ลวงพิสุทธิ์ - นิยาย ลวงพิสุทธิ์ : Dek-D.com - Writer
×

    ลวงพิสุทธิ์

    เธอถูกสั่งให้ ล่อลวง เขา แต่กว่าจะรู้ตัวว่าเป็นฝ่าย ถูกลวงล่อ กระต่ายน้อยอย่างมาลินก็เพลี้ยงพล้ำสู่หลุมพรางของราชสีห์อย่างโตมรจนลุกจากหลุมไม่ขึ้นเสียแล้ว !

    ผู้เข้าชมรวม

    715

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    7

    ผู้เข้าชมรวม


    715

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    17
    จำนวนตอน : 0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  25 ก.ย. 66 / 16:05 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


    ลวงพิสุทธิ์  ❤️ (พี่ต่อ + น้องลิน)


    --------------------------------------------------

    "ทำไมถึงให้โดนตบโดนตีอยู่ได้ทุกวัน แม่เธอก็เหมือนกันเป็นแม่ประสาอะไร..." คนบ่นว่าสบตากลมโตที่เริ่มส่อเค้าไม่พอใจ

    "อย่าว่าแม่ลินนะคะ" พูดจบดวงตาก็เริ่มแดงก่ำ ปากเม้มกัดกันแน่น

    แม่คนเรียบร้อยของทุกคนดูจะไม่ยอมคนสักเท่าไรในยามนี้ แบบนี้ค่อยน่าสนใจขึ้นมาหน่อย

    "แค่นี้ทำมาหวง แม่เธอเคยห่วงเคยหวงเธอไหมยัยเด็กโง่" โตมรอดไม่ได้ที่จะต่อปากต่อคำ อยากรู้เหมือนกันว่าคนตรงหน้าจะกล้าแผลงฤทธิ์ใส่เขาหรือเปล่า

    "แต่แม่เคยห่วง" ทว่าน้ำเสียงสั่นเครือ ใบหน้าที่ก้มต่ำทำให้โตมรชะงัก อารมณ์อยากแกล้งหายไปทันที "เมื่อก่อนแม่ไม่เคยเป็นแบบนี้ แม่เคยรักลินมาก เมื่อก่อน...แม่เคยกอดลินบ่อย ตอนที่ลินทำให้แม่ภูมิใจ"

    คราวนี้มือบางป้ายปาดน้ำตาที่ร่วงรินผ่านแก้มใส โตมรส่ายหน้าคล้ายจะอ่อนใจ อดบริภาสไม่ได้ว่าเจ้าตัวยังสามารถเข้าข้างคนเป็นแม่ที่ทำให้เจ็บตัวช้ำใจซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่ได้

    "เธอเลยคิดจะทำให้แม่ภูมิใจด้วยการจับฉันงั้นสิ..."

    "พะ...พี่ต่อ..." คนร้องไห้หยุดลงทันควัน สบตาเขาท่าทีตกใจ

    "คิดว่าฉันไม่รู้เหรอว่าแม่เธอใช้ให้เธอทำอะไรบ้าง" มือหนาเอื้อมจับปลายคางของคนจ้องมอง เช็ดน้ำตาออกจากแก้มใส

    "...!" เขารู้... ทุกอย่างเลยหรือเปล่านะ...

    "แต่มันไม่ง่ายหรอกนะ หน้าจืดแบบเธอไม่ใช่สเปกฉัน"

    คราวนี้ปากอิ่มอ้าค้าง ดวงตาวาววับชวนมองมากกว่าครั้งใด ความกังวลใจ แทนที่ด้วยความขุ่นเคือง

    "คะ...ใครจะไปรู้ พี่ต่อยังไม่เคยลอง..." พูดออกไปแล้ว มาลินก็เม้มปากแน่น

    เธอพูดแบบนั้นออกไปได้อย่างไร น่าอายชะมัด...

    "นั่นสินะ" มุมปากได้รูปยกยิ้มขึ้น ทำเอาคนถูกจ้องมองกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ลำคอแห้งผากเพราะแววตาของเขา "งั้นคงต้องลองดู"

    "พี่..." ร่างบางถอยหลังหนี กระทั่งที่ชนพนักพิงโซฟาไร้ทางหนี "อุ๊ย!" ครั้นหันกลับมามือหนาก็ค้ำยันลงข้างกายเธอ ท่าทีคร่อมกายเหนือร่างทำให้มาลินแทบไม่กล้าหายใจ

    "ไหน ๆ เธอก็อยากทำให้แม่ภูมิใจ ฉันช่วยแล้วกัน ดีไหม..."

    "ดะ...เดี๋ยวสิ... อื้อ!"



    ----------------------------------------------

    นวนิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งในซีรีส์ชุด 'พ่ายหัวใจพิสุทธิ์' ค่ะ 

    เรื่องแรกของชุดนี้คือ 'พ่ายพิสุทธิ์' [น้ำค้าง + นายหัวเมฆา] จบแล้ว

    ลำดับที่ 2 ลวงพิสุทธิ์ เรื่องนี้ค่ะ [พี่ต่อ โตมร + น้องลิน มาลิน]

    ลำดับที่ 3 ห้วงพิสุทธิ์ [น้องสาวพี่ต่อ มาณิตา + กวิน คนสนิทของนายหัวเมฆา]

    ลำดับที่ 4 ซ่อนพิสุทธิ์ [เพื่อนของนายหัวเมฆา + ต้าวฝรั่งร่างยักษ์

    ลำดับที่ 5 พ่ายพรหม [ลูกนายหัวเมฆากับน้ำ น้องมน มนภร + พี่แดน แดนดิน] 


    ทุกเรื่องสามารถอ่านแยกกันได้นะคะ พระนางแค่รู้จักกันค่ะ แต่อ่านด้วยกันจะฟินกว่าค่า ❤️


    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น