เพียงหนึ่งชาติภพ [Yuri]

ข้าเป็นถึงราชินีของเผ่าจิ้งจอก
ส่วนนางเป็นเพียงมนุษย์เท่านั้น
ข้านั้นสูงส่ง ส่วนนางนั้นต่ำต้อยเสียยิ่งกระไร
ทั้งๆที่เป็นถึงบุตรีสกุลป๋ายแท้ๆ

บนสวรรค์ข้าเป็นซ่างเสินที่ได้รับความเคารพจากเสินเซียนทุกสารทิศ

บนโลกมนุษย์ข้าเป็นเพียงสัตว์เลี้ยงของนางเท่านั้น

ข้าเกลียดนาง...

"เจ้าชอบข้ารึเปล่า?"

"แม่นางฉี ข้าเคยเลี้ยงจิ้งจอกด้วยนะ!" คนตัวเล็กพูดขึ้น ขณะที่ข้านั้นกลอกตาใส่นาง

แน่ล่ะ นางมองไม่เห็นท่าทีของข้าดอกนะ....

"ข้าไม่ได้อยากรู้"

"นี่ๆท่านรู้ไหมว่าขนของมันน่ะนุ่มมากเลยนะ!" เซียนเซียนยังคงไม่หยุด นางยังคงพล่ามต่อไปให้ข้าฟัง ข้าเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยคลับคล้ายกำลังไตร่ตรองบางสิ่ง


นี่...นี่!


นี่นางเรียกข้าว่า'มัน' น่าควักไส้นางนัก! นางเรียกข้าว่า'มัน'มาตลอดเลยงั้นหรือ!?


ข้าเป็นถึงราชินีของเผ่าจิ้งจอกสวรรค์เลยนะนางเด็กโง่!


ข้าขบฟันขบเขี้ยวอย่างไม่สบอารมณ์ในขณะที่นางหนูโง่สกุลป๋ายเริ่มพล่ามถึง 'จิ้งจอกน้อย' ของนาง และยังคงพล่ามไปเรื่อยๆ

แปะ...

มือของคนตัวเล็กยกทาบบนใบหน้าของข้า ป๋ายเซียนเซียนขมวดคิ้วเข้าหากัน

"ท่านกำลังหงุดหงิดงั้นหรือ?"

"...." ข้าเงียบไปสักหลายอึดใจ แน่นอนข้าตั้งตัวไม่ทัน

"แม่นางฉี?"

"....."

"หรือท่านกำลังกินน้ำส้มอยู่กันนะ?"

หา....? น้ำส้มอะไร?

ข้าขมวดคิ้วพร้อมครุ่นคิดถึงวลีนั่น อะไรของนางเด็กนี่ ข้ายังไม่ได้คั้นน้ำส้มมากินเสียหน่อย?

หรือข้าเข้าใจผิดกัน?

"นี่ท่านหึงจิ้งจอกน้อยใช่ไหมล่ะ?" นางเด็กโง่ยกยิ้มล้อเลียนข้า ยิ่งเห็นข้าไม่ตอบนางคงเข้าใจว่าข้าหึงนางอยู่จริงๆ

จะบ้ารึไงกัน!? จิ้งจอกดีๆที่ไหนจะหึงคนคิดเองเออเองแบบนางกันเล่า!

------------------------------
ป๋ายเซียนเซียน

คุณหนูสามสกุลป๋าย ลือกันว่าตาบอดมาตั้งแต่เด็ก โดนคนในครอบครัวรังแกอยู่เสมอ
นางมักมองโลกในแง่ดี ทำตัวโง่งมเงอะงะอยู่บางครั้ง




หนี่ว์ย่วนซ่างเสิน

นางคือซ่างเสินเผ่าจิ้งจอก นิสัยค่อนข้างประหลาด ลามปามเกลียดไปทั่ว
นางเกลียดสรรพสิ่งแต่เพราะภาระและหน้าที่ต้องปกครองเผ่าจึงจำต้องอดทน

ชื่อนาง นางคิดว่ามันอัปมงคลเพราะมันแปลว่า ความเคียดแค้นของอิสตรี
นางไม่ได้แค้นใคร กลับกัน...นางรู้สึกเฉยชา ดุจจิ้งจอกไร้ความรู้สึก
สิ่งที่นางคิดนั้น....จะจริงหรือ?

---------------------
สวัสดีค่ะ นี่เป็นนิยายยูริเรื่องแรกของเฟิ่งเอง เฟิ่งอาจบรรยายภาษาของจีนโบราณไม่อลังการนัก
ขอทุกคนอย่าอคติเลยนะคะ//ฮา


นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายหญิงรักหญิง สำหรับผู้ใดที่มีอคติต่อนิยายวาย สามารถกดกาบาทออกได้ทันทีค่ะ
แม้ไม่ได้มีการใช้ภาษาหรือความรุนแรงทั้งการกระทำและทางเพศมากเท่าไหร่นัก
ก็ขอให้ใช้จักรยาน หม้อหุงข้าว กาน้ำร้อน ชงกาแฟดื่มโอวัลตินในการอ่านด้วยนะคะ ^^

สำหรับรูปตัวละครและปกเรื่องหากปั่นภาพเสร็จเมื่อใดคงจะคลานมาเปลี่ยนค่ะ

นิยายเรื่องนี้อัพตามสุขภาพของผู้เขียนนะคะ TT ถ้าช่วงไหนแข็งแรงคงจะอัพถี่ๆหน่อยนะคะ!

ด้วยรัก

เฟิ่งหวง

PS.ติดต่อ พูดคุยกันได้ที่ แอค @feng9soso นะคะ !