รักของซึมเศร้า - รักของซึมเศร้า นิยาย รักของซึมเศร้า : Dek-D.com - Writer

    รักของซึมเศร้า

    ผู้เข้าชมรวม

    120

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    120

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  28 ก.ค. 64 / 14:52 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    รักเริ่มต้นของคนสองคนต่างภาษาและคนละสัญชาติ 
    ข้าว และ กาเหลียว บทละครมีสองคน มีเรื่องราวมากมาย ที่ทำให้สะท้อนถึงความรักที่พลิกผันไปตามการเวลา มาติดตามกันนะคะเรื่องนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง
    ข้าวเป็นผู้หญิงที่อ่อนแอมาตั้งแต่เด็กใช้ชีวิตด้วยตัวเองมาตลอด จนมาวันหนึ่งได้พบชายคนหนึ่งจากแอปหาคู่ เขาเป็นผู้ชายที่ดูตลกและอ่อนหวาน เราจึงได้นัดพบกัน เขาชอบกินอาหารไทยและกินเผ็ดได้ดีเขาเป็นคนจีน เขามักจะจับมือของฉันเมื่อเดินไปท่องเที่ยวซึ้งสิ่งนี้ไใเคยมีใครทำกับข้าวมาก่อน ข้าวรู้สึกรักผู้ชายคนนี้มากอยากใช้ชีวิตร่วมกับเขาด้วยเวลาและการทำงานไม่ตรงกันเราจะพยายามมานัดเจอกันให้ได้ ฉันจะไปส่งเขาที่สนามบินทุกๆครั้งที่ฉันเลิกงาน ห่ออาหารผลไม้ไปให้เขาเพื่อระหว่างรอไฟล์บินของตัวเองจะต้องมา ทุกๆครั้งที่ฉันไปส่งเขาที่สนามบินงานของฉันก็เต็มไปเวยปัญหามากมายฉันมักจะใส่ชุดทำงานไปหากาเหลียวผู้ชายแสนดีของฉัน ฉันนั่งรอกับเขาจนถึงเที่ยงคืนระหว่างเวลาที่รอฉันได้อิงซบที่ไหล่ของเขาและเขาได้จับมือของฉันลูบเบาๆพูดภาษาจีนว่าฉันรักเธอ เมื่อถึงเวลาที่เขาต้องไปฉันรู้สึกเศร้าทุกครั้งเพราะกลัวการจากลาที่จะไม่ได้พบกัน ฉันมักจะทำเช่นนี้เสมอๆพยายามหาเวลาที่จะได้เจอกันใช้เวลาร่วมกันให้มากที่สุดความฝันของผู้หญิงคือการมีคนรักที่ดีและใส่ใจกัน ฉันเริ่มทำงานหนักทุกๆวันจนไม่มีแม้แต่ส่งข้อความหากัรเขามักจะบอกว่าฉันไม่มีเวลาเขา แต่ฉันยอมรับมันคือเรื่องจริง ฉันมักจะโทษตัวเองอยู่เสมอๆฉันคือคนผิดงานหนักขึ้นทุกๆวัน ตื่นมาก็ทำงาน กลับมาจากทำงานก็อาบน้ำนอน จนกลายเป็นว่าพวกเราทะเลาะกันอย่างหนัก ชีวิตคู่เริ่มไม่มีความสุข ฉันเริ่มร้องไห้หลังจากกลับมาจากทำงาน กลัวว่าเขาจะจากไปและงานที่ทำให้ฉันเครียด ฉันเริ่มไม่ใส่ใจตัวเองอารมณ์ขฉันเริ่มผิดปกติ ฉันเริ่มระแวงที่เขาเงียบหายไปว่าเขามีคนอื่นใช่ไหม และเขาก็กล่าวหาตัวฉันเช่นกัน ฉันเริ่มร้องไห้หนักมากและเครียดกับงานเป็นส่วนใหญ่ ฉันทะเลาะกับเจ้านายและผู้ชายของฉันกาเหลียวใช้ความอดทนที่จะเปลี่ยนเรื่องที่เราทะเลาะกันเวลาผ่านไปเราไม่ได้เจอกันหนึ่งปี แต่ยังคงส่งข้อความให้กันเพียงเล็กน้อย รักมันเริ่มจางลง เราทั้งสองคนรู้สึกเหนื่อยไปพร้อมๆกัน ฉันได้เพียงภาวนาอย่าให้เขาหายไป ฉันนอนไม่หลับ มือสั่น ร้องไห้ในเวลากลางคืนฉันอยู่คนเดียว หลายครั้งที่ฉันวางแผนฆ่าตัวตายฉันก็ทำไม่ได้ฉันทำได้เพียงใช้ชีวิตเหมือนใบไม้แห้ง ฉันพบจิตแพทย์ฉันกินยาทุกๆวัน ความรักก็เริ่มห่างออกไป ฉันพยายามบอกตัวหลายครั้งถ้าไม่ใช่รักจริงๆมันก็จะจบลง แต่ฉันทำไม่ได้ สุดท้ายรักที่ฉันปรารถนาก็จบลง เราทั้งสองต่างใช้ความเงียบจบกันในสิ่งนี้ แต่ฮันยังรักเขาอยู่เต็มหัวใจขอให้เขาเจอคนดีๆและมีเวลาให้กัน น้ำตาของฉันจะไหลออกมาเมื่อฉันนึกถึงเขาเรื่องราวของเขากับฉันมันจบลงแล้วฉันคงได้แต่ใช้ชีวิตต่อไปแบบไม่มีจุดหมาย ฉันรักเธอลูกหมูของฉัน
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×