forever loveรักแรกรักสุดท้ายตลอดไป

โชคชะตากำหนดให้คนหนึ่งเป็นผู้เสียสละ.....

....เป็นคนที่ต้องจากไปไกลแสนไกล

ความรักที่เขามีให้ก็ไม่มีทางลดน้อยลง....

            .....เพียงแต่เขาไม่มีตัวตนบนโลก

ไม่มีทางรู้ว่ารักที่เขาเสียสละนั้นมีค่ายิ่งใหญ่ขนาดไหน......

ความรักก็เปรียบเหมือนท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไพรศาล....ปกคลุมทั่วโลกไม่ว่าผู้คนจะต้องการหรือไม่....ท้องฟ้าก็ยังคงควบคลุมไปทั่วแบบไม่มีข้อแม้....

            ความรักก็เช่นกันไม่ว่าเขาจะต้องการหรือไม่....เราก็ยังยืนยันที่จะรักและเสียสละ

จนวินาทีสุดท้าย....จนกว่าจะหมดลมหายใจ...

บทนำ

เรายังอยู่ด้วยกันอีกนานแสนนาน...

ฉันเชื่อตัวเองเช่นนั้นถึงได้ปล่อยวันเวลาไปไกล...

ควรจะบอกบางคำก้อทำลืมไปคิดว่าเหลือเวลาเท่าไหร่ให้พอพูดมัน...

กว่าจะบอกตัวองไว้อย่างตั้งใจก้อเมื่อในวันที่สาย...

ที่ไม่มีเทอข้างๆกายกันอยากจะบอกคำนั้นที่เทอรอคอย...

ฉันก้อเหลือแค่เพียงสิทธิ์บอกแค่ทางสายตา...

เก็บนาทีมีเวลาที่มีไม่พอสักอย่างอยากหยุดหนทางดูสิ่งต่างๆย้อนมา...

จะบอกต่อไปจะทำทุกวันให้มีความหมายให้มีค่า

จะไม่ทำให้เทอปวดใจ...

ฉันไม่มีวันได้เทอคืนมาฉันขอเวลาแค่บอกคำนั้น...

ที่เทอเคยต้องการมันยังทันใช่มั้ย...

ฉันเสียใจตลอดเวลาที่รักษาเทอไม่ได้

สุดท้ายอยากให้รู้ว่า.....รํก