เกิดใหม่อีกครั้ง เพื่อเธอ...
“เคยเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไปหรือไม่ ข้าเป็นผู้หนึ่งที่ หากว่าย้อนกลับได้… จะรัก และดูแลคนผู้นั้นให้มากกว่า… รักเขาให้เท่าที่เขายอมสละชีพเพื่อข้า แม้มอดม้วยมรณาก็ตาม…”
ผู้เข้าชมรวม
481
ผู้เข้าชมเดือนนี้
82
ผู้เข้าชมรวม
จีนโบราณ ทะลุมิติ เกิดใหม่ นางเอกเก่ง ย้อนยุค ย้อนเวลา ครอบครัว นิยายจีน ความรัก โรแมนติก พระเอกคลั่งรัก
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
บทที่ 1
การจากลา…
ว่ากันว่า…
สายธารไม่มีทางไหลย้อนกลับ วันเวลาก็เช่นกัน…
ใบหน้างามของสตรียิ้มขมขื่น สายลมพัดพาใบไม้แห้งปลิดปลิวล่องลอยวังเวงหดหู่ กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งโลหิตหลั่งรินดั่งแม่น้ำฮวงโห ร่างของผู้ภักดีไร้ลมหายใจจากการต่อสู้นอนตายเกลื่อนไปทั่วบริเวณ
“ไม่….”ร่างบางกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง อ้อมกอดของนางมีบุรุษผู้หนึ่งที่บัดนี้ลมหายใจรวยริน พร้อมปลิดปลิวในอีกไม่ช้า…
“อย่าได้ร้องไห้ หากข้าจากไปแล้วหวังว่าท่านจะนึกถึงข้าบ้าง”ชายหนุ่มในชุดเกราะเอ่ยอย่างอ่อนโยน แม้ว่าลมหายใจของตนเองจะเริ่มขาดหาย รับรู้ว่าเวลาของเขาใกล้หมดแล้ว
“ไม่นะ… อย่าได้จากข้าไป… ”ใบหน้างามเต็มไปด้วยน้ำตาแห่งความเสียใจ
“ใบหน้าของเจ้า ไม่เหมาะกับการมีน้ำตาเลยสักนิด”มือหนาที่สากและหยาบกร้านจากการฝึกหนักครั้งแล้วครั้งเล่า ยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้หญิงสาวอย่างเบามือ
“ นี่เป็นคำสั่งข้า… ฮุ่ยหมิงอย่าได้จากข้าไป…” หญิงสาวพูดเสียงสั่นเครือเกาะกุมมือหนาเอาไว้มั่น ความทรงจำฉายชัดตั้งแต่ยังเยาว์
ไม่ว่านางต้องการสิ่งใด เขาล้วนหามาให้โดยมิต้องร้องขอ…
ไม่ว่านางจะกระทำสิ่งใด เขาจะอยู่ด้านหน้าลงมือทำให้ก่อนเสมอ…
เมื่อใดที่นางมีภัย เขาจะยืนอยู่ด้านหน้าปกป้องโดยไม่เอ่ยถามแม้เพียงครึ่งคำ…
หรืออาจเป็นเพราะความแค้นบังตา …
ทำให้นางหลงลืมสิ่งสำคัญในชีวิต…
หากว่า…
หากว่านางย้อนเวลากลับไปได้ จะรักษาเขาไว้สุดชีวิต
แต่สายธารย่อมมิอาจหวนคืน…
มือบางจับมีดสั้นประจำตัวไว้แน่นปักลงกลางใจของตนเอง
พลางหลับตาลงช้าๆ
ชาตินี้มิอาจครองคู่…
ชาติหน้าข้าจะชดใช้ให้ท่านเอง
ฮุ่ยหมิง ข้ารักท่าน…
ผลงานอื่นๆ ของ 伤涉闻/ปั้นดาว ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ 伤涉闻/ปั้นดาว
ความคิดเห็น