เพราะการเรียน(แค่)ในห้องมันน่าเบื่อ

ตัวละครในเรื่องเป็นตัวละครสมมติ

     ทั้งหมด 

    อาจมีการพูดถึงบุคคลทั่วไป เช่นกันศิลปิน

          ไอดอล นักแสดง เป็นต้น ในทางที่ดี 

คํานํา

อืม ว่าไงดีละ การเรียนแค่ในห้องมันน่าเบื่อ 

ฉันมองออกที่หน้าห้องเรียน มองไปรอบๆ เจอแต่สิ่งเดิมๆ เบื่อ น่าเบื่อสุดๆ ไม่น่าเรียนเอาซะเลย

เวลาที่ได้เรียนนอกห้องเรียนเป็นอะไรที่ดีสุดๆเลย

พละ ว่ายนํ้า ศิลปะ ดูจะเป็นวิชาที่ต้องออกห้องเรียนอยู่บ่อยๆ มันเลยไม่น่าเบื่อเท่าไหร่ 

"มีแค่ครูนั้นแหละ"

           คําเตือน โปรดใช้วิจารณญาณ

          ในการอ่าน

     *มีการเสียดสีสังคม การเรียน โรงเรียน*

บทที่ 1  ครู

เป็นเรื่องของครูคนหนึ่งที่ค่อนข้างเข้มงวด ในเรื่องกฎระเบียบ การแต่งกายมาก หลายโรงเรียนคงมีครูประเภทนี้ แต่ว่าเรื่องที่ฉันเจอมันดูออกจะไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย วันนั้น หลังเคารพธงชาติเสร็จ ฉันกําลังเข้าแถวเพื่อรอขึ้นห้องเรียน 

ฉันเห็นครู(A)คนหนึ่งนั่งบนเก้าอี้ส่วนรุ่นพี่ก็นั่งที่พื้นพร้อมกับครู(B)ที่กําลังถักเปียให้ ดูเหมือนพี่เขาจะมาสายนะ

         ครู A มองหน้ารุ่นพี่แล้วดึงแมสลง ดูเหมือนว่ารุ่นพี่จะแต่งหน้ามา 

   เปรี๊ยะ! ทําไมไม่ถักเปียเอง ถักไม่เป็นก็ฝึกสิ!!

ฉันหันไปมองที่ต้นเสียง ก็เห็นว่ารุ่นพี่โดนตบหลังอย่างแรง ฉันได้แต่ยืนมองแล้ว แล้วคิดแค่ถักเปียไม่เป็นมันต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ? ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ไม่ใช่ทุกคนที่จะถักเปียได้ เห้อ.. ฉันหันกลับไปมองพรางขึ้นบันไดไปในที่สุด 

หลังจากขึ้นห้องเรียน ฉันก็นั่งวาดรูปเล่นฆ่าเวลา

หลังจากนั้นก็เริ่มเข้าเรียนตามปกติ 

บทที่ 2 เทป

กลางวันพักเที่ยง วันหนึ่งหลังจากเรียนเสร็จ 

ฉันลงกําลังบันไดเพื่อจะไปกินข้าวกับเพื่อน ตาของฉันก็เห็น ครู(A) ฉันที่นึกได้ว่าตัวเองไม่ได้ติดกิ๊บจึงพยายามเอาผมรวบให้ดูเหมือนว่าฉันติดกิ๊บมา แต่ว่า..มันก็ไม่เนียนอยู่ดี ครู(A)เรียกฉันไป แล้วครู(A)ก็ดูกระโปรงฉัน พร้อมถามว่าทําไมสั้นจัง แล้วเปิดเสื้อฉันขึ้นนิดหน่อย ครูอาจจะคิดว่าฉันพับกระโปรงหรือเปล่านะ แล้วฉันก็พูดออกไปว่า หนูเลาะกระโปรงแล้วค่ะ แต่มันก็ยังสั้นอยู่ดี ครูเขาถือชายกระโปรงขึ้นมาดูนิดหน่อย แล้วพูดว่า เลาะแล้วจริงด้วย ซื้อใหม่ดีมั้ย? ฉันไม่ได้ตอบอะไร  ฉันกำลังจะเดินออกไป แต่ครู(A)ก็เรียกฉัน แล้วถามว่าทำไมไม่ติดกิ๊บ แล้วถามว่าครูประจำชั้นไม่ว่าหรอ? ครูประจำชั้นคือใคร? ฉันตอบไป ครูว่าค่ะ แต่หนูดื้อเอง แล้วหลังนั้นฉันก็บอกครูว่าใครคือครูประจําชั้น ครู(A) ก็บอกไปหากิ๊บมาติด ฉันรีบขึ้นไปที่ห้อง แล้วถามเพื่อนว่ามีกิ๊บมั้ย เพื่อนส่วนใหญ่ตอบว่าไม่มี ฉันเริ่มกลัวอาการแพนิคเริ่มออกมา เหงื่อฉันเริ่มออกมากกว่าปกติ ฉันเริ่มเครียด แล้วครู (A)ก็ขึ้นมาบนห้องเรียนของฉัน เขาถามมีกิ๊บมั้ย ฉันตอบไปว่า ไม่มีค่ะ.. เขาเอาเทปมาติตผมฉัน พร้อมบอกว่าเธอจะไม่ทําก็ได้นะแต่ฉันจะเอาเธอไปยืนหน้าเสาธงชาติ ดีมั้ย? ฉันได้แต่กลั้นน้ำตา แต่สุดท้ายก็กลั้นไม่อยู่ ฉันร้องออกมา แล้วครู(A)ก็ถามว่าจบมาโรงเรียนอะไร ฉันก็ตอบไป ครูบอกว่ามาต่อโรงเรียนนี้ ป.6 หรอ?

ฉันตอบไปว่า ไม่ค่ะ มาต่อตอน ป.4 เขาบอกก็รู้กฎเป็นอย่างดีนี้ แล้วเขาก็บอกว่าถ้ามีกิ๊บแล้วค่อยแกะเทปออก หลังจากนั้นฉันก็ร้องไห้หนักมาก เพื่อนๆก็มาช่วยปลอบฉัน พร้อมบอกครูเขาทําเกินไป ไม่เห็นต้องขนาดนี้เลย แล้วเทปก็แกะยาก เพื่อนฉันคนนึง เขาก็โดนแบบฉัน แต่เขาโดนนานแล้วล่ะ เขาบอกว่าวันนั้นเขาโดนแบบฉัน เขาไปห้องพยาบาล เขาเจอผอ. ผอ.เห็น แล้วถามว่าไปโดนอะไรมา เพื่อนฉันตอบ โดนครู(A)เอาเทปติดผมเพราะไม่ติดกิ๊บ ผอ.ก็พูดว่า เกินไป ครู้ขาทําเกินไป เอาหนังยางมัดผมอย่างเดียวก็ได้ มันแกะยากใช้เทป แล้วผอ.ก็ช่วยกันแกะ หลังจากฉันโดนฉันก็ไม่อยากลงไปกินข้าวอีกเลย ฉันกลัว ว่าจะโดนอีกครั้ง ฉันเลยไม่กล้าลงไป...

โดย เอริเชียร์ Erichire  

ไฮ ไฮ สวัสดีค่ะนักอ่านทุกท่าน อันนี้ก็เป็นนิยายเรื่องสั้น ที่อัพครั้งละ 2 บทค่ะ! 

เราตื่นเต้นมากเลยค่ะ เราไม่เคยลงในเว็บ เด็กดีเลย ขอฝากนิยายเรื่อง เพราะการเรียน(แค่)ในห้องมันน่าเบื่อในอ้อมกอดของทุกท่านด้วยนะคะ  ขอบคุณมากค่ะ????｡:ﾟ(;´∩`;)ﾟ:｡

มีอะไรสามารถแนะนําได้เลยนะคะ????????