[Fic& fanfic หัวขโมยแห่งบารามอส] พ่อมดปีศาจ&ธิดาแห่งความมืด

ลำดับตอนที่ #1 : เจ้าหญิงแห่งบารามอส : บทนำ

                          บทนำ













              ยามค่ำคืนที่เงียบสงบ... ลมเย็นพัดโชยอ่อนล้อผ้าม่านให้พลิ้วไหวเป็นระลอกคลื่น แสงจันทร์นวลผ่องสาดส่องไปทั่วห้องพักของนักเรียนปีเจ็ดป้อมอัศวินเผยให้เห็นเครื่องเรือนที่อยู่ภายใน แม้ห้องจะเล็กกว่าเก่าที่เคยอยู่สามคน แต่ก็นับว่ามีขนาดใหญ่เมื่อเทียบกับจำนวนผู้พักอาศัยในขณะนี้...











                 ม้วนกระดาษวิจิตรมีตราประทับจากกษัตริย์แห่งบารามอสถูกตั้งกางออกอย่างลวก ๆ บนโต๊ะทำงานที่เต็มไปด้วยกองหนังสือและเศษกระดาษ สาส์นที่เธอตัดสินใจแล้ว ครั้งนี้เธอจะต้องทำตามหน้าที่ที่เธอละมาเสียที    เจ้าหญิงแห่งบารามอส















                 ร่างบางสง่ายืนอยู่ริมระเบียง เส้นผมสีน้ำตาลนุ่มราวกับเส้นไหมพลิ้วไปตามสายลมอ่อน ๆนัยน์ตาสีน้ำตาลเปลือกไม้ที่รับกับเส้นผมเหม่อมองออกไปภายนอกอย่างไร้จุดมุ่งหมาย แสงจันทร์ตกกระทบใบหน้าขาวนวลเนียนที่กำลังครุ่นคิดอย่างหนักโดยไม่รู้ถึงการเข้ามาของบุรุษหนึ่งภายในห้อง



    







                 ความงามจากภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าทำให้ผู้บุกรุกถึงกับตะลึงไปชั่วขณะ ก่อนอมยิ้มน้อย ๆ แล้วสวมกอดสตรีเดียวที่เป็นทั้งเจ้าของห้องและเจ้าของหัวใจเขา คนเหม่อสะดุ้งตื่นจากภวังค์เล็กน้อยก่อนหันไปมองคนฉวยโอกาส











                 “คิดอะไรอยู่เหรอ” เสียงทุ้มที่ถนัดเอาแต่ดุเอ่ยขึ้นอย่างห่วงใย พร้อมกระชับอ้อมกอดแน่น ใบหน้าสลักคลอเคลียอยู่ข้างหูของหญิงสาวที่บัดนี้ใบหน้าขึ้นสีแดงระเรื่อน่ารักสมหญิงในสายตาคนมอง















                 \' มันเป็นอะไรของมันวะ อยู่ดี ๆ ก็เข้าโหมดหื่น ถึงแม้ว่าหลัง ๆ เธอจะยอมทำตัวเป็นผู้หญิงขึ้นบ้างแล้ว แต่แบบนี้... ยังไงก็ไม่ชิน!!!! \'















                  “คาโล นายปล่อยได้แล้ว” หญิงสาวน่ารักก้มหน้างุด ๆ หวังปกปิดความอายพร้อมหันมาผลักคนตัวโตออกห่าง แต่ยังไงก็สู้แรงคนตรงหน้าไม่ได้











                  “ไม่” คนไม่ถนัดตอบยังคงตอบสั้น ๆ อย่างเคย แต่มาดน้ำแข็งของมันนี่สิ ละลายไปหมดแล้ว เมื่อมันไม่ตอบเปล่าหากแต่กลับมาฉกความหอมหวานจากแก้มของเธอด้วย คนเคยเป็นชายถึงกับตาโตอ้าปากค้างกับอารมณ์ที่เดาไม่ถูกของคนตรงหน้า รอยยิ้มบางประดับอยู่บนดวงหน้าคมคายที่พร้อมจะละลายใจสาว ๆ ที่ได้มอง หากแต่ในความคิดของเธอตอนนี้รู้เพียงอย่างเดียวว่า สยอง!!!!











                  หัวสมองของเจ้าขโมยตัวยุ่งเริ่มทำงานอย่างหนักมองหาทางหนีที่ไล่อย่างรวดเร็ว ก่อนตีสีหน้าเคร่งเอ่ย











                  “ฉันมีเรื่องต้องคุยกับนาย”











                  นัยน์ตาสีฟ้าคู่สวยปรากฏรอยฉงนเล็กน้อย จึงปล่อยร่างบางเป็นอิสระ แต่ก็ยังไม่ทิ้งระยะห่างไว้... นัยน์ตาสีน้ำตาลเบือนมาสบตาคนตรงหน้าชั่วครู่ ก่อนตัดสินใจเอ่ยถามเรื่องสำคัญที่ทำให้เธอกังวลใจ



















                   “นายรู้ข่าวศึกชายแดนบารามอส คาโนวาลแล้วหรือยัง?”









































*****************************************************************************************





ง่า จะอัพมา ช้า  ๆ ~ เรื่อย ๆ นะเจ้าคะ มีอะไรก็ติชมมาบ้างก็ดีนะ แหะ ๆ







คือจริง ๆ แล้วคิดพล็อตเรื่องไม่ถึงไหนเลยง่ะ T_T







ปล. เค้าแต่งอีกเรื่องไว้ด้วยอ่ะ แต่ว่า ยังนึกชื่อตัวละครไม่ออกเลย ชื่อเมืองด้วย ช่วยเสนอมาหน่อยก็ดีนะคะ





  มีอะไรก็แอดเมล์มาคุยได้นะ





มาแก้คำผิดนิดหน่อยเจ้าค่ะ ไม่แน่ใจว่า สาส์น เขียนยังไงอ่ะ