รักลับหลัง (Backdoor love)

11:45

OMG!!!

นี่ฉันกำลังจะเลทเดทแรกของฉันงั้นหรอ 

นี่มันก็เลยมาจะยี่สิบนาทีแล้วตายแล้วเค้าจะทิ้งฉันมั้ยเนี่ย เห้ออออ ไม่ไหวเลยแค่แต่งตัวก็ปาไปชั่วโมงได้แล้วฉันน่าจะตื่นให้เร็วกว่านี้หน่อย เค้าจะเกลียดฉันมั้ยเนี่ย 

"แฮก แฮก แฮก"

อ่าว! เค้าไปแล้วสินะ ฉันนี่เอาจนได้นะคนที่เท่าไหร่แล้วเนี่ยฉัน 

"คุณฮันใช่มั้ยครับ"

ฉันหันไปสบตากับชายหนุ่มตรงหน้า OMG! เทพบุตรชัดๆ 

"คะ? อ้อค่ะ"

"รถติดมากเลยหรอครับ"

"ค่ะ แหะ แหะ"

ฉันยิ้มแห้งๆให้กับชายตรงหน้า รถแทบจะไม่มีบนถนนเลยต่างหากละ 

"ผมซื้อชานมไข่มุกมาให้หน่ะครับ"

"ขอบคุณนะคะ"

"ไม่เป็นไรครับ"

"ตอนแรกคิดว่าคุณจะไปซะเเล้ว ก็ฉันเล่นเบี้ยวนัทตั้งยี่สิบนาทีเลย ถ้าเป็นฉันคงไปแล้ว"

"ตอนแรกก็ว่าจะไปแล้วแหละครับ นึกว่าคุณจะไม่ว่างแต่ก็คิดว่ารถติดเลยรอก่อนหนะครับ"

"ขอบคุณนะคะ"

"ขอบคุณบ่อยเกินไปแล้วครับ"

"ค่ะ"

...........................................................................

แล้วฉันจะตัดบททำไมหละเนี่ย

"งั้นเราไปทานข้าวกันมั้ยครับ เดี่ยวผมเลี้ยงเอง"

"เดี่ยวฉันเลี้ยงเองค่ะ ถือเป็นการถ่ายโทษละกัน"

"ผมเป็นคนชวนมาเดทนิให้ผู้หญิงเลี้ยงคงไม่ดีมั้งครับ"

"อ้อค่ะ"

หลังจากวันนั้นเราก็เจอกันแล้วสนิทกันมากขึ้น จนเราได้เป็นแฟนกันหลังจากนั้นอีกปีฉันก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่บ้านของเค้าในฐานะอะไรก็ไม่รู้ เราเริ่มเผยธาตุแท้ขึ้นเรื่อยๆจน......

ปุ๊ดดด!~~~~

"นี่ นายจะเกินไปแล้วนะ"

"ดีกว่าเธอนั้นแหละหน่า"

"ฉันไม่เคยทำอะไรอุาตขนาดนี้นะ"

"มันไม่มีกลิ่นสักหน่อยนิ"

"ช่างมันเถอะ"

นี่มันอารายยยยยยย เทพบุตรรูปงามบ้านรวยคน

นั้นไปไหนแล้ว ถึงตอนนี้จะหล่อและบ้านรวยก็เถอะ

แต่นี่กับตอนเจอกันครั้งแรกมันคนละคนรึเปล่าเนี่ย

"จีฮุน ทำมาม่าให้หน่อย~~~"

นี่ฉันมาทำอะไรที่นี่ฉันอยู่กับไอ้โสโครกหน้าหช่อนี่

มาสองปีแล้วอยู่ไปได้ไงฉัน ฉันรู้สึกเหมือนเป็นแม่บ้านมากกว่าแฟนด้วยซ้ำ นี่ฉันควรจะหยุดดีมั้ย