กลอนนะง๊าฟ+

เนื้อเรื่อง

กลอนนะง๊าฟฟฟ

คำว่า"รัก"น่ะเคยเข้าใจบ้างไหม

เวลาฉันพูดไปก็เป็นเพียงลมปาก

ไม่ว่าจะพูดออกไปน้อยหรือมาก

มันก็ยังยากที่เทอจะเข้าใจ

ความรักไม่มีจริง
ที่ผ่านมาก้อเหมือนรักแล้วทิ้งคว้าง
รักไม่มีจุดตรงกลาง
ไม่เคยมีที่ว่างสำหรับเรา
ไม่รัก ไม่รัก ไม่รัก
ไม่เคยได้รู้จัก รักเป็นแบบไหน
ถ้าจะรักจะลาถามหาได้ที่ใคร
ซักคนมีไหมที่พอจะตอบได้ซักที

วันนี้ฝนตกพรำๆ

น้ำตาฉันก็พลันไหล

ร่วงเป็นทำนองของหัวใจ

ต้องทำไง...ฉันถึงจะลืมเทอ

เราเลิกกันเถอะนะ

เราคงจะไปกันไม่ได้

แล้วตอนนี้ฉันก็มีคนใหม่

ไม่ต้องรู้หรอกว่าเป็นใคร...เพราะยังไงก็ไม่เกี่ยวกับเทอ

ถึงบอกเลิกไปเทอก็คงจะไม่เข้าใจ

แต่เทอก็คงจะรู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ได้รักเทอ

ช่วงนี้เทอดูเปลี่ยนไป

ดูไม่เหมือนเป็นคนเก่า

อาจจะไม่เหลือวันของสองเรา

เพราะรักเฉาไม่กลับคืน

หากตอนนี้เทอไม่ได้รักฉัน

เทอก็บอกเลิกกันไป...เลยอย่าฝืน

ถึงจะยื้อไปเท่าไรรักก็ไม่กลับคืน

ดอกรักของเราไม่มีวันฟื้น...เหมือนรักที่ขมขื่นของสองเรา

เมื่อเทอกล่าวคำว่าลา

ฉันหรือจะรั้งเทอไว้ได้

เพราะมีสิทธิ์เพียงแค่ให้เทอไป

แล้วหั้นไปร้องไห้...กับตัวเอง

อยากฟังจากปาก

คำว่า"ไม่รัก"พูดได้ไหม

ขอฟังคำเดียวแล้วจะรีบไป

อย่าให้ค้างคาใจอีกเลย

วันวานที่ผ่านมา

ไม่มีค่าเลยใช่ไหม

เวลาที่ผ่านไป

เทอไม่เคยสนใจใยดี

ได้แล้วก็ทิ้งขว้าง

ให้อ้างว้างอยู่อย่างนี้

พอซะเถอะนะ...พอที

ทำอย่างนี้มันปวดใจ

หัวเราะทั้งที่ร้องไห้

ฉันนี่แหละทำได้เชื่อไหม

ชินชาแล้วกับการทำใจ

ยิ้มแย้มแจ่มใส...ทั้งที่หัวใจยับเยิน

จิงอยู่ที่วันนี้เทอมีฉัน

แต่ในขณะเดียวกันเทอก็มีเขา

แล้วเทอก็ใช้คำว่าเรา

กับฉันกับเขาเรื่อยไป

เทอกับฉันกับเขา

จะใช้คำว่าเราไม่ได้

เทอเองคงต้องตัดสินใจ

ว่าจะใช้คำว่าเรากับใครซะที

เจ็บปวดก็ร้องไห้คนเดียว

ไม่ชอบเที่ยวบอกใครๆ

เพราะถ้าเทอมีใจ

คงจะเช็ดน้ำตาให้เอง

ปากบอกว่ารักฉัน

ใจเทอนั้นคิดด้วยหรือป่าว?

หรือว่ามันเป็นเพียงแค่รักชั่วคราว

แน่หรือป่าวว่ารักฉันจิง

กี่ครั้งแล้วนะที่ต้องร้องไห้เพราะเทอ

กี่ครั้งแล้วเหรอที่ต้องเสียความรู้สึกกับเทอคนนี้

กี่ครั้งแล้วที่เทอปล่อยให้ฉันเหงาอย่างทุกที

กี่ครั้งแล้วคนดีที่เทอไม่แคร์กัน

ฉันเคยหวังไว้

ความเข้าใจคือความรัก

แต่พอทีโอกาสได้รู้จัก

จึงรู้ว่าความรักเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ

เดี๋ยวนี้เทอเปลี่ยนไปมากนะ

ที่เคยจ๋าจะ...เริ่มจางหาย

คำบอกรักที่เทอพูดมาตั้งมากมาย

มันคงจะไม่มีความหมายเลยใช่มั๊ยเทอ

รักฉันนั้นมันไม่ใช่ของเล่น

อย่าทำเหมือนฉันเป็นของเล่นได้ไหม

ของร้องล่ะ...ถ้าไม่รักก็บอกเลิกกันไป

อย่าทำแบบนี้ไดไหมมันเจ็บ...นะเทอ

รู้ไหมว่าฉันคิดถึงใคร

นึกถึงตอนนั้นได้ไหม

ที่บอกว่า"ฉันเป็นที่หนึ่งของใจ"

ถึงตอนนี้ฉันชักไม่แน่ใจในตัวเทอ

ทุกสิ่งที่มอบให้ไป

จากใจที่รักเทอ

ทุกสิ่งที่พบเจอ

ที่ได้มาจากเทอคือความเสียใจ

อย่าบอกว่ารัก

ถ้าเทอไม่จิงใจ

อย่าบอกว่าห่วงใย

ถ้าในใจไม่แคร์กัน

ไปตายซะเถอะนะ

ที่บอกว่ารักกันน่ะลืมเลยก็ได้

วันเกิดฉันเทอยังไม่ใส่ใจ

งานศพเทอเมื่อไหร่จะไม่โผล่หัวไปเลยคอยดู

คิดถึงเทอทุกวัน

ฝันถึงเทอทุกคืน

ถึงละเมอยามตื่น

แต่ทำได้แค่ยืนอยู่ห่างๆ

นาฬิกาบอกเวลา

ท้องฟ้าก็สีเทา

เทอคนนั้นเขาทิ้งเรา

เหมือนของเก่าชั่งกิโลฯ

ฉันรู้ว่าฉันมาที่หลัง

แต่พอจะมีความหวังอยู่บ้างไหม

ไม่อยากแย่งเทอไปจากใคร

แต่ทำไงเมื่อหัวใจมันรักเทอ

ทานข้างรึยังคนดี

เป็นห่วงเทอคนนี้มากนะ...รู้บ้างไหม

ถ้าไม่รักก็คงจะไม่ใสใจ

แต่เทอเคยห่วงฉันบ้างไหม...รักฉันรึป่าวเทอ

ช่างเหอะฉันทนได้

แม้จะเจ็บปวดมากมายกว่านี้

รู้อยู่แล้วว่าเขาไม่สนใจใยดี

แต่ขอให้รักอยู่อย่างนี้ทั้งที่เขาไม่สนใจ

รักจิงรักจัง

ใจสั่งให้รัก

รักแล้วอกหัก

แล้วจะรักไปทำไม

เศษแก้วยังมีคม

เศษอารมณ์ยังบาดใจ

เศษเหล็กยังขายได้

แต่เศษใจใครจะเอา

แอบรักแอบชอบอยากบอกให้รู้

แต่เทอมีเขาอยู่ฉันจึงเป็นได้แค่ชู้ทางใจ

กลิ่นหอมของดอกไม้ . . อาจคล้ายกับกลิ่นไอของความรัก

ไม่อยากจากหากได้รู้จัก . . เรื่องราวของความรัก คือความสุขใจ

แต่ความสุขมักอยู่ไม่นาน . . เหมือนดอกไม้ที่หอมผ่านสายลมไหว

เมื่อความรักพัดผ่าน เมื่อความหวานจางไป . . กลิ่นหอมของหัวใจ . . เก็บไว้ได้ แค่ "ความทรงจำ"