BM&Y หรือที่รู้กันคือ

เรื่องราวระหว่างผมกับมัน ดำเนินขึ้นมาจากความเป็นเพื่อน เพื่อนที่สนิทกันมากๆ ผมคือคนที่ได้รับคำบ่นจากปากของมันตลอดเวลา ไม่ว่าผมจะทำอะไร พูดอะไร เล่นอะไร มักจะได้คำบ่นจากไอ้ฟิวส์ทุกที จนบางทีผมก็คิดนะครับ ว่ามันจะอะไรกับผมขนาดนั้น หรือจะเป็นเพราะผมประสาทอย่างที่มันว่า เพราะผมมีฉายาที่ไอ้ฟิวส์ตั้งให้ คือ"ประสาทโง่" ตอนเเรกก็ประสาทอย่างเดียวเเหละครับ สักพักมีโง่ต่อมาด้วย ผมสอบไม่ค่อยผ่านเเละชอบทำตัวโง่ๆให้มันเห็น มันเลยตั้งฉายาให้มาเเบบนั้น

ผมกับมันเป็นเพื่อนสนิทที่ทำอะไร หรือจะไปไหนก็จะไปด้วยกันเกือบตลอด ใครๆก็ว่าผมกับมันตัวติดกันมาก ถ้าถามถึงความรู้สึกของผมที่มีต่อมัน ผมรักมันครับ รักเเบบเพื่อนคนหนึ่ง เพราะมันคอยช่วยเหลือผม อยู่กับผมตลอด เเต่เเล้ววันหนึ่ง ความรู้สึกของผมมันกลับเปลี่ยนไป โดยที่ผมไม่รู้ตัว จนผมเพิ่งมารู้ ว่าผมรู้สึกกับมันมากกว่าเพื่อน นั่นเป็นความรู้สึก ที่มันอาจจะส่งผลต่อเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างผมกับมัน เพราะมันอาจจะไม่เหมือนเดิมต่อจากนี้ ผมพยายามที่จะไม่รู้สึก เเละพยายามที่จะไม่เเสดงออกให้มันเห็น เเต่มันกลับตรงกันข้าม ผมห้ามความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ จนในที่สุด ผมตัดสินใจที่จะบอกความรู้สึกกับมัน เเละทำให้มันรู้ ซึ่งคำตอบ มันอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่ผมคิด ถ้าวันนั้นมันไม่ได้รู้สึกเเบบเดียวกับผม หรือถ้ามันรับไม่ได้ วันนั้น มันจะไม่เป็นคนที่เดินจากผมไป เเต่ผมจะเป็นคนที่เดินออกมาจากเอง...