คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : บทที่ 7 สรุปเราคงต้องเป็นแฟนกัน
“อิ่มยัง”จองกุ๊กเอ่ยถามหลังจากที่วีเขมือบอาหารบนโต๊ะจนเรียบ
“อืม อิ่มแปล้”
“ไม่ให้อิ่มได้ไงเล่นซะเกลี้ยง”จองกุ๊กพูดเบาๆ
“อะไรหรอ”
“ไม่มีไร ไปกันเถอะ”ร่างเล็กลุกขึ้นพร้อมกับหยิบเงินขึ้นมา
“ทำไรอ่ะ”ร่างสูงมองการกระทำของจองกุ๊ก
“ก็จะจ่ายเงินไง”ร่างสูงจับที่มือร่างเล็กที่กำเงินไว้อยู่
“เราเป็นอะไรกัน”ร่างสูงเอ่ยพร้อมกับล้วงเงินในกระเป๋ามาจ่ายให้กับคุณป้าขายอาหาร
“ไม่ต้องทอนนะครับ”วีเอ่ยโดยร่างเล็กมองกับสถานการณ์อย่างงงๆพร้อมกับโดยวีลากออกมาจากร้านขายอาหารริมทาง วีจูงมือจองกุ๊กพาเดินมาตรงหน้าตึก 63ส่วนร่างเล็กได้แต่จำใจปล่อยให้ร่างสูงจูงเดินนำหน้าต่อไปโดยไม่ขัดใจสักนิดเดียว
“ปล่อยได้แล้วมั้ง”จองกุ๊กเริ่มรู้สึกว่าร่างสูงจูงมือนานไปทำให้มือของจองกุ๊กเริ่มเหงื่อออก แต่ไม่ใช่แค่เพียงมือของร่างเล็กเหงื่อออกร่างสูงเองก็เช่นกัน วีจึงยอมปล่อยโดยทำเป็นคันหัวเพื่อรักษาภาพพจน์ของตนเอง
“จะขึ้นยัง”ร่างสูงหันมาถาม
“อืม”จองกุ๊กเอ่ยตอบพร้อมกับพยักหน้าให้ ทั้งสองซื้อตั๋วเพื่อขึ้นไปข้างบนสุดของตึก เมื่อทั้งสองมาถึงชั้นบนสุดร่างสูงก็ถือโอกาสจูงมือร่างเล็กอีกครั้ง ส่วนจองกุ๊กก็ต้องจำใจปล่อยให้วีจูงมือไปอีกครั้ง
“ว้าว ที่นี่ก็สวยดีนะ”ร่างสูงเอ่ยออกมาเมื่อมายืนตรงริมกระจก
“อืม”ร่างเล็กได้แต่พูดสั้นๆ
“อืม เธอได้แต่คำนี้คำเดียวหรอ”
“อืม”
“โอ็ย เป็นอะไรมากไหมเนี่ย”
“เป็นคน”
“กวนนะเนี่ย”ร่างสูงเอ่ยออกมาส่วนร่างเล็กก็หันหน้ามามองวี
“ไปหาที่นั่งกันเถอะ”จองกุ๊กเอ่ยออกมาอย่างเซ็งๆพร้อมลากวีไปหาที่นั่งว่างอยู่ เมื่อทั้งสองได้หาที่นั่งเจอแล้วก็เงียบกัน
“นี่ ฉันขอถามหน่อย ทำไมฉันต้องเป็นแฟนนาย”จองกกุ๊กหันมาถามแบบตรงประเด็น วีจึงรีบหันกลับไปแต่ก็ต้องหยุดชะงักกับคำตอบที่จะตอบ
“คือฉัน......”
“คือฉันทำไม”
“ฉัน รำคาญพวกผู้หญิงน่ะ ชอบตอแยฉันทุกวัน ฉันจึงเอาคนที่ไว้ใจได้แล้วคุยกันได้มาเป็นไง”วีตอบอย่างตะกุตะกะ แต่ร่างเล็กก็ยังสงสัยอยู่
“แล้วทำไมต้องเป็นฉัน นายคุยเข้ากับฉันได้หรอ”
“ไม่รู้สิ ฉันแค่รู้สึกอย่างนั้นแล้วอีกอย่างเธอก็ติดหนี้ฉันอยู่นิ”
“อืม มีเหตุผล”จองกุ๊กก็หันมานั่งพิงที่พนักเก้าอี้และหันไปมองวิวตามเดิม ส่วนร่างสูงได้แต่มองการกระทำของเล็กก็อดไม่ได้ที่จะเอาแขนข้างหนึ่งพาดเอาไว้ตรงบ่าของร่างเล็ก
“นายทำอะไร”จองกุ๊กหันมาถามทันที
“คนเป็นแฟนกันต้องทำอย่างนี้ไม่ใช่หรอ อีกอย่างหนึ่งวันนี้เรามาเดทกันนะ”ร่างสูงหันมายิ้มให้กับร่างเล็กอย่างเจ้าเล่ห์ส่วนจองกุ๊กได้แต่ถอนหายใจเบาๆ
“นี่ ขอถามหน่อย ทำไมเธอถึงมาที่ตึก 63 ล่ะ”วีเอ่ยถามจองกุ๊ก ร่างเล็กหันหน้ามามองวีสักพักก่อนจะหันไปตรงวิว
“เพราะความสูง ความสวยของวิวมันทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายเวลาฉันเจอเรื่องร้ายๆ ข้างหลังนั่นมีแต่ความวุ่นวาย พอได้ขึ้นมาที่สูงๆแล้วความวุ่นวายในใจของฉันก็หายไป”
ฟลุบ
“อ้าว หลับแล้ว”ร่างเล็กที่กำลังบรรยายออกมาเรื่อยๆแต่กับทำให้ร่างสูงพอยท์หลับไปนอนบนตักร่างเล็ก จองกุ๊กเห็นอย่างนั้นก็ปล่อยให้ร่างสูงหลับไปและพิจารณาใบหน้าของร่างสูง
“เวลาหลับ หน้าตานายก็ดูดีนะ”ร่างเล็กยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองวิวเหมือนเดิม
เช้าวันต่อมา
ณ โรงเรียน
“นี่เธอ คนนั้นไง”
“ไหน”
“นั่นไง”
จองกุ๊กเดินเข้ามาในโรงเรียนแต่ก็เจอพวกนักเรียนชายและนักเรียนหญิงซุบซิบนินทากันตลอดเวลาพร้อมกับจ้องมองมาที่ร่างเล็ก ส่วนคนที่โดนจ้องมองได้แต่หันซ้ายหันขวาอย่างงงๆ
“จองกุ๊ก จองกุ๊ก”เจโฮปเห็นร่างเล็กก็รีบวิ่งมาหา
“เจโฮป”
“นี่มันอะไรอ่ะ จองกุ๊ก”เจโฮปยืดใบปลิวให้กับจองกุ๊กดู
ประกาศ
นับแต่วันนี้
จอน จองกุ๊ก เป็นของ คิม แทยอง
ใครหน้าไหนบังอาจมาทำร้ายหรือทารุณ
จงรู้ไว้ซะว่าพวกคุณจะไม่ได้อยู่บนโลกนี้แน่
จาก คิม แทยอง หรือ วี Best Boys
“นี่ มันอะไรกันเนี่ย”จองกุ๊กเห็นอย่างนั้นก็ขยี้กระดาษใบปลิวพร้อมกับปาทิ้ง
.................................
โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ
อย่าลืมเม้นกันด้วยนะ
ไม่งั้น นี่คือตัวประกัน
( รู้สึกจองกุ๊กจะชอบใจ )
ความคิดเห็น