[FIC] Now And Forever [TAENY]

INTRO





“หนิ ไจ้ขันอาบน้ำจ่างก่อ” (หนิ ใช้ขันอาบน้ำเป็นไหม)*อ่านตัวแดงเถอะค่ะอย่าเสียเวลาปวดหัวกับภาษาเราเลย555


“หะ..ห๊ะ” แทยอนในชุดกระโจงอกยืนทำหน้าเหรอหรา อยู่ข้างโอ่งที่ใช้อาบน้ำ? เมื่อได้ยินภาษาแปลกๆ ที่แปลออกได้บ้างไม่ได้บ้าง มองสลับไปมาระหว่างหญิงสาวตรงหน้ากับขันที่ถูกยัดใส่มือ “เอ่อ พูดอีกทีได้มั้ย” 


“ขันเนี่ย ขัน ไจ้จ่างก่อ!” (ขันเนี่ย ขัน ใช้เป็นมั้ย!) 
ทิฟฟานี่ชี้ไปที่ขันในมือแทยอนอีกทีแล้วถอนหายใจ ใส่คนตรงหน้าด้วยความเบื่อหน่าย ที่ไม่สามารถคุยกันรู้เรื่องสักที “เออ อั้นก่ออยู่เฉยๆ เฮาอาบฮื้อก่อได้!”(เออ งั้นก็อยู่เฉยๆ ฉันจะอาบให้เอง!) 
ประโยคสนทนาถูกตัดฉับ พร้อมกับน้ำเย็นๆที่ถูกหาบมาจากลำห้วย ราดลงบนตัวของแทยอนครั้งแล้วครั้งเล่าจนเธอต้องร้องวี๊ดว้ายให้กับความหนาวเย็นนี้
“ด เดี๋ยวววว เดี๋ยวก่อนนน ไม่มีน้ำอุ่นระ..เหรอ” กายเล็กหนาวสั่น ซี่ฟันกระทบกันขณะพูดเพราะความเย็น


“บนเขาบนดอยจ๊ะอี้ ต้องต้มน้ำอย่างเดียวอั้นเนอะ แต่มันเปลืองหลัว”(บนเขาบนดอยแบบนี้ คงต้องต้มน้ำเท่านั้นแหละ แต่มันเปลืองฟืน)



หลัว?? มันคืออะไรวะ! ยิ่งคุยด้วยยิ่งปวดหัว




“อร๊ายยยยย” น้ำในโอ่งถูกตักราดแทยอนอีกครั้งด้วยแรงที่เพิ่มขึ้นอีกนิดหน่อย เพราะความหมั่นไส้ปนรำคาญ 


กว่าจะอาบน้ำให้แทยอนเสร็จ ทิฟฟานี่คงจะหูอื้อไปก่อนกับเสียงกรีดร้องที่ดังอยู่ข้างๆนี้
…
..
.









“ลุงแก้ว~” 
“ครับ” ชายสูงวัยขานรับเสียงอันคุ้นเคยของผู้ที่มาเยือนบ้านเขาแต่หัวค่ำ 
“ปาละอ่อนมาทำแผลเจ้า” (พาเด็กน้อยมาทำแผลค่ะ) 










3 วันก่อน



ทิฟฟานี่ ผ่านไปเจอแทยอนที่นอนสลบหัวแตกเลือดโชกโดยบังเอิญตรงตีนเขาซึ่งสูงถัดขึ้นไปอีกเป็นถนนคดเคี้ยว แทยอนคงจะตกลงมาจากแถวนั้น แต่กลับไม่พบใครอื่นเลยแม้แต่ซากรถหรือรอยอุบัติเหตุ เหมือนเขาตกลงมาเองมากกว่าหรือว่าถูกโยนลงมากัน….



ทิฟฟานี่พาแทยอนกลับมาที่บ้านของตน เรียกคนมาทำแผลและคอยเฝ้าดูอยู่ตลอดจนแทยอนฟื้น แต่เขาจำอะไรไม่ได้ ‘แทยอนความจำเสื่อม’ ที่ทิฟฟานี่รู้ชื่อของแทยอนเพราะค้นดูบัตรต่างๆในกระเป๋าสตางค์ของเจ้าตัว นอกนั้นก็ไม่มีอะไรเลย








“ทำไมคุณทิฟฟานี่ไม่พูดกับผมเหมือนปกติล่ะครับ” ชายวัยกลางคนหันไปกระซิบกระซาบกับทิฟฟานี่ที่ยืนอยู่ข้าวหลังตนโดยมือก็ยังวุ่นอยู่กับการแกะผ้าพันแผลให้คนที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ข้างหน้า


“แค่อยากแกล้งค่ะ สนุกดี” ทิฟฟานี่ตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้มจนตาหยีจ้องมองคนข้างหน้าไม่วางตา


"แต่ถ้าคุณคนนั้นเธอรู้ เธออาจจะโกรธคุณทิฟฟานี่เอาได้นะครับ ฮ่าฮ่า"



"ชู่วว อย่าให้เขารู้ค่ะ" 

................................................................

ไรเตอร์ไม่ใช่คนเหนือนะคะ อาจจะแปลผิดไปบ้างบางคำ555