Warhammer 40k เมื่อไพร์มาร์คเป็นผู้หญิง...

เกริ่นก่อนอ่าน

เอาละครับ ต้องขอพูดไว้ก่อนเลยว่า ผมไม่ค่อยจะรู้เรื่องหรือ Campaign หรือตัวละครหลักๆในโลก Warhammer 40k ซะเท่าไหร่ ใครที่เป็น Simp 40k ผมขอร้องไว้ก่อนเลยว่าอย่าหัวร้อนหรือวิจารณ์อะไรที่ทำให้ผมท้อเลยขอละ ผมแต่งเรื่องบ้านี้ขึ้นมาเพราะสมองมันสั่งเฉยๆ 

บอกแล้วนะ

เอาละได้เวลา Heresy กันแล้วละ Brother

ต้นเรื่อง

ร้าน Legendary Wargame ร้านที่เหล่าแฟนๆWarhammer 40k และ Fantasy นั้นต่างก็รู้ดีว่าร้านนี้เป็นร้านจัดจำหน่ายสินค้าประเภทโมเดลและหนังสือนิยายที่สามารถเอามาอ่านหรือเอามาเล่นเป็นกีฬาได้แถมยังเพลินอีกด้วย

(ผมอยากจะซื้อมาอ่านนะแต่มันแพงแถมยังเป็นอังกฤษเลยขอบาย555)

ภายในร้าน

“โห้ย!!มึงดูนั้นดิ เห้ย!มึงดูโน้นดิ เชรดดโด้! เทพซิกม่าโคตรเท่เลย แล้วก็นั้นว้าว! องค์จักรพรรดิ!!”

“เออๆอะไรมันจะขนาดนั้นวะน่ะ”

ภายในร้านได้มีเด็กวัยรุ่นทั้ง 2 คนได้มาเดินดูสิ่งต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นหนังสือนิยาย Codax เล่มต่างๆหรือเหล่าโมเดลมากมายของ Warhammer รวมถึงโปสเตอร์และรูปภาพมากมาย

และในขณะนี้ทั้ง 2 คนนั้นกำลังยื่นดูรูปภาพของบุรุษในชุดเกราะสีทองสง่าผู้เปร่งรัศมีของความน่านับถือออกมาอย่างเต็มเปี่ยม

The Emperor of Mankind

นั้นคือนามหรือจะให้พูดว่าคนส่วนใหญ่ในโลกของ Warhammer 40k นั้นใช้ในการเรียกตัวของเค้า

เค้าคือจักรพรรดิแห่งมวลมนุษยชาติผู้ร่วมรวมมนุษย์ทั้งจักรวาลให้กลับมารวมเป็นปึกแผ่นอีกครั้งภายในนามของ The imperial of man

แล้วเมื่อพวกเค้าทั้ง 2 หันไปดูอีกรูปภาพนึง

“โถ้ องค์จักรพรรดิช่างน่าเศร้า”

“เอิม…ทำไมคราวนี้เป็นโครงกระดูกนั่งอยู่บนบัลลังก์วะ?”

ต่อมาคืออีกรูปภาพซึ่งนั้นก็คือ องค์จักรพรรดิที่ทรงนั่งอย่บนบัลลังก์ในสภาพที่ย่ำแย่

“คือเรื่องมันเป็นยังงี้นะพวก”

เค้าได้เล่าเรื่องราวต่างๆนั้นก็คือ The Horus Herasy มันคือเรื่องราวการทรยศของเหล่า Primarch ซึ่งเปรียบเสมือนลูกๆขององค์จักรพรรดิ ทั้ง 20 ตน และ 10 ใน 20 ตนทรยศจนทำให้เกิดสงครามนี้โดยแบ่งเป็น Royal และ Traitor และคนที่เป็นหัวหอกของฝ่ายทรยศคือ เจ้าสงคราม Horus Lupercal (For the Warmaster!!!)

ผู้ซึ่งเป็นบุตร ที่องค์จักรพรรดิทรงรักมากที่สุด…

ในช่วงสุดท้ายของสงครามอันนองเลือดนี้ Horus สามารถทำให้องค์จักรพรรดิบาดเจ็บสาหัสได้แต่ก็ต้องแลกมาด้วยความตายของตนเช่นกัน

หลังจากที่ Horus ได้ตายลงสงครามก็ได้ยุติลงด้วยการตายของ Warmaster และทำให้ฝ่ายกบฎถอยทัพกลับไปในมิติของพวกปีศาจ

“ห่ะ?มิติปีศาจ?คือไรวะ?จอมมารอ้อ?”

“มันแย่ยิ่งกว่านั้นอีก”

“เรอะงั้นช่างมันละกัน”

หลังจากนั้นพวกเค้ทั้ง 2 ก็ไปดูอย่างอื่นเช่น คนที่กำลังทำการเล่นเกมกระดานกันอย่างตั้งใจและเดินไปดู Factions ต่างๆ ของ Warhammer ทั้ง 40k และ Fantasy

และเมื่อพวกเค้าทั้ง 2 ได้ดูจนพอใจพวกเค้าก็ได้ออกจากร้านไปเตรียมตัวที่จะกลับบ้านของตน

“วันนี้แม่งก็ยังสุดยอดเหมือนเดิมมึงว่างั้นม่ะ?”

“เออๆถึงจะไม่รู้ว่ามันสุดยอดยังไงก็เหอะ”

“เออจริงสิกูอยากถามมานานละ”

“ถามว่าไรวะ?”

“มึงชอบไอเกมหรือโลกอะไรสักอย่างเนี้ย ของ War อะไรนั้นน่ะ มึงอยากเข้าไปอยู่ในโลกนั้นอ้อ?เห็นอินจังเลยนะมึงน่ะ”

เมื่อเพื่อนคนที่ถูกถามได้ยินดังนั้นก็ได้หัวเราะดังลั้นแทบจะทันที

“ฮ่าฮ่าฮ่า!! มึงบ้าป่าววะให้กูไปอยู่ในโลกบัดซบนั้นเนี้ยน่ะ?”

“ทำไมวะ?หรือว่ามึงไม่อยาก?”

“ก็ต้องไม่อยู่แล้วสิวะ โลกของ 40K กูบอกเลยแม่ง Bullsh*t โคตรๆเลย”

“ขนาดนั้นเลย?”

“เออสิวะ แม่งทำสงครามกันแทบทั้งวันไม่สิทุกวันเลยต่างหาก แล้วมึงจำให้พวก แฟกชั่นอื่นๆนอกจากของพวก Space marine ไม่ได้เลยหรือวะ?”

“ก็พอจำได้นะ ก็มีพวก Ork ตัวเขียว แล้วก็พวกที่เหมือนกันดั้มแล้วก็…มีพวกที่หน้าตาคล้ายกับ แมลง แล้วก็ยังมี เอลฟ์อวกาศด้วย แล้วก็สุดท้ายพวกที่ดูน่ากลัวๆหน่อยๆที่แม่งเอาไอ Marine อะไรนั้นย้อมแมวอะ นั้นแหละ”

“เออนั้นแหละ กูบอกเลยแม่งทำสงครามกันทั้งวัน มนุษย์ธรรมดาที่อยู่ในโลกนั้นสิทธิเสรีภาพของตัวเองยังไม่มีเลยกูจะบอกให้”

“จริงดิ”

“เออ!”

“โห้ งั้นแบ่งก็ Fu*ker มากๆเลยวะ”

“แต่มันก็น่าเสียดายนะ ถ้าไม่มีการกบฎ มนุษย์ในโลกนั้นอาจจะยึดครองจักรวาลได้ไปแล้วก็ได้”

“งั้นเนื้อเรื่องมันก็จบเท่านั้นอะดิแล้วมันจะทำให้น่าติดตามตรงไหนละจริงไหม?”

“ก็จริงแต่มันน่าเสียดายวะ”

“ก็นะ พวก Simp ฝ่ายมนุษย์จะเสียใจก็ไม่แปลกไม่เหมือนกู ที่ไม่รู้ว่าแม่งคือเชี้ยอะไรบ้างกูยังงงอยู่เลย”

“เห้อถ้าเป็นไปได้ กูก็อยากให้จักรวรรดิมนุษย์รุ้งโรจน์ละวะ”

“เออๆเรื่องของมึงเหอะ”

เมื่อพวกเค้าเดินไปสักพักคนที่อินกับเนื้อเรื่องของ 40k มากๆก็ได้ยินเสียงอะไรบ้างเอย่าง

ลูก…ข้า…

“หื้ม!?เมื่อกี้มึงได้ยินอะไรปะวะ?”

“อะไรของมึงอีกละ?หลอนปะเนี้ย?หิ้วข้าวอ้อ?”

“กูคงจะหูฟาดไปเองมั้ง”

หลังจากที่พวกเค้าทั้ง 2 เดินไปได้อีกสักพักเสียงที่คนที่อินกับเนื้อเรื่องของ 40k ได้ยิน ก็ดังขึ้นมาอีกครั้งแต่ครั้งนี้คนที่ได้ยินกลับไม่ใช่คนที่อิน

Great…Crusade…

“เห้ย!?เมื่อกี้มึงพูดอะไรป่าววะ?”

“หื้ม?ก็ไม่นิทำไมวะ?หลอนอ้อเพื่อน?”

“มึงมายอกย้อนกูทำไมเนี้ย กูคงเบลอละมั้ง”

เมื่อไม่ได้คิดอะไรมากพวกเค้าทั้ง 2 ก็ได้เดินอีกครั้งและได้เดินมาถึงทางข้ามมาลาย(คงรู้กันแล้วสินะว่าจะเกิดอะไรขึ้น?)

และเมื่อพวกเค้ากำลังจะเดินข้ามทางม้าลายพวกเค้าก็ได้ยินเสียงนั้นอีกครั้ง

ลูกข้า…จงทำให้…Great…Crusade….

“เอิม…มึงคงจะรู้อยู่แล้วสินะ”

“เออ…”

“เตรียมพร้อมนะ”

“กูพร้อมอยู่แล้ว”

“พร้อมแล้วก็วิ่งดิเชี้ยรอไรวะ!!”

“ผีหลอก!!!”

แต่เมื่อพวกเค้าวิ่งไปได้ยังไม่ถึงฝั่งตรงข้ามพวกเค้าก็ไม่สามารถขยับร่างกายได้และได้หันไปอีกทาง ซึ่งสิ่งที่พวกเค้าได้เห็นก็คือ…

“ดะ…ได้ไง…”

“สิบล้อมันมาตอนไหนวะ!?”

และเมื่อคนนึงหันไปมองที่ไฟจราจรเค้าก็ได้เห็นไฟเป็นสีเขียวทั้งที่มันครวจะเป็นสีแดง และเมื่อพวกเค้าได้มองไปรอบๆพวกเค้าก็รู้ว่าตอนนี้ทุกอย่างได้หยุดลง เวลากำลังหยุดนิ่ง

แต่ยังไม่ทันที่พวกเค้าจะตกใจพวกเค้าก็ได้ยินเสียงนั้นอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันไม่ได้มีแค่เสียงแต่ปรากฎพูดที่พูดนั้นด้วยเลย

ชวิ่ง!ชวิ่ง!

เกิดแสงสว่างจ้าตรงที่พวกเค้าทั้ง 2 ได้มองไปและเมื่อแสงนั้นได้ซาลงพวกเค้าก็เห็นใครคนนึงอยู่ในแสงนั้นและกำลังมองมาที่พวกเค้า

“น่ะ…นั้นมัน…”

“อะ…องค์จักรพรรดิ….”

“ข้าต้องการพวกเจ้าทั้ง 2 เพื่อทำให้โปรเจกต์ Great Crusade ของข้าเสร็จสมบรูณ์…ลูกข้า…”

เมื่อพูดจบตัวขององค์จักรพรรดิก็ได้หายไป

“ห่ะ?อะไรวะ-”

“นี้มันเรื่อง-”

ยังไม่ทันที่จะพูดจบเวลาก็ได้กลับมาเดินอีกครั้งและทำให้ทั้ง 2 คนนั้น…

เอี้ยดดด!

ตูบ!

พวกเค้าทั้ง 2 ได้ถูกรถสิบล้อชนตายดับอนาถคาที่