้องเรียนห้องหนึ่ง เมื่อได้ยินเสียงเพื่อนสนิทเรียกชื่อตนก็หยุดการสนทนาและชะโงกหน้าผ่านช่องประตูออกไปหา โดยที่คนที่วุ้นเส้นพึ่งคุยด้วยก็ชะโงกหน้าตามออกมาด้วยความสงสัยและต้องการเห็นหน้าเจ้าของเสียงดังนั่น แล้วทั้งคู่ก็ได้เห็นร่างสูงโปร่งในชุดนักเรียนหญิงที่มีดาวปักอยู่ตรงอกเสื้อหนึ่งดาว เป็นสัญลักษณ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

     

         เมื่อเห็นว่าเพื่อนอยู่ห้องไหน บี น้ำทิพย์ก็ไม่รอช้า วิ่งตรงไปห้องที่เพื่อนอยู่ทันที แต่พื้นห้องที่พึ่งทำความสะอาดเสร็จใหม่ๆยังคงลื่นอยู่ ประกอบกับความเร็วที่บีวิ่งมาทั้งที่ยังสวมถุงเท้านักเรียน ทำให้ร่างสูงเสียหลักลื่นไถล ด้วยสัญชาติญาณ มือเรียวก็ปัดป่ายไปรอบตัวเพื่อหาที่ยึด แล้วก็ไปคว้าได้แขนเล็กของคนที่ยืนอยู่ข้างวุ้นเส้น แต่เพราะว่าคนที่คว้าได้นั้นมีรูปร่างที่เล็กกว่าน้ำทิพย์อยู่ไม่น้อย ทำให้แทนที่จะเป็นหลักยึดให้ ก็กลายเป็นว่าพากันล้มลงไปทั้งคู่แทน

     

         "โอ๊ย!" เสียงร้องเบาๆทำให้นํ้าทิพย์ที่นอนกองอยู่กับพื้นได้สติ  ร่างสูงพยายามดันตัวเองให้ลุกขึ้น และยื่นมือไปให้อีกฝ่ายจับเพื่อพยุงตัวขึ้นมา ทันทีที่อีกฝ่ายลุกขึ้นมายืนเรียบร้อยแล้ว นํ้าทิพย์ก็เข้าไปจับไหล่อีกฝ่ายและหมุนตัวไปมาเพื่อดูว่าบาดเจ็บตรงไหนหรือไม่ พลางถามออกมาด้วยนํ้าเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด

     

         " เธอเจ็บตรงไหนรึเปล่า เราขอโทษนะ"

         

         "ไม่เป็นไรจ้ะ

     

         "แต่ยังไงก็ขอโทษจิงๆนะ  เอ่อวุ้น ชั้นจะกลับบ้านแล้ว แกจะกลับเลยป่ะ?" ถึงแม้จะบอกว่าไม่เป็นไร แต่นํ้าทิพย์ก็ยังจะขอโทษอีกรอบด้วยความรู้สึกผิดที่ทำให้อีกฝ่ายเจ็บตัว ก่อนจะหันมาถามเพื่อนสนิทของตนในท้ายประโยค

     

         "ยังอ่ะแก คุยธุระอยู่" พูดพลางเหลือบตาไปยังผู้หญิงอีกคนเล็กน้อย เพื่อสื่อความหมายว่าตนเองมีธุระกับคนนั้น

     

         "เค งั้นชั้นกลับก่อนนะ" นํ้าทิพย์เอ่ยขึ้น เธอต้องรีบกลับเพราะไม่อยากให้แฟนของเธอที่มารออยู่ข้างล่างรอนาน  มือเรียวยกขึ้นมาบ๊ายบายเพื่อนและอีกคนที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อนของเพื่อนเธอ

     

         "ไปล่ะนะวุ้น ไปล่ะนะเพื่อนของวุ้น ขอโทษจริงๆนะ" แล้วก็หันหลังเดินออกจากห้องไปด้วยความรวดเร็ว โดยไม่ทันได้ยินเสียงของเพื่อนที่ตะโกนตามมาเพื่ออธิบายอะไรบางอย่าง

     

     

     

         "อิบี นี่ครูคริส ครูคนใหม่ของพวกเรา ไม่ใช่เพื่อนชั้นโว้ยยยย !"







    *****แฟนฟิคเรื่องนี้มีเนื้อหาแนวหญิงรักหญิง 

    ใครไม่ชอบ กดกากบาทด้านบนได้เลยนะจ๊ะเบบี๋ 


    รื่องนี้เกิดจากจินตนากาารของผู้แต่ง  

    แต่งเพื่อความบันเทิง สนองนีดตัวเอง ไม่มีเจตนาทำให้ใครเสียหาย



    รีไรท์ใหม่แล้วเนอะ เนื้อหาจะคล้ายๆเดิมแค่ปรับ เพิ่มเนื้อหาบางจุดเพื่อให้เนื้อเรื่องลื่นไหลมากขึ้น ใครอ่านเวอร์ชั่นเดิมแล้ว ลองอ่านเวอร์ชั่นใหม่อีกรอบได้น๊าา ติชมได้เต็มที่เลย เม้นพูดคุยกันได้นะคะ 


    1 คอมเม้นต์ = 1 กำลังใจ น๊าา 






    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น