สาวน้อยหัวใจพองโต

ข้อมูลเบื้องต้น

หวัดดี เราพราวนะ ... เราเป็นเด็กนักเรียนอยูู่ชัั้นม.3 

เราเข้ามาเรียนที่นี่ ก็ไม่ค่อยมีใครรู้จักเราหรอกนะ เข้าเรื่องเลยละกัน 

พราวแอบชอบรุ่นพี่คนนึง พี่เค้าอยู่ม.5 เค้าเป็นคนน่ารัก นิสัยดี หล่อ คนชอบเยอะ 

พราวเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง .... เมื่อวันงานโรงเรียน เราได้รถบเลือกให้เป็นคนถือป้ายโรงเรียน

และได้รับเป็นนักเรียนดีเด่น ตอนนั้น พี่บิ๊กก็ได้รถบหน้าที่ให้ถือธงโรงเรียน ตอนเดินขบวน เราแอบมองพี่เค้าตลอด

พอหลังจากเดินเสร็ดแล้ว เรานั่งพักตรงสแตน แล้วพี่บิ๊กก็เดินเข้ามาหา แล้วพูดว่า

พี่บิ๊ก : พราว กินน้ำมั้ย ??พี่เอามาเผื่อน่ะ????

พราว : อ่อ ขอบคุณค่ะ 

แล้วพี่บิ๊กก็นั่งลงข้างๆเรา แล้วพูดว่า

พี่บิ๊ก : เป็นไง เหนื่อยมั้ยวันนี้ ?

พราว : ก็ไม่เท่าไหร่อ่ะค่ะ แล้วพี่ล่ะคะ ?

พี่บิ๊ก : ก็พอได้นะ ???? เมื่อก่อนอ่ะ พี่ก็ไม่ชอบหรอก เดินถืออะไรเนี่ย 

ก็พึ่งจะมาเดินปีนี้ ????????

พราว : แล้วทำไมพี่ถึงตัดสินใจเดินอ่ะคะ ??

พี่บิ๊ก : ก็ไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรนะ รู้แต่ว่า...มีกำลังใจ มีแรงบันดาลใจ ที่จะต้องทำมัน. 

พราว : แล้วอะไร คือแรงบันดาลใจของมีอะคะ?

พี่บิ๊ก : ก็...... 

**เสียงกริ่งดังขึ้น** 

พราว : งั้นไว้ค่อยคุยกันใหม่นะคะ พราวไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ 

พี่บิ๊ก : งั้นไว้เจอกันนะ ????

เสียงหัวใจเต้นแรง ไม่นึกว่าคนที่เราแอบชอบมาตั้งนานจะมาคุยกับเราแบบนี้...

พอหลังจากวันนั้น เรากับพี่บิ๊ก ก็ไม่มีโอกาสที่จะได้คุยกันอีกเลย 

..ได้แต่เดินผ่านไป ..

เราหวังว่าจะต้องมีซักวันที่ฉันจะได้คุยกับพี่เค้าอีกครั้ง แล้วจะต้องบอกทุกอย่างที่อยู่ในใจ

ให้พี่เค้าได้รู้ ...ก่อนที่จะต้องจากกัน...???” 

**วันเวลาผ่านไป นี่ก็ใกล้จะปิดเทอมแล้ว แล้วเราก็จะไม่ได้เจอพี่เค้าอีก** 

......นี่เราจะไม่ได้พูดในสิ่งที่อยากพูดจริงๆใช่มั้ย....

และแล้ว... วันที่เราเฝ้ารอมานาน ก็เป็นจริง...

นี่เป็นวันสุดท้าย ที่จะได้อยู่ที่นี่ 

**วันเลี้ยงส่งนักเรียน**

พี่บิ๊ก : พราวๆ !!

พราว : อะ อะ อ้าว พี่บิ๊ก ว่าไงคะ ?

พี่บิ๊ก : เลิกงานแล้วอย่าพึ่งรีบกลับนะ พอดีรุ่นพี่ม.6เค้ามีกินเลี่ยงกัน พี่เลยจะชวนพราวมา

พราว : อ่อๆ ดะดะได้ค่ะ ????????

พี่บื๊ก : งั้นเย็นนี้เจอกันนะ

**นี่จะเป็นโอกาสสุดท้าย ที่เราจะได้ทำในสิ่งที่อยากทำ**

ตอนเย็น

พี่บิ๊ก : พราว. นั่งนี่ดิ กินไรมั้ย

พราว : อ่อ พราวกินมาแล้วอ่ะค่ะ ???? พี่บิ๊ก พราวขอไปเดินเล่นหน้าอาคารหน่อยนะ

**เราก็ลงมาเดินเลินข้างหน้า เดินคิดว่าจะเริ่มบอกยังไงดี สับสนไปหมด ** อยู่ๆก็มีเสียงมีคนเดินมา เราก็หันไป .. โอ้ยยยย !!

พี่บิ๊ก : พราวเป็นไรมั้ย??

พราว : เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ!! 

**เราสะดุดกิ่งไม้ล้ม**

พี่บิ๊ก : พี่เห็นพราวออกมานานอ่ะ เลยออกมาดู

พราว : อ่อ เอ่อ คือออ พราว..พราว เอ่ออ 

พี่บิ๊ก : มีไรป่าว ? บอกพี่ได้นะ

พราว : เอ่ออ พี่บิ๊ก ... ถ้าพราวบอกอะไรพี่ พี่จะโกรธพราวมั้ย? 

พี่บิ๊ก : เรื่องอะไรล่ะ บอกมาเลย ????

พราว : เอ่ออ คือว่าา ???” ถ้าพราวบอกว่า ... พราวชอบพี่ พี่จะโกรธพราวมั้ย ... ???? 

มันเป็นสิ่งที่พราวอยากบอกมานานแล้ว แต่ ก็ไม่มีโอกาส ???”???” พราวชอบพี่จริงๆนะ พราวไม่รู้ว่าพี่คิดยังไง 

แต่ ... เอาเถอะ ! พราวได้บอกพี่แล้ว พราวก็สบายใจแล้วล่ะ ???????? 

พี่บิ๊ก : ???????? พราวจำที่พราวเคยถามพี่ได้มั้ย? ว่าอะไรคือแรงบันดาลใจ ที่ทำให้พี่เดินงานโรงเรียน

พราว : จำได้ . ทำไมอ่ะคะ??

พี่บิ๊ก : วันเนี้ย พี่ตั้งใจจะมาตอบพราวนะ ????

พราว : หืมม??? 

พี่บิ๊ก : แรงบันดาลใจของพี่ ที่ทำให้พี่ตัดสินใจเดินงานโรงเรียน ..

*ก็คือพราวไง* ???? พี่ก็ชอบพราวนะ 

พราว : หะ ห๊ะ!!! ???????????????? 

ขอบคุณที่อ่านจบ มือใหม่หัดเขียน มีไรแนะนำได้นะคะ 

Facebook : Fory Smutty