นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์การอ่าน
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
ที่ดียิ่งขึ้นผ่านแอปนิยาย Dek-D
Undertaker ㄨ คน⌠ทำ⌡ศพ
เขาเกิดมาพร้อมกับความตายของมารดา ในฐานะทายาทรุ่นที่สิบแห่งหมู่บ้านสนธยา และศพแรกที่เขาจัดการก็คือพ่อของตัวเอง
ผู้เข้าชมรวม
16,839
ผู้เข้าชมเดือนนี้
32
ผู้เข้าชมรวม
16.83K
หมวด : แฟนตาซี
อัปเดตล่าสุด : 31 ธ.ค. 63 / 19:19 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เริ่มเรื่อง : 11 มกราคม 2552
จบเรื่อง : 26 ธันวาคม 2563
คำเตือน : “ข้าพเจ้ามิใช่ผู้เขียนที่ดีนัก...”
"สัปเหร่อไม่ใช่หมอผี แค่คลุกคลี อยู่กินกับศพ"
ผลงานอื่นๆ ของ [..วาสิปป์ อัสวิญญ์..] ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ [..วาสิปป์ อัสวิญญ์..]
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"เป็นนิยายที่ยอดเยี่ยม"
(แจ้งลบ)ยอดเยี่ยม ทั้งในด้านการใช้ภาษาการบรรยายที่สละสลวย ทำให้เกิดมุมมองจินตนาการ ในฉากนั้นๆ เด่นชัดและมีมิติ รวมทั้งมีการดำเนินเรื่องแปลกใหม่ชวนให้น่าติดตามเป็นอย่างมาก เป็นนิยายแฟนตาซีอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีความกลมกล่อมอยู่ในตัว โดยรวมแล้ว บอกได้คำเดียวว่า 'ยอดเยี่ยม' ค่ะ เป็นกำลังใจให้รังสรรค์นิยายดีๆเรื่องนี้ต่อไปนะคะ :) ... อ่านเพิ่มเติม
ยอดเยี่ยม ทั้งในด้านการใช้ภาษาการบรรยายที่สละสลวย ทำให้เกิดมุมมองจินตนาการ ในฉากนั้นๆ เด่นชัดและมีมิติ รวมทั้งมีการดำเนินเรื่องแปลกใหม่ชวนให้น่าติดตามเป็นอย่างมาก เป็นนิยายแฟนตาซีอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีความกลมกล่อมอยู่ในตัว โดยรวมแล้ว บอกได้คำเดียวว่า 'ยอดเยี่ยม' ค่ะ เป็นกำลังใจให้รังสรรค์นิยายดีๆเรื่องนี้ต่อไปนะคะ :) อ่านน้อยลง
★ 'Ïlly Lady | 4 ก.ย. 54
-
14
-
0
"..."
(แจ้งลบ)สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากค ... อ่านเพิ่มเติม
สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........สนุกมากครับ........ อัพเร็วๆหน่อยนะครับ อ่านน้อยลง
Lovely Girl | 4 ก.ย. 54
-
7
-
1
ดูทั้งหมด
คำนิยมล่าสุด
"กาฝาก รับวิจารณ์นิยายแฟนตาซี"
(แจ้งลบ)Undertaker : คน[ทำ]ศพ ผู้เขียน วาสิปป์ อัสวิญญ์ เป็นเรื่องที่น้องอ่านเข้าใจนะ แต่ไม่ทั้งหมด พยายามวิเคราะห์เท่าที่ทำได้ เรื่องนี้เป็นแฟนตาซีแนวดาร์ค แนะนำสำหรับคนที่ชอบอะไรดำมืด เกี่ยวข้องกับความตาย วิญญาณ และด้านมืดในจิตใจ แนวคิด แนวคิดหลักเรื่องนี้ต้องการจะฉายให้เห็นด้านมืดในจิตใจของมนุษย์ ความตาย โดยแสดงผ่านความโหดเหี้ยม ทารุณ ความรัก คว ... อ่านเพิ่มเติม
Undertaker : คน[ทำ]ศพ ผู้เขียน วาสิปป์ อัสวิญญ์ เป็นเรื่องที่น้องอ่านเข้าใจนะ แต่ไม่ทั้งหมด พยายามวิเคราะห์เท่าที่ทำได้ เรื่องนี้เป็นแฟนตาซีแนวดาร์ค แนะนำสำหรับคนที่ชอบอะไรดำมืด เกี่ยวข้องกับความตาย วิญญาณ และด้านมืดในจิตใจ แนวคิด แนวคิดหลักเรื่องนี้ต้องการจะฉายให้เห็นด้านมืดในจิตใจของมนุษย์ ความตาย โดยแสดงผ่านความโหดเหี้ยม ทารุณ ความรัก ความอาลัย คนเป็น คนตาย ฯลฯ มีข้อคิดย่อยๆ ที่ผู้เขียนแทรกไว้เป็นระยะ ผ่านสำนวนภาษาที่เรียงร้อยถ้อยคำ สามารถหยิบไปใช้ในชีวิตประจำวันได้เลย โครงเรื่อง ดูเหมือนว่าสัปเหร่อในเรื่องนี้จะไม่ธรรมดา เพราะสามารถปลุกชีพคนตายให้ฟื้นกลับมามีชีวิตอีกครั้งได้ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อบรัศว์และเรเปียร์ พนักงานส่งของได้รับมอบหมายให้ไปรับพัสดุจากที่หนึ่งไปส่งอีกที่หนึ่ง โดยทั้งสองเพิ่งทราบทีหลังว่าพัสดุที่ตนต้องพาไปส่งนั้นคือสัปเหร่อหนุ่มที่ชื่อชิโอ ระหว่างการเดินทางก็เหมือนการผจญภัยที่ต้องพบกับอุปสรรคมากมายจนทั้งสามแทบเอาชีวิตไม่รอด ทว่าในที่สุดบรัศว์และเรเปียร์ก็สามารถส่งชิโอถึงที่หมาย นี่คือโครงเรื่องแบบในมุมมองของที่เน้นบรัศว์และเรเปียร์เป็นตัวเอก แต่ถ้าเน้นไปที่มุมมองของชิโอเป็นตัวเอกก็คือ ชิโอเป็นสัปเหร่อที่เกิดและเติบโตมาจากหลุมศพ ไม่ทราบแน่ชัดว่าใครเป็นผู้ให้กำเนิดชิโอกันแน่ ชิโอมีอาชีพสัปเหร่ออยู่กับศพมาโดยตลอด กระทั่งวันหนึ่งเขาได้พบจดหมายที่เขียนถึงเขาว่าจะมีคนมารับเขาไปสืบทอดตำแหน่งอีกที่หนึ่ง จงตามพวกเขาไป เมื่อบรัศว์และเรเปียร์เดินทางมาพบ ชิโอจึงยอมเดินทางไปด้วยแต่โดยดี โครงเรื่องเรื่องนี้เขียนได้สองแบบ อยู่ที่ว่าจะเน้นไปที่มุมมองของใคร แต่เนื้อเรื่องที่ดำเนินจริงๆ น้องกลับรู้สึกว่าผู้เขียนเน้นไปที่บรัศว์และเรเปียร์มากกว่า ทั้งที่จริงเรื่องนี้ชิโอน่าจะเป็นตัวเอกของเรื่องด้วยซ้ำ ดูจากชื่อเรื่อง ดำเนินเรื่อง บทนำเปิดด้วยอดีตของใครบางคน ซึ่งอย่างที่หลายคนว่า มันงงมาก น้องต้องย้อนอ่านอีกรอบถึงจะเข้าใจ เนื่องด้วยการเล่าที่บอกไม่หมด เก็บงำปริศนา ให้คนอ่านตีความ ตอนแรกจะเป็นมุมมองของนก/อีกา/แร้ง หรือสัตว์อะไรก็ตามที่มีปีก และต่อมาจะเป็นมุมมองของคนปริศนาที่นอนอยู่กับศพ ในส่วนบทนำ ถ้าคนอ่านอ่านเข้าใจ ก็จะบอกว่าดี ถ้าคนอ่านอ่านไม่เข้าใจ ก็จะบอกว่างง ซึ่งในส่วนนี้ผู้เขียนต้องยอมรับด้านเสียของมัน ต่อมาเมื่อเข้าสู่เนื้อเรื่องหลัก อย่างที่น้องบอกในโครงเรื่องว่าผู้เขียนจะเน้นไปที่เรื่องราวของบรัศว์และเรเปียร์มากกว่า ทำให้น้องรู้สึกว่าชิโอไม่เด่นเท่าที่ควร แต่ก็ยังถือว่าเป็นกลุ่มตัวเอกสามตัวที่อยู่ในเรื่องตลอดจนจบเรื่องก็โอเค ในส่วนดำเนินเรื่อง ตินิดหนึ่งตรงที่จู่ๆ ก็ให้บรัศว์หลงเข้าไปในถนนแห่งการต่อสู้ น้องรู้สึกว่ามันแปลกๆ รู้สึกขัดกัน ไม่เข้ากันอย่างแรงของเรื่องนี้ที่มีแต่การเดินทาง และคนอย่างบรัศว์ไม่น่าต่อสู้ได้เก่งขนาดนั้น มันทำให้ผิดบุคลิกที่วางไว้ว่าบรัศว์นั้นสุภาพและออกจะหน่อมแน้ม แต่กลับเล่นงานผู้หญิงซะ นอกเหนือจากนั้นฉากต่อสู้ยังทำให้น้องรู้สึกว่ามันไม่ต่อเนื่องกับฉากที่แล้วซึ่งบรัศว์เพิ่งจะฟื้นจากการจมน้ำอยู่เลย พอเปลี่ยนบทปุ๊บเหมือนเรื่องไม่ปะติดปะต่อ เหมือนหลุดไปคนละเรื่องเลยทีเดียว อีกเรื่อง การตัดฉาก มีบางตอนที่การตัดฉากดูไม่ปะติดปะต่ออยู่ คือตอนตัดไปฉากอื่นโอเคอยู่ แต่พอจะตัดฉากเดิมกลับมา กลับดูไม่ต่อเนื่องจากฉากที่แล้วสักเท่าไหร่ เช่น ฉากบู๊ใน Street Battle ตัวละคร บรัศว์ เด็กหนุ่มสุภาพ ดูเหมือนจะหน่อมแน้ม แต่ในช่วงกลางเรื่องดันมีฉากให้ภาพลักษณ์ของบรัศว์หลุดจากความเป็นหน่อมแน้มไปไกล เรเปียร์ ชายหนุ่มผู้มีผ้าปิดตาทั้งที่ตาไม่บอด เป็นคนขวานผ่าซาก ตรงไปตรงมา และติดบุหรี่ ชิโอ สัปเหร่อหนุ่ม ผู้เป็นพัสดุที่บรัศว์และเรเปียร์ต้องนำไปส่ง เป็นคนพูดจาเย็นๆ แต่แอบกวนอยู่บ้าง และหมอนี่เป็นตัวเอกของเรื่องด้วย เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ไม่มีตัวร้ายเด่น แต่มักมีตัวละครที่โผล่มาเป็นอุปสรรคการเดินทางของทั้งสามเฉยๆ ดังนั้นการปรากฏของตัวละครประกอบในเรื่องจึงมาแบบทิ้งๆ ขว้างๆ คือบรรยายหน้าตาสรรพคุณพร้อมชื่อนามสกุลเสร็จสรรพ แต่ได้ทำอะไรแค่นิดหน่อยก็ตายหรือกลุ่มตัวเอกรอดพ้นมาก็ได้ก็จบ หมดหน้าที่พวกเขาแล้ว โดยรวมตัวละครถือว่าสมจริงในแบบการ์ตูน เห็นภาพชัดว่าใครเป็นใคร แต่น่าเสียดายที่พลาดปล่อยให้บุคลิกของบรัศว์หลุดกรอบไปหน่อย ด้านเอกลักษณ์ผู้เขียนจะเน้นไปที่เอกลักษณ์ภายนอก คือ ลักษณะหน้าตา และบุคลิกที่แสดงออก แต่เอกลักษณ์ภายในจะคล้ายกัน คือตัวละครส่วนใหญ่ค่อนข้างมีอดีตดำมืด บทสนทนา ตรงนี้จะมีความเป็นการ์ตูนสูง เพราะคำพูดที่ตัวละครใช้โต้ตอบกัน ซึ่งบางครั้งก็จะมีเสียงร้องโหยหวนยาวเหยียดเสียจนดูไม่เหมือนนิยาย เช่น “ม่ายยยยยยยยยยยยย” แต่ก็แสดงเอกลักษณ์ประจำตัวดี เช่น บรัศว์พูดสุภาพครับๆ เรเปียร์จะขวานผ่าซากตรงๆ และชิโอจะพูดข้ากับเจ้าตลอด เป็นต้น ฉากและบรรยากาศ เรื่องนี้เป็นเรื่องที่พรรณนาฉากอย่างกว้างๆ ฉากไม่โดดเด่นเท่าไหร่ แต่บรรยากาศของเรื่องจะโดดเด่นออกมามากกว่า บรรยากาศคือความรู้สึกและรายละเอียดภายในเรื่อง ผู้เขียนจะบรรจงพร้ำพรรณนาอย่างดิบดี อ่านแล้วจะสัมผัสถึงความรู้สึกดำมืด ความตาย และด้านมืดภายในจิตใจมนุษย์ตลอดเวลา ภาษา สำนวนภาษาของผู้เขียนเป็นแบบเรียงร้อยถ้อยคำ มักประดิดประดอยอย่างสวยงาม ซึ่งตรงนี้ถือเป็นจุดดี แต่จุดด้อยที่น้องจะบอกต่อไปนี้คือ 1.บรรยายชัดเจนในส่วนที่ไม่ควรชัดเจน เช่น การย้ำถึงสีผมสีตาตัวละครซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนน่าเบื่อ นัยน์ตาสีดิน นัยน์ตาสีพสุธา สรรหาคำหลากหลายสุดแท้แต่จะหามาพรรณนาได้ ทว่าจุดประสงค์ก็คือจะบอกว่าหมอนี่มันมีผมสีนี้นะ ตาสีนี้นะ แค่นั้นแหละ 2.บรรยายคลุมเครือในส่วนที่ควรจะชัดเจน นั่นก็คือการเล่าเรื่องให้คนอ่านเข้าใจแจ่มแจ้งเนี่ยแหละจ้า บทนำยังพอให้อภัยเพราะตีความได้ แต่เนื้อเรื่องหลักมาเล่าแบบกั๊กๆ เยอะๆ เหมือนจะบอกก็บอกไม่หมด มันทำให้น้องรู้สึกค้างคาใจ แม้ว่าจะอ่านจนจบเรื่องแล้วก็ตาม แต่ก็ต้องย้อนกลับไปอ่านใหม่เพื่อเก็บรายละเอียดเพิ่ม แต่ก็ไม่หมดเสียที เหมือนผู้เขียนกุมความลับไว้เยอะไปหน่อย 3.สรรหาคำเรียกแทนตัวละครที่หลากหลายเกินไป ตรงนี้อาจเป็นอคติของน้องเอง เพราะน้องไม่รู้ว่าคนอื่นอ่านรู้เรื่องหรือเปล่า แต่น้องไม่ ส่วนหนึ่งเพราะน้องเป็นคนที่ชอบจำ ‘ชื่อ’ ตัวละครมากกว่าจำ ‘การกระทำ’ ของตัวละคร โดยเฉพาะการกระทำเล็กๆ น้อยๆ ดังนั้น คำเรียกตัวละครที่ว่า “คนถูกใส่ร้าย” “คนหลงลืมความสามารถของเพื่อน” “คนง่วนอยู่กับการนับเหรียญ” ฯลฯ น้องจะไม่รู้ทันทีว่าคนๆ นั้นมันคือใคร เพราะน้องไม่ได้จำ แถมการบรรยายก่อนหน้าก็ไม่ได้บอกชื่อไว้ด้วย ยิ่งทำให้น้องไม่รู้เข้าไปอีกว่าไอคนเหล่านั้นมันคือใครหว่า สีผมสีตาก็จำไม่ค่อยได้ด้วย แต่ถ้าเรียกชื่อปุ๊บ เป็นอันจบจ๊ะ คำผิด ปลดเกษียร – เกษียณ (ตอนที่ 4) สรุป เรื่องนี้แนวคิดเยี่ยม โครงเรื่องดี การดำเนินเรื่องจะเน้นหนักไปทางคนส่งของมากกว่าตัวสัปเหร่อเสียเอง และฉากบางฉากก็ไม่ปะติดปะต่อเท่าที่ควร ตัวละครสมจริงในแบบการ์ตูน บทสนทนาแสดงเอกลักษณ์ตัวละครได้ดี พรรณนาฉากและบรรยากาศดี ให้ความรู้สึกทะมึน ภาษาสละสลวยเนื่องจากผู้เขียนเรียงร้อยถ้อยคำมาอย่างดี แต่ระวังเรื่องการบรรยายที่เหมาะสมกับสถานการณ์และคำเรียกตัวละครที่หลากหลายเกินไปนะจ๊ะ อ่านน้อยลง
กาฝาก | 16 เม.ย. 56
-
2
-
0
"เป็นนิยายที่ยอดเยี่ยม"
(แจ้งลบ)ยอดเยี่ยม ทั้งในด้านการใช้ภาษาการบรรยายที่สละสลวย ทำให้เกิดมุมมองจินตนาการ ในฉากนั้นๆ เด่นชัดและมีมิติ รวมทั้งมีการดำเนินเรื่องแปลกใหม่ชวนให้น่าติดตามเป็นอย่างมาก เป็นนิยายแฟนตาซีอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีความกลมกล่อมอยู่ในตัว โดยรวมแล้ว บอกได้คำเดียวว่า 'ยอดเยี่ยม' ค่ะ เป็นกำลังใจให้รังสรรค์นิยายดีๆเรื่องนี้ต่อไปนะคะ :) ... อ่านเพิ่มเติม
ยอดเยี่ยม ทั้งในด้านการใช้ภาษาการบรรยายที่สละสลวย ทำให้เกิดมุมมองจินตนาการ ในฉากนั้นๆ เด่นชัดและมีมิติ รวมทั้งมีการดำเนินเรื่องแปลกใหม่ชวนให้น่าติดตามเป็นอย่างมาก เป็นนิยายแฟนตาซีอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีความกลมกล่อมอยู่ในตัว โดยรวมแล้ว บอกได้คำเดียวว่า 'ยอดเยี่ยม' ค่ะ เป็นกำลังใจให้รังสรรค์นิยายดีๆเรื่องนี้ต่อไปนะคะ :) อ่านน้อยลง
★ 'Ïlly Lady | 4 ก.ย. 54
-
14
-
0
ดูทั้งหมด
ความคิดเห็น