รักนี้ยัยรุ่นพี่

บทที่1  

สวัสดีฉันชื่อต้นข้าวฉันเป็นเด็กต่างจังหวัดที่ได้ทุนเข้ามาเรียนต่างเมือง แล้วชีวิตในโรงเรียนใหม่ของฉันจะเป็นยังไงบ้างนะ

“ต้นข้าวถ้าถึงโรงเรียนแล้วโทรหาพ่อกับแม่ด้วยนะ”  “จ้าถ้าถึงแล้วจะโทรหานะ”

สิ้นสุดการพูดคุยของฉันและพ่อแม่รถไฟก็เริ่มเคลื่อนตัวออกช้าๆมันทำให้ฉันใจหายมากการที่ฉันได้ไปเรียนในต่างเมืองครั้งนี้มันทำให้ชีวิตฉันเป็นไปอย่างมาก  เอียดเสียงรถไฟเทียบท่าฉันค่อยๆเดินลงมาจากรถไฟฉันหันมองซ้ายขวาเพื่อหารถแท็กซี่ต่อเข้าไปในตัวโรงเรียน จนมาถึงโรงเรียนที่นี่ต่างจากโรงเรียนของฉันมากแต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังโชคดีที่ยังมีเพื่อนตอนเด็กๆที่เคยเล่นด้วยกันยัยนั่นก็เรียนที่นี่ด้วย  เพื่อนฉันคนนี้มีชื่อว่ายัยส้มยัยนี่เป็นคนแกร่นๆที่ไม่เคยยอมใครตั้งแต่เด็ก  ฉันกำลังรอให้ยัยส้มมารับไปที่หอแต่ฉันมองไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินมาทางฉัน ตัวสูงขาวและสวยมากแล้วเธอก็ได้มาหยุดที่ตรงหน้าฉัน  “สวัสดีต้นข้าวใช่ไหม” “ใช่ค่ะฉันชื่อต้นข้าว ”  พอฉันพูดจบว่าฉันชื่อต้นข้าวเธอก็กระโจนเข้ามากอดฉันทันทีจนทำให้ฉันตกใจมาก  “เดี๋ยวก่อนนะเธอเป็นใครงั้นหรอเรารู้จักกันด้วยหรอ”พอฉันพูดจบเธอก็ปล่อยฉัน ทันที“โทษทีแกคงจะจำฉันไม่ได้เพราะฉันเปลี่ยนไปมากเลยสินะฉันเองส้มไง” ฉันตกใจมากเพราะยัยส้มสมัยก่อนตัวดำและเตี้ยมากแต่ตอนนี้กลับกันอย่างฟ้ากับเหว"นี่แกจริงๆหรอยัยส้มทำไมแกเปลี่ยนไปมากเลยล่ะ"แล้วส้มก็ขำจนดังลั่น เพราะหน้าตาฉันที่อึ้งมันดูตลกมาก “ ใครเห็นก็อึ้งกันทั้งนั้นว่าฉันเปลี่ยนไปมากแต่มีแกคนแรกนี่แหละที่อึ้งแล้วดูตลก” พอหลังจากที่คุยกันเสร็จแล้วยัยส้มก็ได้พาฉันมาดูหอฉันได้อยู่หอด้านในส่วนใหญ่ส้มไม่ได้อยู่ในหอพักส้มบอกว่าส้มไม่ค่อยจะสะดวกที่จะอยู่ในหอส้มก็ได้ช่วยฉันจัดห้องจนถึงเย็น  "ต้นข้าวถ้างั้นฉันกลับก่อนนะแกอยู่ได้ใช่ไหม" “อืมฉันอยู่ได้หน่าแกกลับเถอะมันมืดแล้ว”พอส้มกลับไปฉันก็ได้อาบน้ำแล้วเตรียมตัวเข้านอนเพราะวันพรุ่งนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรก

ปิ๊บๆๆๆๆเสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น  ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วรีบเดินไปที่โรงเรียนทันทีเอาล่ะน้องใหม่ที่พึ่งมาให้มารวมตัวกันที่นี่ฉันทีหันหลังกลับเร็วจนเกินไปจนไม่ได้มองว่ามีคนตามมาหรือเปล่าก็เลยทำให้ฉันชนเข้ากับพี่ผู้หญิงคนนึงเธอทั้งหุ่นดีและผิวขาวพอฉันจะเอ่ยคำขอโทษเธอก็รีบเดินผ่านฉันอย่างรวดเร็วจนฉันยังไม่ได้เอ่ยคำขอโทษเลยมั้ง “เอาล่ะมารวมตัวกันครบแล้วใช่ไหม”พอเสียงรุ่นพี่เอ่ยขึ้นฉันก็ได้สติกลับคืนมาแล้วรีบวิ่งไปเข้าแถวกับเพื่อนๆทันทีกิจกรรมรับน้องยาวไปจนถึงบ่ายก็จบลงรุ่นพี่ให้แยกย้ายไปสำรวจพื้นที่ในโรงเรียนได้ 1 วันแล้วทุกคนก็แยกย้ายกันฉันไม่รู้จะไปที่ไหนฉันขึ้นมาที่ดาดฟ้าของโรงเรียนเพื่อที่จะมาดูวิวทิวทัศน์ของโรงเรียนแต่พอเปิดประตูฉันก็เห็นมีผู้หญิงคนนึงนอนหลับอยู่ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆก็ได้รู้ว่าเป็นพี่ผู้หญิงที่ฉันเดินชนเมื่อเช้าฉันนั่งลงข้างๆพี่เขาและแต่ก้มลงมองหน้าพี่เขามันช่างมีเสน่ห์และน่าดึงดูดมากแต่พอฉันกำลังจะถอยหน้าออกมาพี่เขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมันทำให้หน้าผากของเราชนกันอย่างแรง“โอ๊ยๆเจ็บๆนี่เธอทำบ้าอะไรเนี่ยมันเจ็บนะ”"ขอโทษทีค่ะฉันเป็นนักเรียนใหม่คือฉันจะขึ้นมาดูทิวทัศน์ที่นี่แต่ฉันเห็นพี่นอนหลับอยู่ตรงนี้ฉันก็เลยเดินมาดูนะคะฉันนึกว่าคนเป็นลมนะคะ""แต่ว่าคนที่น่าจะผิดน่าจะเป็นรุ่นพี่ไม่ใช่หรอคะที่อยู่ดีๆก็สะดุ้งตื่นแล้วจะมาโทษว่าฉันทำรุ่นพี่เจ็บไม่ได้นะคะ"  “ถ้างั้นฉันขอโทษแล้วกันที่อยู่ดีๆฉันก็สะดุ้งตื่น”หลังจากที่รุ่นพี่ขอโทษเขาก็รีบลุกและรีบเดินออกไปจากตรงนี้ทันทีมันทำให้ฉันรู้สึกผิดมากเพราะรุ่นพี่นอนอยู่ตรงนี้ตั้งนานแล้วแต่เป็นฉันเองที่เดินขึ้นมาแล้วไปนั่งจ้องหน้าพี่เขาจนทำให้รุ่นพี่สะดุ้งตื่นพอฉันคิดได้ฉันก็รีบดีดตัวขึ้นแล้วรีบวิ่งตามรุ่นพี่ไป “ เดี๋ยวก่อนค่ะรุ่นพี่รอก่อนค่ะ”ฉันมัวแต่รีบวิ่งจนไม่ได้ดูขั้นบันไดมันทำให้ฉันสะดุดล้มและรุ่นพี่ก็อยู่ข้างหน้าฉันพอดีพอฉันลืมตาขึ้นตัวฉันก็อยู่บนตัวของรุ่นพี่แล้วแล้วพอฉันได้สติฉันก็รีบลุกขึ้นมาทันที  หัวใจฉันเเทบจะระเบิดออกมาเลย  เพราะหน้าของฉันเเละรุ่นพี่ใกล้กันมาก