My souvenir is a SPERM! เมื่อคนโก๊ะเป็นแม่

    Kasao   Masaru(25)

มาส

[Cast Robinson bancroft]

ฎลสุมณี(ดน-ละ-สุ-มะ-ณี)  ไพศาลนาวากุล(24)

ลูกแก้ว

[Cast Lee sung kyung]

กรญานันดร์(กอ-ระ-ยา-นัน)  ไพศาลนาวากุล(ก้อนวุ้น)

กัมมี่

@ผักปลาแห่งหนึ่ง

        “ฮึก”

        “ฮือ”

        “โฮ!!!”

        ทำไมนะทำไม เพราะอะไรที่ทำให้เธอต้องมานั่งร้องไห้จะเป็นจะตายแบบนี้! ถ้าไม่ใช่เพราะ…

        “ไอ้ไทย! ไอ้ชั่ว! ไอ้นรกส่งมาเกิด! ฮือๆ..”อืม…คนที่ชื่อไทย มันเป็นแฟนเธอ ไม่ใช่สิ แฟนเก่าต่างหาก สาเหตุที่เลิกกันก็มาจาก มัน พึ่ง รู้ ตัว ว่า เป็น เกย์!

         โอ้ โห เธอรับไม่ได้อ่ะ ถึงจะพึ่งคบได้ไม่นานแต่มันเสียศักดิ์ศรีนะเว้ย แต่แค่นี้ไม่ทำให้เธอร้องไห้ได้หรอก แต่ที่ร้องเพราะไอ้ไทยดันมาคบกับเพื่อนสนิทเธออีกต่างหาก เพื่อนสนิทที่เป็นผู้ชายอ่ะนะ และนั่นก็เท่ากับว่าสองคนนั้นแทงข้างหลังเธอน่ะสิ เพื่อนที่ไหนจะไม่รู้จักแฟนของเพื่อน มันน่านัก!

        “ไอ้แก้ว มันจะอะไรนักหนาวะ มาแดกเหล้าโว้ยไม่ได้มาฟังครายซาวด์ อยากร้องนักจะมาทำไมเล่า!”ลูกหมี เพื่อนสนิทคนตรงๆของเธออีกคนเอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย หลังจากนั่งทนฟังเพื่อนสนิทเปิดซาวด์แอ็กแทร็กไม่หยุดไม่หย่อนตั้งแต่เช้าจรดเย็น เฮ้อ..สงสารตัวเอง แต่พอด่าไปได้แป็ปๆประโยคฮิตติดปากก็ถูกเจ้าของร่างเล็กพ่นออกมาทันที

        “มึงมันไม่เข้าใจ ไม่มาเป็นกูมึงไม่ รู้หรอก!ซูดด”ว่าแล้วก็หยิบทิชชู่มาสั่งของเหลวออกจากโพรงจมูกต่อ

        “ก็เพราะกูไม่เข้าใจไงถึงถาม”กรอกตาแล้วลงให้

“มึงถามตอนไหน”ร่างเล็กหยุดสะอื้นแล้วเงยหน้าขึ้นมาหลังจากก้มหลับหูหลับตาร้องไห้ตั้งนาน สังเกตรอบข้างก็พบว่ามีผู้คนมองราวกับเธอเป็นสิ่งแปลกปลอม เออ..ก็แปลกจริงๆนั่นแหละ

        “ย้อนกลับไปอ่านประโยคของกู”กระตุกยิ้มอีกนิดหน่อยพอเป็นพิธี นอกจากจะเป็นคนขวานผ่าซากแล้วยังจะเป็นคนกวนตีนอีกนะเนี่ย ไม่ธรรมดาจริงๆ

มองท่าทางของเพื่อนนิ่งสักเดี๋ยว แล้วก็ปล่อยโฮออกมาอีกรอบจนคนอื่นที่นั่งใกล้ๆตกใจ มีเพื่อนแทงข้างหลังอย่างเดียวไม่พอ ยังมีเพื่อนเพี้ยนอีก ชีวิตของลูกแก้วสุดน่ารัก น่าฟัด น่ากอดจะไม่เหลือเพื่อนดีๆอีกแล้วใช่มั้ย ห้ะ! ตอบ! คิดแล้วก็เพิ่มสกิลการร้องไห้ให้หนักขึ้นเป็นเท่าตัว"โฮฮฮ!"

        “โว้ยย เครียด”ลูกหมีคนแมนหัวใจมุ้งมิ้งคำรามดังๆแล้วทึ้งหัวที่ปล่อยผมไว้ยาวสลวยหนักๆพร้อมกับกระดกเหล้าเข้าปากทีเดียวหมดแก้ว ก่อนจะอุทานขึ้นมาราวกับนึกอะไรขึ้นได้

        “เอ้อ! เจ๊กูซื้อตั๋วไว้ไปเที่ยวญี่ปุ่นแต่งานเข้าก่อน ไปไม่ได้ มึงจะเอามั้ยไปย้อมใจด้วย”ข้อเสนอน่าสนใจ

        “ต้องจ่ายมั้ย?เท่าไหร่?”ก็เป็นอีกครั้งที่ทำให้เธอหยุดร้องได้

        “จ่ายดิ หกหมื่น ไปกลับ เหนาะๆ”หรี่ตาแล้วยื่นมือที่แบไว้ไปข้างหน้า ตบท้ายด้วยกระตุกนิ้วทั้งสี่ ส่วนปฏิกิริยาตอบรับนั้น…

        “เหนาะๆพ่องมึงดิ ถ้าเป็นอย่างงั้นกูซื้อตั๋วไปเองก็ได้ไอ้ห่า”เล่นบุพการีกันเลยทีเดียว

        “เออ ล้อเล่น สรุปจะไปมั้ย?”เลิกกวนแล้วถามใหม่จริงจัง

        นั่งคิดสักพัก ช่วงนี้เป็นช่วงว่างงานเพราะพึ่งเรียนจบป.โท จะไปเที่ยวสักหน่อยคงไม่เป็นไร

        “…ไป”

TALK

ถ้าผิดพลาดประการใดต้องกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ(ไหว้แบบนางงาม) อ้ะ มา เปิดใหม่เรื่องเก่าคือดอง เรื่องนี้ไม่รู้ แต่รู้ว่ากว่าจะออพระนางมาได้คือยากมาก แต่ยากที่สุดคือน้องกัมมี่ ยังไม่ได้ที่ถูกใจใดๆทั้งสิ้น ค่ะ อยากบอกเฉยๆ555 คือนิยายเรื่องนี้แบบใสๆอ่ะอย่างที่ขึ้นแท็กไป ไม่มีไรมากเพราะเราไม่ใช่คนชอบอุปสรรค  แต่จะเน้นในเรื่องความใส ความน่ารัก ส่วนคำหยาบนั้น...มี แต่ไม่เยอะหรอก ยังไงก็ขอฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ ส่วนเรื่องติขอเป็นคำซอฟท์ๆเนอะ อิไรท์ใจเปราะบาง บั้ย!????