สวาทร้าย พี่ชายแสนเลว (BROTER 's SEX) 18+

“เพราะแม่ของเธอทำให้…ต้องตาย…”

น้ำเสียงแสนหดหู่ทำเอาคนฟังรู้สึกราวกับหัวใจพลอยถูกบีบคั้นไปด้วย “แต่แม่ของดาก็คือแม่แท้ๆ ของพี่รัณนะคะ”

“ไม่ใช่! คนอย่างนั้นฉันไม่นับเป็นแม่หรอก!”

“พี่รัณ! พี่รัณพูดแบบนี้กับแม่ตัวเองได้ยังไงคะ ท่านเป็นแม่ที่ให้กำเนิดเรามานะคะ”

“เราเหรอ เธอคิดว่าเธอเป็นใครแม่หนูน้อยณดา เธอคิดว่าเธอเป็นน้องสาวของฉันจริงๆ สายเลือดเดียวกันงั้นเหรอ ฮ่าๆ” เสียงหัวเราะอย่างสะใจดังขึ้น ดวงตาที่มองสบมาพร้อมรอยยิ้มแสยะบางๆ ทำเอาณดาอดรู้สึกพรั่นพรึงในใจไม่ได้

“พี่รัณเมาแล้ว ดาไม่คุยด้วยดีกว่า ขอตัวนะคะ” ณดาเดินหนีหมายกลับเข้าห้องนอนตัวเอง แต่กลับถูกฝ่ามือแข็งแรงคว้าท่อนแขนรั้งไว้

“จะรีบไปไหนล่ะ แม่น้องสาวคนสวย ไหนๆ แม่ก็หาน้องสาวคนใหม่มาให้ทั้งที ขอพี่ดูให้ชัดๆ หน่อยเถอะ” ว่าแล้วก็ดึงอีกฝ่ายเข้าไปในห้อง ก่อนจะยันประตูปิด

“พี่รัณ นี่ห้องดานะ ดาจะนอน ออกไปได้แล้ว” น่าแปลกที่บรรยากาศไม่เหมือนเวลาพี่ชายมาห้องน้องสาวสักนิด เพราะสายตาของเขาที่มองมายังเธอมันหวามไหว ร้อนแรง ชวนให้ใจเต้นทุกครั้งที่ได้สบตากัน

“หึ! ขอพี่ดูหน่อยว่าเราพี่น้องเหมือนกันตรงไหนบ้าง” ว่าแล้วก็กระชากเสื้อนักศึกษาจนกระดุมสีเงินหลุดร่วงกระจาย

“พี่รัณปล่อยดานะ จะทำอะไรน่ะ!” ณดาโวยวายพร้อมปัดป้องคนเมา ที่มือไม้อยู่ไม่สุกดึงรั้งปาดป่ายไปทั่ว แต่เรี่ยวแรงเธอหรือจะสู้ชายหนุ่มฉกรรจ์อย่างเขาได้ สุดท้ายเสื้อเชิ้ตสีขาวก็ถูกกระชากออกไป เธอรีบยกมือปิดบังหน้าอกตัวเอง “พี่รัณบ้าไปแล้ว นี่น้องนะ จะทำอะไร ดาไม่เล่นด้วยนะ”

           “ก็แค่จะดูว่าพอจะมีไฝฝ้าราคีเม็ดไหน ที่บอกได้ว่าเราสองคนเป็นพี่น้องกันบ้างน่ะสิ เผื่อเราจะมีตรงกัน เธอจะได้อ้างว่าเราเป็นพี่น้องกันไงล่ะ หึหึ”  เอ่ยพลางยิ้มกริ่ม พร้อมส่งสายตาลามเลียไปทั่วเรือนร่างบอบบาง ทว่าหน้าอกหน้าใจกลับขนาดใหญ่เกินตัว

ผิวขาวผ่องราวกับไม่เคยโดนแดดแบบนี้ พ่อกับแม่คงจะรักจะหวงกันน่าดู ริ้นไม่ให้ไต่ไรคงไม่ให้ตอม ดี! ดูแลรักษากันดีๆ แบบนี้ ยิ่งอยากขยี้ให้แหลกคามือนัก!

                “พี่ให้เธอเลือกว่าจะถอดมันออกเอง หรือให้พี่ถอดให้ เพราะถ้าให้พี่ถอด เธอคงรู้นะว่ามันจะเป็นแค่ซากขยะกองหนึ่ง”

                ณดากระชับท่อนแขนที่ปกปิดอกอวบของตัวเองแน่นขึ้น พยายามคิดในแง่ดีว่าที่อีกฝ่ายทำแบบนี้เพราะเขาเมา เขาคงไม่ได้ต้องการให้เรื่องบัดสีแบบนี้เกิดขึ้นจริงๆ ทว่าแม้จะคิดเช่นนั้น แต่ในสถานการณ์นี้เธอจะทำอย่างไร ถึงจะรอดพ้นจากเงื้อมมือ…พี่ชายตัวเอง

///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

   กำลังคิดว่าจะใช้แบบสรรพนาม ฉัน ดำเนินเรื่่องแบบคนอ่านเป็นนางเอก หรือ ใช้แบบบุคคลที่ 3 เธอกับเขา 

...อันไหนดีกว่ากันคะ ใครผ่านมาอ่าน แนะนำหน่อยนะ

ปล.นิยายรักแนวผู้ใหญ่ ใครอ่านใสๆ หวานๆ ทุ่งลาเวนเดอร์ ไม่อ่านแนวอีโรติค ฉากรักร้อนแรง กดผ่านไปเลยจ้า  

ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ จุ๊บๆ