ไดอารี่ที่เมกา
ชีวิตคนเราก็เหมือนนิยายเล่มหนึ่ง แต่ต่างกันก็ตรงที่เราแอบพลิกไปดูตอนจบไม่ได้ก็เท่านั้น
ผู้เข้าชมรวม
3,730
ผู้เข้าชมเดือนนี้
9
ผู้เข้าชมรวม
แลกเปลี่ยน อเมริกา ฝรั่ง america exchange student ประสบการณ์ชีวิต นักเรียนแลกเปลี่ยน OEG ชีวิตในต่างแดน
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ทุกเรื่องเล่ามีความหมาย
ไม่ว่าจะอยู่ในรูปของตำนาน ภาพวาด ภาพถ่าย
โคลงกลอน บทเพลง หรือกระทั่งภาษากาย
แต่กระนั้น หากไม่มีผู้เล่า
เรื่องราวต่างๆก็ไม่มีทางถูกถ่ายทอดออกมา
เพราะมีผู้เล่า เรื่องเล่าจึงกำเนิดขึ้น
ทว่าเรื่องเล่าเหล่านั้นจะไม่มีทางสมบูรณ์
หากขาดผู้รับชมเช่นคุณ
______________________________
Every single tale has its own value.
No matter what form it is, myth, painting, photograph,
poem, song, and even body language.
But if there is no teller, a tale cannot be told.
Since creators are created, stories are occurred.
However, there is no way that those narratives are
completed
If there is still a lacking of an audience like you.
______________________________
กราบสวัสดีท่านนักอ่านทุกท่าน
ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการนะคะ
ไรท์เตอร์ชื่อเอิน
หรือชื่อที่เพื่อนๆในอเมริกาเรียกคือเอริน
ซึ่งจะเรียกแบบไหนก็แล้วแต่สะดวกเลยค่ะ
‘ไดอารี่ที่เมกา’
เป็นเรื่องราวของตัวเอินเองที่ได้มีโอกาสไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศสหรัฐอเมริกา
อเมริกาเป็นดินแดนใหม่ที่เป็นเหมือนอีกโลกหนึ่งสำหรับเอิน
เป็นดินแดนที่อ้าแขนรับให้เอินไปค้นหาและเรียนรู้
เป็นโลกใบใหม่ที่แตกต่างไปจากเดิมโดยสิ้นเชิง
ทั้งภาษา วัฒนธรรม สภาพอากาศ อาหารการกิน
ผู้คน
ทุกๆอย่าง
และเอินมีเวลาเพียงสิบเดือนที่จะเป็นผู้สัมผัสประสบการณ์ที่จะมีเพียงเอินคนเดียวในโลกที่จะได้รับ
เพราะมันแน่นอนอยู่ว่าแล้วแม้จะไปที่เดียวกัน
เวลาเดียวกัน หรือกระทั่งไปด้วยกัน
ไม่ว่าอย่างไรสิ่งที่ได้รับก็จะแตกต่างกันอยู่ดี
แล้วเรื่องราวตลอดสิบเดือนที่เกิดขึ้น
ก็คงเลือนหายไปตามเวลา และตายจากไปพร้อมกับเอิน
ดังนั้นเพื่อให้ช่วงเวลาสั้นๆที่อาจมีค่ามากที่สุดในชีวิตของเอินคงอยู่กับเอินตลอดไป
เอินจึงตัดสินใจจรดปลายปากกาลงในสมุดบันทึกเล่มเล็กที่พกติดตัวอยู่เสมอ
แปรเปลี่ยนเรื่องราว ถ่ายทอดออกมาเป็นเรื่องเล่า
และนั่นคือจุดเริ่มต้นของ ‘ไดอารี่ที่เมกา’ เรื่องนี้
______________________________
เอินหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเรื่องราวที่เอินบรรจงถ่ายทอดออกมาอย่างสุดความสามารถนี้
จะเป็นประโยชน์ให้ท่านไม่มากก็น้อย
หวังว่าไดอารี่ของเอิน จะสร้างความบันเทิง สร้างรอยยิ้ม สร้างความประทับใจ
และเป็นเพื่อนเล่นยามเหงาให้ท่านนักอ่านได้เป็นอย่างดี
รัก,
Gemerin
ปล. ถ้าใครอยากดูรูปประกอบและวีดีโอประกอบ สามารถเข้าไปดูได้ที่อินสตาแกรมส่วนตัวของเอินเองนะคะ
earnparis
แล้วเอินก็มีอีกแอคเคาทน์หนึ่งที่อยากฝากไว้ก็คือ
psegallery
เป็นอินสตาแกรมลงรูปทั่วไปของเอินเอง ทุกรูปถ่ายเองกับมือค่ะ
ขอบคุณค่าา
______________________________
ประกาศค่ะ
ขอชี้แจงว่าในเวอร์ชั่นเก่านั้นมีเนื้อหาบางส่วนที่เอินไม่ได้ลง
ซึ่งเนื้อหาเหล่านั้นส่งผลต่อเนื้อหาในบทต่อๆไป
ในตอนนั้นเอินไม่ทราบว่ามันจะส่งผลมากมาย
จึงมีบางเหตุการณ์ที่เอินไม่ได้เล่า
แต่วันนี้เอินกลับมาอยู่ประเทศไทยได้สักระยะหนึ่งแล้ว ระยะเวลาที่ผ่านมา เหตุการณ์ที่ได้เจอหลังจากนั้นทำให้เอินได้ทราบว่าบางสิ่งที่เอินคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อยนั้น กลับกลายเป็นเรื่องสำคัญมาก
ดังนั้น ด้วยเหตุผลทุกสิ่งอย่าง
เอินจึงได้ทำการลบไดอารี่ทุกตอนที่เอินได้ลงไว้ก่อนหน้านี้
เพื่อลงใหม่เป็นฉบับรีไรท์
เนื่องจากไม่ใช่เพียงเนื้อหาไม่ครบถ้วนสมบูรณ์เท่านั้น
แต่ภาษาและการเรียบเรียงที่เอินได้กลับไปอ่านแล้วรู้สึกว่า
การที่เอินใช้แต่ภาษาอังกฤษตอนอยู่ที่อเมริกา
ทำให้การใช้ภาษาไทยของเอินถดถอยไปมากจริงๆ
จึงเป็นโอกาสอันดีที่เอินจะทำการเรียบเรียง
ร้อยเรียง ปรับภาษาให้สละสลวย รวมไปถึงแก้ไขคำผิด
และกำลังทยอยลงใหม่ตั้งแต่ตอนแรกค่ะ
ส่วนตอนไหนที่เพิ่มเข้ามาใหม่
เอินจะใส่คำว่า [NEW] ไว้ข้างหลังชื่อตอน
เพื่อที่ท่านจะได้ทราบว่าตอนนั้นๆเพิ่งลงเป็นครั้งแรก
สุดท้ายนี้เอินก็ต้องขอขอบพระคุณท่านผู้อ่านอีกครั้งนะคะ
ขอบคุณที่ให้โอกาสเอินเล่าในสิ่งที่อยากเล่า
แบ่งปันสิ่งที่อยากแบ่งปัน
และด้วยกำลังใจดีๆที่ได้รับจากทุกคน
เอินก็จะแบ่งปันทุกสิ่งอย่างจนกระทั่งไม่มีอะไรจะให้แบ่งปันอีกนั่นแหละค่ะ
ด้วยรัก,
Gemerin
ผลงานอื่นๆ ของ gemerin ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ gemerin
ความคิดเห็น