[END] #แฟนผมโดนสาป ll Zet Zero

ชีวิตที่แสนห่วยแตกของผม เกิดมาก็ถูกทอดทิ้งให้อยู่บ้านเด็กกำพร้า พอโตอายุได้ 18 ปีก็ต้องโดนแยกออกมาหางานทำเอง วุฒิการศึกษาก็ไม่สูง แต่ทว่าผมมั่นอกมั่นใจและแสนจะภูมิใจที่สุดคือ ผมหน้าตาดี

งั้นผมเอาหน้าตาและความขยันเข้าสู้นี่แหละ รับทำงานแม่งหมด ทั้งกลางวันยันกลางคืน งานในห้องแอร์เย็น ๆ หรืองานใช้แรงงานผมรับหมด ไม่เลือกงานไม่ยากจน 

แต่แล้ววันนี้หลังเลิกงานที่ใช้กำลังแรงกายจนแสนจะเหนื่อยล้าจากการทำงาน ก็พุ่งตรงดิ่งกลับบ้าน ถนนหนทางเส้นนี้ผมหลับตาเดินยังได้ แต่ทว่าวันนี้ เอ๊ะ! เมื่อปลายหางตาดันเหลือบไปเห็นตุ๊กตาตัวซีดที่มันเหมือนคนมากจนต้องเบิกตากว้างหันไปกลับมองทันที 

เชี่ย!! ใครเอาศพมาทิ้งแถวบ้านกูวะ!!

☙

 คำเตือน : นิยายเรื่องนี้เป็นแนว ชายรักชายและพระนายไม่ได้หนึ่งเดียวเท่านั้น เพราะเคยผ่านคนอื่นมาก่อน ตัวละคร สถานที่เป็นเพียงจินตนาการของผู้แต่งเท่านั้น

ผู้ที่มีอายุต่ำกว่า 18 โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านอย่างมากด้วยจ้า (◡‿◡ ♡)

ლ

อ่ะแฮ่ม พอดีว่าพร๊อตมันแล่นให้หัวเลยแอบมาชะแว้บ แง้ม ๆ ไว้ก่อน

เรื่องนี้คิดว่าไม่น่ามีอะไรมาก นอกจากความเกรียนและฮาของพระนาย อาจจะมีม่าพอกรุบกริบนะคะ

อยากลองเขียนแนวไม่ต้องอินพร๊อตบ้างเนอะ ยั่ว ๆ บด ๆ พอ จบปิ้ง

ฝากผลงานมือใหม่สายหวาบหวามด้วยนะคะ กราบบบละเหมี๊ยววว

หลังจบเรื่องไรท์จะขอติดเหรียญนะคะ อัพตอนทุกวันค่ะ ^^ เพราะไรท์แต่งจบแน้วว