ชีวิตในวัยใส...

บทที่ 1 วันที่แสนน่าเบื่อ
             
             วันนี้เป็นวันจันทร์ในหน้าร้อน แดดยามเช้าทอประกายกระทบกับผิวน้ำหน้าบ้าน แสงของมันสะท้อนเข้าไปในห้องของฉัน 
เพื่อเตือนให้รู้ว่าขณะนี้เป็นเวลาเช้าแล้ว
 "โอ้ย!!!ขี้เกียจ+_+ชะมัดเลย"  ฉันพูดเบาๆขณะกำลังลุกขึ้นจากบาเรีย(ชื่อเตียงของฉันเอง)
"คุณหนูค่าๆๆๆๆ!!!!!!!!!!!!!......................" เสียงหญิงสาวตะโกนมาจากข้างล่าง 
"มีอะรัย เหรอ" -_-! "ตะโกนอยู่ได้" 
"คุณหนูค่ะ ตื่นได้แล้วค่ะ" เสียงแม่บ้านประจำตัวฉันตะโกนเรียก
"ตื่นตั้งนานแล้วย่ะ เรียกอยู่ได้น่ารำคาญจิงๆๆ" T_T
"ประทานโทษค่ะ คุณหนู เช้านี้คุณหนูจะทานอะไรดีค่ะ" แม่บ้านถาม
"เอาโจ๊กไก่อร่อยๆล่ะกัน"
"ได้ค่ะ เดี๋ยวกีวีจัดให้ค่ะ" แม่บ้านพูดเสร็จก้อเดินออกไปจากห้องของฉัน

               บ้านของฉันเป็นบ้านของท่านผู้ว่าฯประจำเมือง บ้านของฉัน หน่ะคนข้างนอกเขาเรียกกันว่าปราสาทซะมากกว่า แต่มันก้อจิงน่ะ เพราะตั้งแต่ฉันมาอยู่บ้านหลังเนี่ย ฉันยังเดินไม่ทั่วบ้านเลยใหญ่ใช่มั้ย! บ้านของฉันเป็นครอบครัวขนาดกลางๆมีทั้งหมด 5 คน ก้อมี พ่อ แม่ พี่ ฉัน และน้องชาย (ส่วนคนรับใช้อ่ะ เป็นร้อย อิอิอิ)      พ่อของฉันก้อเป็นผู้ว่าฯประจำเมืองชื่อ เซอร์ อีวา ฟรองกัว ซึ่งเมืองที่ท่านพ่อทำงานอยู่นั้นก้ออยู่ไกลจากบ้านมาก 2-3เดือนท่านพ่อจะกลับบ้านซักที      ส่วนท่านแม่เป็นคุณหนูไฮโซชื่อ มาริเอ ฟิเนโต มีเชื้อสายราชวงค์กษัตริย์ ท่านตาของฉันของยศถึงเป็นหม่อมหลวงเชียว ท่านแม่ก้อทำธุรกิจส่วนตัวอยู่ต่างประเทศ นานๆครั้งถึงกลับบ้านซะที       ส่วนพี่สาวฉันชื่อ อีวา ฟรองริเอ พี่สาวฉันเรียนมหา'ลัยในตัวเมือง เป็นมหา'ลัยชื่อดัง ในมหา'ลัยนี้ส่วนใหญ่จะเป็นลูกคนไฮโซ มีระดับมาเรียนกันทั้งนั้น(รวมถึงพี่สาวฉันด้วย) ตอนเด็กๆฉันไม่ค่อยถูกกับพี่ซะเท่าไร แต่ตอนนี้ก้อโตๆกันแล้วจึงไม่ค่อยได้ยุ่งกัน ต่างคนต่างก้ออยู่        ส่วนฉัน อีวา ฟรองซัว เรียนอยู่ม.ปลายที่โรงเรียนชื่อดังประจำเมือง โรงเรียนของฉันก้อเป็นโรงเรียนที่พวกคุณหนูทั้งหลายในเมืองมาเรียนกัน         และน้องชายของฉัน อีวา ฟรองเลกัว เรียนอยู่ม.ต้น โรงเรียนด้วยกับฉันเนี่ยแหละ! ฉันกับน้องชายสนิทกันมาก เพราะเวลาไปไหนก้อจะไปด้วยกันไม่เคยห่าง(ยังกะฝาแฝด)      
                 บ้านของฉันก้อมีทั้งหมด 5 ชั้น ชั้นแรกก้อจะเป็นห้องรับแขกและห้องรวมครอบครัว ส่วนชั้นที่เหลือก้อจะเป็นชั้นส่วนตัวของแต่ละคน ห้องฉันอยู่ชั้นที่ 3 แต่ละชั้นก้อมี 5-6 ห้อง แต่ละห้องก้อขนาดใหญ่ทั้งน้าน(ยังกะบ้านยักษ์เลย) และในวันนี้ก้อจะมีแขกพิเศษมาที่บ้านของฉันด้วย

"คุณหนูเสร็จแล้วยังค่ะ อาหารเช้าเสร็จแล้วน่ะค่ะ"  กีวีตะโกนเรียกฉัน
"เสร็จแล้วววววววววจ้า........"
"แหม! วันนี้คุณหนูแต่งตัวตามสบายจังเลยน่ะค่ะ"
"อ้าว!ก้อแค่อยู่บ้านนิ จะให้สวยไปถึงไหน(แค่นี้ก้อสวยอยู่แล้ว+_+)
"ค่า..."
"นิยัยฟรองซัว วันนี้ฉันไม่อยู่บ้าน อย่าออกไปไหนล่ะ" พี่สาวพูดขณะนั่งลงที่โต๊ะอาหาร
"อะไรกันพี่ ออกไปทุกวันเลยน่ะ ไปไหนเนี่ย แล้วถ้าท่านแม่โทรมาถามล่ะ จะให้บอกว่าอะไร"
"ก้อบอกไปซิว่าฉันไปทำรายงานที่บ้านเพื่อนนะ ยัยโง่!"
"งั้นพี่ก้อบอกแม่เองล่ะกัน ฉันไม่โกหกแม่หรอก แบล๊ๆๆ" ฉันพูดพร้อมๆกับแลบลิ้นใส่พี่สาวที่น่าหมั่นไส้
"อ้าว!อย่าทะลาะกันซิคับ ผมเห็นพี่ทะเลาะทุกวัน ไม่เบื่อบ้างเหรอ" ฟรองเลกัวบ่น
"ก้อมันมาแลบลิ้นใส่พี่ก่อนนิ"
"อ้าว!พูดงี้ได้ไง ก้อพี่น่ะ มาว่าฉันว่า ยัยโง่นิหน่า"
"ก้อเทอมันโง่จิงๆนิ"
"พี่นั้นแหละ"T_T
"เทอนั้นแหละ"T_T
"พอเถอะคับ!.........เงียบกันได้แล้ว  กินข้าวดีกว่า" ฟรองเลกัวบอกให้ทุกคนหยุดเถียงกันแล้วกินข้าว
  เนี่ยแหละชีวิตยามเช้าของฉันเป็นเช้าที่น่าเบื่อที่สุดเลยใช่ป่ะ