หวานๆ ตามแนวของเราสองคน

ข้อมูลเบื้องต้น

คุณย่าครับคุณย่าครับ เสียงแจ้วๆเล็กๆของเด็กน้อยตัวป้อมๆ (อายุประมาณ 3 ขวบ) วันนี้เราจะไปวัดไหนกันครับ จิมมี่จะไปวัดไหนละครับ เสียงถามกลับไปยังหลานชายตัวป้อมของคุณย่านาเดียร์ ไปวัดศิริพงษ์ ไปวัดออเงิน ไปวัดพระพุทธบาท  โอยๆๆ พอแล้วครับหลายวัดจังคุณย่าพาไปไม่ถูกแล้วนะ  (ยิ้มหวานๆโชว์ฟันขาวแวววับของจิมมี่) คุณย่านาเดียร์อดจะอมยิ้มกลับไม่ได้ด้วยความน่ารักของหลานชายที่ทำท่าเขินถ้างั้นเราไปแวะซื้อข้าวกันก่อนนะ (คุณย่านาเดียร์บอกกับหลานชายที่มีเสียงแจ๋ว) จิมมี่จะได้มีเวลาตัดสินใจถูกว่าจะไปวัดไหนกันดีโอเครไม๊ครับ (โอเครครับหลานชายตอบ)  ไก่เทอริยากินะเบื่อหรือยัง..ดีดีครับไม่เบื่อครับจิมมี่ชอบมากเลย….คุณย่าก็เคยบอกว่าอร่อย(ตอนนั้นคุณย่าพูดจิมมี่จำได้) เสียงแจ้วๆพูดทักทวงอย่างมั้นอกมั้นใจพร้อมกับทำตาโตๆด้วยแววตาดำกลมและมันวาว (คร๊าบคุณย่านาเดียร์ตอบด้วยน้ำเสียงนุ่มๆ) เด่วเรากินข้าวกันตรงที่มีระฆังนะครับ(คุณย่า) ระฆังที่วัดนะเหรอคุณย่าถามคิดออกแล้วเหรอจะไปวัดไหน สายตาแป๋วๆของจิมมี่เปร่งประกายส่อความรู้สึกถึงจุดมุ่งหมายและความมุ่งมั่นของเด็กตัวน้อยที่พอจะจำได้  นึกออกแล้วครับเด่วจิมมี่ค่อยบอกคุณย่านะ โอเครถ้างั้นตามนี้ ปะ…เราไปจ่ายเงินค่าของกันก่อนนะ..จิมมี่เด็กน้อยเดินจับมือคุณย่าไปที่เคาเตอร์แคชเชียร์เท่าไรครับคุณย่า (จิมมี่จะจ่ายหรือ ..คุณย่าถามแบบแซว) หลานชายหัวเราะแฮะๆ..ผมไม่มีตังค์ครับ.เสียงอ่อยๆของจิมมี่ตอบคุณย่านาเดียร์  (เรียบร้อยเดินทางกันต่อได้..บรื้นๆๆ) โห..รถคุณย่าซิ่ง..พร้อมกับทำตาโต..(ดวงตาดำของจิมมี่มีความดำเข้มและแวววาวมาก ซึ่งเป็นเอกลักษณ์อันน่ารักน่าเอ็นดู)  ไหนหอมคุณย่าหน่อยสิคุณย่าจะได้มีแรงขับรถ .คุณย่านาเดียร์อ้อนหลานชาย…เพราะทนความน่ารักของเด็กตัวน้อยไม่ไหว  (อ๋อ..คิดออกแล้วครับไปวัดออเงินครับ)….จิมมี่ร้องบอก (คุณย่าได้เลย)  จัดปาย…….อุ้ย คุณย่านึกขึ้นมาได้ว่าถ้าจิมมี่จะกินข้าวตรงที่มีระฆังเยอะๆใช่อะป่าว..ใช่ครับเสียงใสใสของเด็กน้อยตอบ ถ้าตรงที่มีระฆังเยอะๆก็ต้องเป็นวัดศิริพงษ์ ไม่ใช่หรือ  ใบหน้าและแววตาสงสัยพร้อมทั้งทำคิ้วขมวดเล็กน้อยของจิมมี่  แล้วภาพยิ้มปากบานแบบแหยๆก็ปรากฏขึ้น  คร๊าบ..จิมมี่จำผิดครับ วัดศิริพงษ์  มีระฆังเยอะมากคำพูดแบบเขินเขินของเด็กน้อย…จำผิดก็ต้องโดนทำโทษโดยการให้คุณย่าหอมเดี๋ยวนี้นะ..คุณย่าบอก..  ได้เลยครับพร้อมทั้งยื่นและเอียงแก้มป่องๆมาแนบถึงจมูกคุณย่าแบบไม่ทันตั้งตัวเชียว… (ชื่นใจจัง..หลานใครเนี่ย…ก็หลานคุณย่าไง..เสียงตอบทันที)  สองคนย่าหลานขับรถกันไปด้วยความเบิกบานใจพร้อมทั้งคุยอะไรต่ออะไร ตามประสาของเด็กกำลังอยากพูดอยากคุย………เย้..ถึงแล้ววัดศิริพงษ์   เสียงตื่นเต้นอย่างมีความสุขและความหวังอะไรสักอย่างที่ปนมาในน้ำเสียงใสใสของเด็กน้อยจิมมี่  จอดรถตรงไหนดีน๊าจอดตรงใต้ต้นโพธิ์ดีไหมครับ ดีครับจอดเลยจอดเลย  (จอดเรียบร้อยคุณย่าบอกหลาน)  เราไปนั่งตรงนั้นนะครับคุณย่า ได้..แต่เดี่ยวเราเอาของไปวางไว้และมาไหว้พระกันก่อนนะ  ครับ..น้ำเสียงของเด็กน้อยจิมมี่ที่เต็มไปด้วยความดีใจ….จบในตอนที่หนึ่ง…..