My Brother’s love step ค่อยๆก้าวนะน้องชาย (ไม่ติดเหรียญ) (จบแล้ว)

เกรทเดินเข้าไปจับมือพี่ชายระหว่างที่เดินไปคุยไปอยู่ดีๆ ทำให้พี่ชายหันไปมองหน้าน้องชายด้วยความแปลกใจ

"กลัวหลง?" ต่อถามด้วยยิ้มพราว ไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ดีๆน้องชายก็มาจับมือเขา ไม่ใช่ไม่ชอบแต่ก็อดถามกลับไปไม่ได้

"..." แม้จะเขินที่ทำลงไปแต่ก็รู้สึกพึงพอใจกับสิ่งที่ทำเพราะปฏิกิริยาตอบกลับของพี่ชายบอกให้รู้ว่าไม่ได้รังเกียจเขา ออกจะชอบใจเสียด้วยซ้ำ เกรทจึงยิ้มตอบกลับไป

"หึหึ กลัวหลงทาง หรือหลงคน" คนพี่พูดยิ้มๆ ในขณะที่สายตายังคงมองทางเดินข้างหน้า ก่อนหันไปมองหน้าน้องชาย

"พี่เขินหรือเปล่า ที่ต้องเดินจับมือกับผมแบบนี้"

"ก็เขิน..ปกติเราไม่เคยทำแบบนี้นี่ แต่ถ้าเกรทต้องการ เราจับมือเดินไปด้วยกันแบบนี้อีกซักพักก็ได้ เดี๋ยวก็คงจะชิน" ต่อตามใจน้องชายแบบนี้เสมอ

"แล้วถ้า...ผมทำแบบนี้ล่ะ พี่จะเขินไหม" หลังจากที่หันซ้าย หันขวามั่นใจแล้วว่าไม่มีคนอื่นอยู่ใกล้ๆ เกรทก็ยื่นหน้าไปจูบแก้มพี่ชายฟ้อดใหญ่

"..." คนพี่หยุดเดิน นิ่งไป

"เขินไหม" คนน้องหัวเราะกับท่าทางของพี่ชายก่อนจะถาม ค่อนข้างแน่ใจว่าพี่ชายชอบเขาจริง ไม่งั้นคงจะโดนเตะไปแล้ว

"ฮืม" ชายหนุ่มมองหน้าน้องชายขณะวิเคราะห์ว่าเพราะอะไรน้องชายของเขาจึงมีพฤติกรรมที่แปลกไปจนกล้าทำแบบนี้ แต่ในเมื่อน้องชายเล่นแบบนี้ ถ้าเขาจะทำอะไรแปลกๆ เพื่อตอบโต้กลับก็คงไม่เป็นไรสินะ

"แล้วถ้าพี่ทำแบบนี้ เขินไหม" ต่อดึงเอวน้องชายเข้ามากอด จนลำตัวแนบชิดกัน เกรทตกใจจากที่เป็นฝ่ายรุกอยู่ดีๆ เขากลับกลายมาเป็นฝ่ายรับเสียได้ แม้ว่าจะเขิน แต่ก็ต้องฝืนทำหน้านิ่ง โวยวายออกมาแทน

"ไม่เห็นจะเขินเลย ก็แค่อึดอัด ปล่อยเลยพี่ต่อ"

"หึ" คนพี่ดูออกว่าน้องชายเขินแหล่ะ

เกรทเอามือยันหน้าอกของต่อไว้ ก่อนจะพยายามขยับตัวออกห่าง แต่ไม่สำเร็จ

"พี่แค่กอดเอง ยังไม่ทันได้ทำสิ่งที่อยากจะทำเลย แล้วที่เกรททำไปเมื่อกี้น่ะ มันแรงกว่าการกอดอีก เพราะแบบนี้เกรทก็เลยไม่เขินสินะ ถ้าจะให้เขินมันต้องเพราะโดนนี่" ต่อยื่นหน้าเข้าไปใกล้น้องชายข้างบ้านซึ่งหลับตาปี๋อยู่ตอนนี้ ริมฝีปากของชายหนุ่มยกยิ้ม ก่อนจะห้ามใจตัวเองได้อีกครั้ง เขาคลายวงแขนออกพร้อมขยับตัวออกให้สามารถโฟกัสหน้าของกันและกันได้มากขึ้น

"เป็นอะไร?"

"ไม่ได้เป็นอะไร" คนที่หลับตาปี๋ค่อยๆ ลืมตาขึ้น แล้วก็งอนฟึดฟัดที่ถูกพี่ชายแกล้ง กับคนอื่นพี่ชายของเขาคือสุภาพบุรุษแสนดี อบอุ่น แต่เป็นคนกวนและขี้แกล้งกับเขาเสมอ แม้จะใจดีและตามใจเขาแค่ไหนก็ตาม

"อยู่ๆมาจับมือ มาจูบแก้มพี่แบบนี้ ไม่ได้เป็นอะไรหรือ"

"..."

"เป็นอะไร?" ต่อขยับหน้าเข้าไปใกล้คนปากแข็ง

"ผม..."

"หืม" ต่อขยับหน้าเข้าไปใกล้อีก ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องโฟกัสหน้าแล้ว แต่อยากกดดันคนตรงหน้ามากกว่า

"ผมไม่อยากเป็นน้องชายของพี่แล้ว"