แย่แล้ว ผมกลายเป็นผี

ร่างโปร่งจับจ้องไปที่ชายและหญิงคู่หนึ่ง ที่กำลังนั่งพูดคุยกันอย่างยิ้มแย้มมีความสุข โดยที่ทั้งคู่ไม่อาจรับรู้ถึงตัวตนที่กำลังจ้องมองมาอย่างไม่วางตา สายตาที่มองออกไปนั้นช่างเจ็บใจเหลือคณา แต่ที่น่าสลด ไม่มีใครในที่นี้ สามารถรับรู้ถึงตัวตนของชายผู้นี้ได้เลย

คุยกับนักเขียน : เรื่องนี้ไม่มีการนอกกายนอกใจนะคะ อาจมีฉากสะเทือนใจบ้างแต่ไม่มากค่ะ