เกลียดนายกลายเป็นรัก2

เนื้อเรื่อง

1

ประจาร...

ฉันโดนอาจารย์ทำโทษจนได้ อาจารย์มอบภาระอันหนักอึ้งคือให้ฉันขัดห้องน้ำในตึกทั้งตึกเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์ เฮ้อ แม่จ๋า!!! หนูคงต้องตายแน่เลย  ทั้งเหม็นทั้งสกปรก   ฮือๆๆๆไอ้มะคต (เค้าชื่อมาร์คัสเถอะ)  เอออะไรก็เถอะ    แกตายแน่คอยดู  

ฉันเริ่มนั่งขัดห้องน้ำหญิงชั้นสองก่อนเพราะมันสะอาดน้อยที่สุด  ฮึ่ย!!เหม็นขี้เว้ย

“ นานะ ...นานะ “ เอ ใครมาเรียกฉันว่ะ  เสียงคุ้นๆ

“นานะ  แกอยู่นี่เปล่าอ่ะ”

“ใครว่ะ” ฉันตะโกนออกไป

“ฉันเองวิกกี้ไง” อ้าวไอ้วิกเพื่อนฉันนี่หว่า

“อ้าว แล้วแกรู้ได้ไงว่าฉันอยู่นี่เนี่ย “

“เออ  คือว่า…”

“ช่างเหอะมาช่วยขัดก่อนดิ” มันยังยืนเฉย

“เร็วมาช่วยดิ ขัดมาคนเดียวตั้งนานแล้วเนี่ย จะเป็นลมอยู่แล้ว “ฉันบอกแล้วเอาถุงมือยัดใส่มัน มันเลยต้องมาช่วยฉันขัดอย่างเสียไม่ได้

“นี่แกรู้มั้ยวิก ว่าวันนี้ฉันโดนอะไรมาบ้างซวยมากเลยอ่ะ ฉันนะอยู่โรงเรียนนี้มาจนจะจบม.6อยู่แล้ว ไม่ยักกะเคยโดนทำโทษเรื่องมาสาย แต่พอมาเจอไอ้เด็กประธานนั่นก็โดนจับได้เลยซวยจริงๆ” วิกกี้ยิ้มหน้าเจื่อน

“ นี่แกไม่ตกใจบ้างเลยเหรอ ฉันโดนจับได้นะโว้ย เออแล้วแกรู้ได้ไงว่ะว่าฉันอยู่เนี่ย” ฉันถาม

“ คือ...” วิกกี้ทำหน้าเหมือนกลืน อึ (รู้ได้ไงว่ะ ว่ากลืน อึ สงสัยเคย)

“ คืออะไร ทำหน้าอย่างกับกลืนอึไปได้”

“เอาไว้เดี๋ยวแกล้างห้องน้ำเสร็จก่อนแล้วกัน”วิกกี้บอกฉันก่อนจะหันไปขัดห้องน้ำอย่างเอาเป็นเอาตาย แน่ ฉันรู้สึกทะแม่งๆว่าจะมีเรื่องชัวร์เลย อุ้ยนั่นไงตาฝากระตุกไม่หยุดเลยครับพี่ท่าน

ฉันกับวิกกี้ช่วยกันล้างห้องน้ำจนเสร็จวิกกี้ก็กึ่งลากกึ่งถีบฉันให้ไปกับมัน

“ วิก แกรีบไปไหนว่ะ ห้องเรียนไม่หายหรอกน่า”

“ ฉันรู้ แต่เออเถอะน่า “มันยังดึงฉันไปต่อ แต่อ้าวทางนี้มันไปที่ทางเดินบอร์ดไม่ใช่เหรอ

“ อ้าวไหนไม่ไปห้องอ่ะเดี๋ยวฉันก็โดนขัดอีกอาทิตย์หรอก   เฮ้ย...อะไรเนี่ย” ฉันกำลังพูดกับไอ้วิกอยู่ดีๆพลันสายตาฉันก็เหลือบไปมองบอร์ดขนาดใหญ่  เป็นรูปฉันกำลังถูกจับได้ที่กำแพงอิฐ

“ นะ...นั่นมัน” ฉันอึ้งแล้วหันไปมองหน้ายัยวิก

“ใช่ แกไง รู้รึยังว่าฉันรู้ได้ไงว่าแกอยู่ในห้องน้ำ” นอกจากภาพแล้วข้างใต้ภาพยังมีข้อความอีก

‘ ถ้าไม่รู้ว่าจะเจอกันได้ที่ไหน  ไปที่ห้องน้ำซิคะ  เจอฉันได้24ชั่วโมง แล้วเจอกันค่ะ ’

หนอย แล้วเจอกัน ฉันอยากเจอใครตอนไหนเนี่ย

“วิก ป้ายนี้ใครมาติดเนี่ย”

“ คณะกรรมการนักเรียนน่ะ”

“แล้วใครเห็นไปบ้างเนี่ย”

“คงไม่มีหรอกเพิ่งมาติดเอง “ วิกกี้บอกแต่สีหน้าบ่งบอกว่าไม่ค่อยแน่ใจ

    “ อืม งั้นเราช่วยกันแกะออกเถอะ” ฉันบอก แล้วช่วยกันลงมือแกะกับวิกกี้ ป้ายมันใหญ่กว่าจะแกะเสร็จเหงื่อก็แตกอย่างกับอาบน้ำมาเลย เมื่อแกะเสร็จ ฉันก็สบายใจเดินกลับเข้าห้องเรียนได้อย่างสบายกายอีกต่างหาก

ฉันเดินเข้ามานั่งที่ ที่อยู่ตรงข้างหน้าต่างของฉันซึ่งเป็นวิวที่ดีมากมายเหมาะสมแก่การหลับและเหม่อลอยเวลาเรียนครับพี่ท่าน

“ อ้าวมาแล้วเหรอจ้ะ นานะ กะว่าจะไปหาที่ห้องน้ำอยู่พอดีเลยอ่ะ “ ยัยตังเมย์ คู่อริฉันแซว

“ อะไร ห้องน้ำอะไร ”ฉันงง

“อ้าวก็บอร์ดเมื่อเช้าไง น่ารักดีนะ อยากดังเหรอ “

“ ฉันงงไปหมดแล้ว “ ฉันหันไปมองหน้าวิกกี้ที่อยู่ข้างๆมันเอาแต่ก้มหน้า 

“ อย่าบอกนะนานะว่าเธอยังไม่รู้อ่ะ  ทั้งโรงเรียนเขารู้เรื่องเธอกันหมดแล้วอ่ะ ไหงเป็นคนเอามาติดเองกลับไม่รู้เรื่องอ่ะ “ ยัยตังเมย์ยิ้มแล้วเดินกลับไปนั่งที่เพื่อนในห้องมองฉันสายตาแบบว่า  อยากเด่นล่ะ   หรือไม่ก็  ฮ่าๆๆตัวตลก  ฉัน....ฉันไม่เคยอับอายขนาดนี้มาก่อนเลยอ่ะ  ฉันรู้ว่ามันเป็นฝีมือใครกลางวันนี้แกอยูไม่สุขแน่ไอ้ประธาน

พักกลางวัน

ฉันเดินไปซื้อข้าวพร้อมๆกับวิกกี้ ฉันรู้สึกว่าสายตาหลายคู่ในโรงอาหารจับจ้องมาที่ฉัน  เรื่องบอร์ดอีกล่ะซิฉันทนไม่ไหวแล้วนะกับสายตาที่มองฉันแบบนั้น ทำไมว่ะแค่มาสายเลยต้องโดนประจารขนาดนี้เลยรึไงเนี่ย

“ โอ๊ย “ ฉันร้องเสียงดังเพราะไอ้เด็กที่มันวิ่งเล่นกันดันวิ่งมาชนฉัน

“ ขอโทษครับ อ้าวเจ้คนที่ขึ้นบอร์ดนี่หว่า” ไอ้เด็กมันตะโกนลั่นจนคนทั้งโรงอาหารมองหน้าฉัน ฉันไม่รู้จะทำยังไงเพราะคนเริ่มซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้  ฉันเลยดึงวิกกี้ออกมาจากโรงอาหาร

“ เฮ้ย พาฉันออกมาทำไมเนี่ย “ วิกกี้ร้อง

“ คนกำลังหิวเลย ”

“ วิกกี้แกไม่เห็นเหรอในโรงอาหารอ่ะ เป็นแกแกทนได้งั้นซิ “ฉันว่าพลางหอบเพราะเหนื่อยที่ต้องวิ่งออกมา

“เออก็จริง แล้วแกจะทำไงล่ะ ไม่ต้องกินข้าวกลางวันตลอดไปงั้นเหรอ”วิกกี้ถาม แบบเซ็งๆ

“ เปล่าอ่ะ แต่วันนี้ก็คงต้องเป็นอย่างงั้นไปก่อนอ่ะ....แต่แกต้องเข้าใจฉันนะวิกกี้ “ฉันว่าเมื่อเห็นสีหน้าวิกกี้

“เออๆวันนี้วันเดียวนะ แกก็รู้ว่าข้าวเป็นสิ่งสำคัญสำหรับฉัน”  ฉันพยักหน้า  ก่อนร้องออกมาจนวิกกี้สะดุด

“ เฮ้ยอะไรของแกว่ะ “ วิกกี้เอามือกุมหน้าอก

“ ก็ฉันมีแผนเด็ดไง “

“แผนไรว่ะ”

“เถอะน่า ยังไงฉันก็จะไม่มีทางอายคนเดียวแน่”

“นานะอย่าบอกนะว่าแกจะเอาฉันไปประจารบ้างอ่ะ ถึงฉันเป็นเพื่อนแกแต่ฉันก็ไม่ยอมนะโว้ย” วิกกี้บอก

“จะบ้าเหรอแก แต่เอาเหอะคอยดูต่อไปแล้วกัน “ ฉันว่า  พร้อมยิ้มอย่างผู้ชนะ

เย็นนี้ฉันต้องรีบกลับบ้านเพื่อไปทำธุระซะหน่อยแล้ว 

ตอนเย็นฉันหลบออกทางหลังโรงเรียน