ฉุกคิด ของ คืนวันอาทิตย์ที่ 29 ตุลาคม

เนื้อเรื่อง

                           หลังจากที่ผมเกือบถูกรถชนถึงสองครั้งระหว่างการเดินไปซื้อของ

  ที่บิ๊กหน้าปากซอย กลับมารู้สึกเหนื่อยกับความเป็นไปของวันนี้เลยอดไม่ได้ที่จะ

   หน้าบึ้ง  แต่พ่อกลับเหมาว่าเราทำท่าทางไม่อยากตอบคำถามพ่อ เหตุการณ์

   ทั้งหมดนี้เก่งกันจนเกือบทำให้ผมร้องไห้อยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์แต่ก็ช่างเถอะ
 
  เมื่อ เวลาผ่านไปอะไรมันคงจะดีขึ้นเอง ผมเชื่อนะครับก๊อดว่า ในวันที่ไม่ดีแบบนี้

  คุณครูประจำภาควิชาชีวิตกำลังสอนอะไรสักอย่างกับผม

 

                           ระหว่างเหม่อไปได้สักพักผมก็ฉุกคิดอย่างบังเอิญขึ้นมาได้สอง

  
  อย่างว่า

 

          ต้นไม้จะงอกงามอย่างไรถ้าไร้ดิน เช่นเดียวกัน คนจะโตได้อย่างไรหากไร้  

   สังคม

       ...ถ้าไม่มีใครหน้าบึ้งทำเสียงดังบ่นซ้ำซากใส่ผมแล้วผมจะอดทนเป็นได้อย่าง 

  ไร  จะหนีไปก็คงไม่มีใครสั่งสอน ในโลกนี้(ไม่รวมก๊อด)จะมีใครรักเราเท่าพ่อแม่ได้

  อีกไม๊ล่ะ จริงไม๊?

 

    มองดูกอด้ายที่ซุกตัวอยู่ในกองของใช้กระจิกกระจิกรกๆข้างจอมอนิเตอร์ก็เพ้อ
 
   คิดขึ้นมาได้ว่า...

           

        

              เส้นด้ายที่อยู่ในกออันยุ่งเหยิง แต่พอคลายมาก็กลายเป็นอนาคตอันสง่า 
  
   งาม และ  ความประณีตอนยาวไกล

        ...ชีวิตคนเรามันก็ยุ่งเหยิงแบบนี้แหละ ต้องพบทั้งวันดีๆและวันที่ไม่ดี หากปม
 
  ด้ายมันยุ่ง  เราจะแก้มันอย่างไรดึงมันให้ขาดทีเดียวเลยไม๊? หรือจะค่อยๆแก้  
  
   หากขาดไปมันจะต่อใหม่ได้อย่างไร หากได้ร่องรอยมันก็ยังคงอยู่ให้เป็นตำหนิใน

  ใจหากเราแก้ปัญหาด้วยการฆ่าตัวตาย

  และทำอะไรโง่ๆปัญหามันก็จบ แต่จบแบบต้องมีคนรับกรรม อาจเป็นพ่อหรือแม่เรา

  ที่ต้องดูแล

  
  เราหลังจากเกิดอุบัติเหตุเนื่องจากการเมาเหล้า 

        ...อนาคตมันก็อย่างนี้แหละแก้และเดายาก แต่หากเราจับได้ไปอย่างตั้งใจเลาะ

  ไปเรื่อยๆ  เราก็คงจะสืบมือไปหาจุดหมายปลายทางได้อย่างไม่ยาก ไม่พลาดหรือ

  ผิดโผลออกนอกทางที่เราตั้งใจไว้  ใครจะรู้กด้ายกระจุกน่าปวดหัวแบบนี้จะไก้กลาย

  เป็นผ้าทอลายงาม

         ...เพราะฉะนั้นการเส้นด้านกลายเป็นผ้าลายงามได้ก็ต้องผ่านไปหลายขั้นตอน

  ชีวิตเราเองก็ต้องผ่านอะไรไปมากมายจงอย่าอย่าท้อจงมีความหวัง เพราะเราเท่า

  นั้นที่เป็นคนสาวมัน

  และถักมันขึ้นมารีบร้อนไปเสื้อมันก็จะย่นไม่สวย กระชากไปก็เสียทรง

 

  

         ...พระเจ้าก็ได้แต่ทรงเป็นหนอนไหมเท่านั้นแหละ พระองค์จะไม่กำกับหรอกว่า

  เราจะถักเสื้อนั้นเป็นอะไร  ระองค์เป็นสุภาบุรุษพอ  พระองค์เชื่อในลูกของพระองค์

  พระองค์จึงอยู่แค่แนะ  แต่หากเราทำตามหนอนบอก หรือชนิดหนอนที่ให้ไหมมันก็

  จะดีที่สุดถ้าทำให้สิ่งที่ไหมถูกสร้างขึ้นมาเป็นชนิดผ้า ..เพราะไนล่อนคงไม่งามและ
  เหมาะหากเรานำมาใส่ในช่วงฤดูร้อน...  

 

            ดีใจจังพรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว  แต่ก็ต้องอดดูแม่พลอยเลย เห้อ!!! ใช่ไม๊ ใช่ไม๊