ฝ่าบาท... ประหารหม่อมฉันเถิดเพคะ (มี e-book) - นิยาย ฝ่าบาท... ประหารหม่อมฉันเถิดเพคะ (มี e-book) : Dek-D.com - Writer
×

    ฝ่าบาท... ประหารหม่อมฉันเถิดเพคะ (มี e-book)

    ทางเดียวที่เว่ยชิงถิงจะมีอิสระ ได้ใช้ชีวิตสวยหรูดั่งวาดหวัง คือต้องทำให้ฮ่องเต้ซีเหมินเหวินซีสั่งประหารนางเท่านั้น!!!

    ผู้เข้าชมรวม

    31,344

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    163

    ผู้เข้าชมรวม


    31.34K

    ความคิดเห็น


    235

    คนติดตาม


    699
    จำนวนตอน :  81 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  14 ม.ค. 67 / 08:05 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    * สำหรับท่านที่เพิ่งเข้ามาอ่าน นิยายเรื่องนี้ไม่เปิดขายรายตอนนะคะ หลังลงตอนสุดท้ายจะทยอยปิดตอนทั้งหมดค่ะ หากท่านใดสนใจสามารถติดตามนามปากกานี้ หรือจดจำชื่อเรื่องไว้ก็ได้ค่ะ ไว้โอกาสเหมาะๆ จะเปิดให้อ่านฟรีอีกรอบค่ะ *

    เรื่องย่อ :

    เว่ยชิงถิงทั้งสวยและรวยมาก ทว่าชะตาอาภัพดุจละครน้ำเน่าทำให้นางไม่อาจมีความสุขบนกองเงินกองทองของตัวเองสักวัน ทางเดียวที่เว่ยชิงถิงจะมีอิสระ ได้ใช้ชีวิตสวยหรูดั่งวาดหวัง คือต้องทำให้ฮ่องเต้ซีเหมินเหวินซีสั่งประหารนางเท่านั้น ภารกิจป่วนชวนตายจึงเริ่มขึ้น!!!

    แนะนำตัวละคร :

    คุณหนูถิงถิง = เซเลบริตี้สาวสวยผู้ถูกศาลเจ้าร้างทับตาย เพราะความปากเปราะท้าทายสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทำให้ย้อนเวลามาเกิดใหม่ในยุคโบราณ

    เว่ยชิงถิง = ลูกสาวขุนนางระดับสูงผู้มีความลับยิ่งใหญ่พอ ๆ กับเป้าหมายสูงสุดในชีวิต นางถูกกลั่นแกล้งจนจับพลัดจับผลูถวายตัวเป็นพระสนม ทว่าหนทางหลุดพ้นจากวังวนของวังหลวงมีแต่ตายสถานเดียว นางจึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อได้มาซึ่งโทษประหาร

    ซีเหมินเหวินซี = ฮ่องเต้หนุ่มรูปงามผู้ชิงชังเว่ยชิงถิงยิ่งกว่าสิ่งใดทั้งปวง เขาพยายามมอบความตายให้นางหลายต่อหลายครั้งแต่ไม่ประสบความสำเร็จสักที

    หลี่อิงฮวา = ลูกสาวคนเดียวของแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นผู้ตั้งมั่นจะขึ้นเป็นฮองเฮาของซีเหมินเหวินซีให้ได้ นางคือเจ้าของสิ่งล้ำค่าที่เว่ยชิงถิงปรารถนาสูงสุด และใช้สิ่งนั้นทำร้ายเว่ยชิงถิงอย่างโหดร้ายที่สุด

    ตัวอย่างเส้นทางสู่ความตายของเว่ยชิงถิง :

    “ถิงเฟย!” ซีเหมินเหวินซีกระชากเสียงขณะมองชิงถิงด้วยท่าทางถมึงทึง... จังหวะนั้นแอบชะงักเล็กน้อย... เขาไม่ได้คิดเองใช่ไหม? นางเหมือนจะอัปลักษณ์ยิ่งกว่าครั้งล่าสุดที่เจอกัน!

    “ถวายบังคมเพคะ” ชิงถิงยอบกายถวายความเคารพด้วยรอยยิ้ม ยินดีปรีดาว่าวันตายมาถึงสักที

    ซีเหมินเหวินซีกลับแปลสีหน้าเปี่ยมสุขของนางไปอีกทาง “เหตุใดตำหนักเจ้าถึงเหม็นราวส้วมแตก? คิดใช้กลิ่นอาจมล่อลวงให้เจิ้นมาหาหรือ?”

    “เปล่านะเพคะ” ชิงถิงรีบปฏิเสธ ตอบกลับแบบไม่ทันคิด “มีแต่แมลงวันเท่านั้นที่บินตามกลิ่นอาจม”

    “บังอาจ! เจ้าเปรียบเทียบเจิ้นเป็นแมลงวัน”

    “ถิงเฟยน่าจะหมายความว่าฝ่าบาทไม่ใช่แมลงวันต่างหากพ่ะย่ะค่ะ” ลู่เหยาพยายามอธิบายแทน

    ซีเหมินเหวินซีตวัดสายตาที่อ่านได้ว่า ‘เจ้าเป็นพวกใคร?’ ลู่เหยาเลยทำหน้าจ๋อยถอยไปยืนข้าง ๆ 

    “ว่าอย่างไร? เจิ้นถามว่าทำไมตำหนักเจ้าถึงเหม็นนัก?”

    “เอ่อ... คือว่า... เชิญฝ่าบาททอดพระเนตรเองเถิดเพคะ”

    ชิงถิงเดินนำไปด้านหลังตำหนัก มันมีแปลงปลูกผักสวนครัวหลายชนิด เรียงรายเป็นแถวยาวสองข้าง ส่วนตรงกลางเป็นร่องน้ำขนาดปานกลาง

    เดินเลยบริเวณนั้นไปหน่อยคือสิ่งที่ทำให้ซีเหมินเหวินซีตกตะลึง... เล้าหมู!

    นางสร้างเล้าหมูในพระราชวังของเขา พระราชวังต้องห้ามซึ่งมีประวัติยาวนาน สถานที่ศักดิ์สิทธิ์อันเป็นต้นกำเนิดแห่งประมุขของแผ่นดินคนแล้วคนเล่า แถมยังเป็นสิ่งปลูกสร้างทรงคุณค่าทั้งทางสถาปัตยกรรมและอารยธรรมชั้นสูง

    ถูกนางทำแปดเปื้อนด้วยเล้าหมูโสโครก!

    เสียงร้องอู๊ด ๆ เหมือนเสียงหัวเราะเย้ยหยัน เมื่อแต่ละตัวขยับ กลิ่นโคลนเฉอะแฉะผสมอาจมของพวกมันลอยฟุ้งอบอวล ยั่วให้เขาโมโหจนควันออกหู

    “ยัยอัปลักษณ์สิ้นคิด รู้ตัวไหมว่าทำอะไรลงไป!” ซีเหมินเหวินซีแผดเสียงลั่น เหล่าผู้ติดตามถึงกับทรุดลงหมอบราบ เว้นเพียงลู่เหยากับชิงถิง

    เอาแล้ว... ชิงถิงลอบยิ้มมุมปาก เพื่อบรรลุวัตถุประสงค์นางต้องแหย่เขาอีกหน่อย

    “เกษตรพอเพียงเพคะ”

    คำตอบใสซื่อในเวลาไม่เหมาะสม นอกจากไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น ยังทำให้สถานการณ์แย่ลง

    “กลิ่นขี้หมูของเจ้าทำผู้อื่นเดือดร้อนรำคาญ ยังไม่รู้ตัวอีก เจ้ามันสมควร...”

    “ตาย!” ชิงถิงดีใจจนเผลอจบประโยคแทนเขา “หม่อมฉันสมควรตายเพคะ”

    ซีเหมินเหวินซีเหวอนิดหน่อย ท่าทางของนางทำให้เขาสับสน นางอาจกำลังสำนึกผิดจริง ๆ ไม่ก็แกล้งเสนอทางตายขึ้นมาก่อน เพื่อให้เขาออกคำสั่งในทางตรงข้าม

    ดูจากสีหน้าแช่มชื่นน่าจะเป็นอย่างหลัง

    “คิดว่าเจิ้นจะไม่สั่งประหารเจ้าหรือ?” ซีเหมินเหวินซีหรี่ตาเรียวคม มองชิงถิงอย่างร้ายกาจ “ประทานสุราพิษ!”

    “เยส!”

    จากใจนักเขียน :

    ‘ฝ่าบาท... ประหารหม่อมฉันเถิดเพคะ’ เป็นนิยายตลก น่ารัก ใส ๆ อ่านได้ทุกเพศทุกวัย สนุกถูกใจคุณนักอ่านแน่นอนค่ะ (การันตีด้วย Best Seller ใน MEB)

    อ่านฟรีวันละ 1 ตอน จนจบ (มี e-book นะคะ)

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น