ไร้คำจาร [ศรีรามเทพนคร]

แม้นามข้ามิได้จารึกในบันทึกใด วิญญาณข้าจักจารไว้ "เพื่อแผ่นดิน" 

เพื่อแผ่นดินที่ที่ข้ายืนอยู่แลเติบโตมานี้

ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ล้วนมีเรื่องราวที่ดำเนินอยู่ ชีวิตของมนุษย์ก็เช่นกัน เป็นเรื่องราวอันถูกถักทอร้อยเรียงกันมาแสนนานตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน บางเรื่องได้รับการจดจำเชิดชูอย่างสูงสุดหรือถูกประจานอย่างไรเกียรติ ในขณะที่บางเรื่องถูกลืมเลือนไปกับเวลา

เช่นเดียวกับเรื่องราวของใครหลายคน ที่มิได้รับการจดบันทึกไว้ หากแต่ก็มีความสำคัญ

สวัสดีค่ะ นักอ่านทุกท่าน

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องของคนธรรมดาที่ใช้ชีวิตและเติบโตในกรุงศรีอยุธยา ผ่านเหตุการหลายๆอย่างทั้งดีและร้าย ที่หล่อหลอมให้พวกกลายเป็นคนคนหนึ่ง ที่มีชีวิต มีความรู้สึก มีความรัก มีความชัง มีความคิด มีความเชื่อ มีศรัทธา ไม่ต่างจากพวกเราในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง

นั่นทำให้เราอยากจะลองเล่าชีวิตของพวกเขาออกมาในนิยายเรื่องนี้ ศรีรามเทพนคร ค่ะ

ผู้เขียน-จารึก

ถึงผู้อ่านที่รักทุกท่าน

จารึกต้องกราบขออภัยเป็นอย่างยิ่งที่ไม่สามารถลงนิยายตามกำหนดได้ เนื่องจากติดภารกิจหลายอย่างมาก ๆ ในเวลานี้ ทำให้ต้องพักการเขียนไปแบบไม่มีกำหนด เรายังขอยืนยันว่านิยายเรื่องนี้จะเขียนจนจบ แต่ไม่สามารถบอกได้ว่าเราจะกลับมาเขียนต่อเมื่อไหร่ 

นิยายยังคงเปิดให้อ่านได้ตามปกติเพียงแต่เราจะไม่ได้ลงเพิ่มนะคะ

ขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่เป็นกำลังใจให้เราตั้งแต่วันแรกที่ลงจนถึงวันนี้ ทุกครั้งที่เราเข้ามาเห็นว่ามีคนอ่านนิยายเราอยู่ เรารู้สึกดีใจมาก ๆ

หวังเป็นอย่างยิ่งว่าเราจะได้พบกันอีกครั้งเมื่อได้เวลาที่เหมาะสม และมีโอกาส ขอบคุณทุกท่านอีกครั้งค่ะ????????

*หมายเหตุ*

 เรื่องนี้เป็นนิยายอิงประวัติศาสตร์ โดยที่อ้างอิงข้อมูลมาจากหลาย ๆ แหล่งไม่ว่าจะเป็นหนังสือพงศาวดาร บทวิเคราะห์ประวัติศาสตร์ หรือทางอินเตอร์เน็ต รวมกับการตีความของผู้เขียนที่ใส่รายละเอียดเหตุการณ์ต่าง ๆ ซึ่งถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี่และสามารถแสดงความคิดเห็นบอกไว้ได้เลยนะคะ รวมทั้งนิยายเรื่องนี้ไม่สามารถนำไปใช้ในการอ้างอิงใด ๆ เกี่ยวกับเนื้อหาประวัติศาสตร์ค่ะ ขอให้อ่านเพื่อความบันเทิงเท่านั้น 

ปล. หากสงสัยแหล่งที่มาของข้อมูลที่นำมาประกอบ หรือเนื้อหาส่วนใดในเรื่องคอมเมนท์ถามได้นะคะ

เพิ่มเติม - นิยายเรื่องนี้จะลงทุกวันอาทิตย์ที่สองของเดือนนะคะ