ก่อนความหวังจะหมดไป

เชื่อว่าหลายๆคนมีความหวัง.. แต่ความหวังนั้นต้องแลกมาด้วยอะไรบ้าง การรอคอย ความเจ็บปวด ความท้อแท้ ความสิ้นหวัง หรือต้องแลกมาด้วยชีวิต หลายครั้งหลายคราความคาดหวังนั้นมักทำให้เราต้องเป็นทุกข์ ความสุขที่สดใสได้หายไป บางคนก็แสดงออกแต่บางคนกลับเก็บมันฝังเอาไว้ในใจที่ลึกลงไป ประโยคที่ว่า..

'ไม่คาดหวังไม่ผิดหวัง' ร้อยละแปดสิบเชื่อว่าไม่ผิดหวังแน่นอน ส่วนอีกยี่สิบก็แอบหวังบ้าง คงไม่มีใครที่จะไม่คาดหวังเลย เราเป็นหนึ่งในนั่นที่แบกความหวังของตัวเองพ่วงด้วยความคาดหวังของคนในครอบครัวและคนอื่นๆ ราวกับแบกอะไรซักอย่างอยู่ตลอดเวลา จนมันหนักหนาเกินไป ต้องมีใครสักคนมาช่วยพยุงเราเอาไว้ และนั่นแหละคาดหวังมากเกินไป จึงนำมาสู่ความเจ็บปวด

ชีวิตช่วงมัธยมต้นตอนท้ายมันทำให้กรุ้มกริ่ม ต้องรู้สึกตื่นเต้นและตื่นตัวตลอดเวลา มัธยมปลายจะต่อสายสามัญหรือไปสายอาชีพนะ บางคนเลือกไปตามเพื่อน บางคนเลือกทำตามพ่อแม่ แต่โดยส่วนใหญ่แล้วมักจะทำตามคำแนะนำของพ่อแม่ ช่วงมัธยมต้นของเรามันเป็นจุดเริ่มต้นความคาดหวังของตัวเราในเรื่องของความรัก เป็นช่วงของวัยเด็กที่คงอยากลองด้วยแหละ ครูหมวดคณิตศาสตร์ได้ให้เราเป็นตัวแทนในการนำเสนอโครงงานคณิตศาสตร์ ตอนนั้นเราแอบงง ทั้งที่เราไม่ชอบคณิตศาสตร์เลย แบบหัวเด็ดตีนขาดจะว่าโง่เลยก็ว่าได้ มันทำให้เราได้เจอกับรุ่นพี่คนหนึ่ง เป็นจุดเปลี่ยนที่เราต้องกลายเป็นคนชอบเพศเดียวกัน วันนั้นเป็นวันที่เราซ้อมการนำเสนอหนักมากและทำให้เราเครียดมากๆกลัวจะทำไม่ได้ ครูได้ให้เราลงมาผ่อนคลาย จู่ๆรุ่นพี่ที่เราแอบชอบเขาก็เดินมาหาเรา

"เป็นอะไรน้องพี่ ไม่ต้องคิดมากนะทำเท่าที่ทำได้ "

แค่ประโยคนี้มันทำให้ใจเราชื้นขึ้นมาทันทีเลย เอาล่ะพี่เขาคือความรักในวัยเด็กของเรา เราปลื้มพี่เขามากๆ ทำยังไงจะได้เจอเขา ทำทีแอบไปส่องพี่เขาที่ห้องเรียนบ้างแหละ

-นี่แหละอยากมีรักในวัยเด็ก-

(เนื้อหาบางส่วนมาจากประสบการณ์ของผู้เขียนด้วย อ่านแล้วติชมกันได้นะคะ ผิดพลาดส่วนไหนต้องขออภัยด้วย ขอบคุณที่อ่านกันนะคะ)