รักสลับขั่ว โรงเรียนอลเวง

เนื้อเรื่อง

ณ วันเปิดเทอมวันแรก ของโรงเรียนเดิร์มสแตรงก์ หรืด เบอร์บาตองส์ดี

กริ๊งงง.........งงงงงง (ออดโรงเรียนนานาชาติ)

แทน – โอ้ย.....ยยยย สายแล้วสายแล้ว

แทนรีบวิ่งเข้าห้องเรียน อย่างหน้าตาตื่น จนทาโร่เพื่อนร่วมห้องอดถามไม่ได้ว่า

ทาโร่ – เป็นไรของนายว่ะ?

แทน – รีบอ่ะดิ ถามได้

ทาโร่ –นายรีบเรื่องไรว่ะ?ผีทุเรียนวิ่งไล่ฆ่านายมาเหรอ

แทน – ผีทุเรียน(พึมพำ) บ้านนายอ่ะดิผีทุเรียน คิดได้ไงว่ะ  ที่เรารีบก้อเพราะว่า วันนี้มีนักเรียนแลกเปลี่ยนมาใหม่ว่ะ

ทาโร่ – นักเรียนแลกเปลี่ยน มาจากประเทศไหนว่ะ

แทน – ฮ่าฮ่าฮ่า  ถ้านายรู้นะ นายจะพูดไม่ออก รึไม่ก้อร้องหา............หาหาหาหา - -“

ระหว่างที่ทาโร่กำลังคิดอยู่นั้น แทนก้อลุกขึ้น

แทน – (ตะโกน) เพื่อนๆใครรู้บ้างว่านักเรียนที่จะมาวันนี้มาจากที่ไหน

หวานเย็น  – คงเป็นคงเกาหลีเหมือนเราแน่เลย ( ครุ่นคิด )

เพ้นท์ – ต้องประเทศจีนแน่เลย น่ารักดี

ทาโร่ – สาวญี่ปุ่นแน่เลย

ลิขิต – (หันหน้าขึ้นมาจากตำรา) เด็ก usa ใช่ป่ะ

แทน – เงียบได้แล้วไม่ต้องทาย ทายเท่าไรก้อม่ะถูก ถ้าทุกคนรู้ต้อง อึ้ง ตะลึง ( ครึม )  ( เพลงตะลึง )

อีกฝั่งหนึ่งของโรงเรียน

เขียว – กว่าซิฮอดโรงเรียนก้อเกือบสายแล้วรถติ๊ดติด โฮ๊ย hot Bangkok คือ ฮอดแท้

พรหม – เงียบ อย่าจ่มดู๊รายสูฮอดโรงเรียนแล้ว

เขียว  - เออ พรหมเดี๋ยวเฮาไปเข้าห้องน้ะก่อนเด้อโตขึ้นห้องเรียนก่อนเด้อบ่ต้องห่วง

พรหม – เออๆ เร๊วเด้อ อย่าหลงเด้อล่ะ

ในขณะที่เขียวเข้าห้องน้ำเสร็จนั้นเขียวก้อเดินชนกับโข่ยพอดี

โข่ย – เป็นอะไรไหมครับ

เขียว – บ่เป็นหยังเอ๊ย!!!ไม่เป็นอะไรค่ะ

โข่ย – เดียวข่อยซ่อยเก็บของไห้

จากนั้นพอทั้ง 2 ก้มลงไปหัวก็ชนกันแล้วต่างขอโทษกันพอเอื้อมเก็บของมือก็ถูกกัน ( เพลงขึ้น โรคหัวใจกำเริบเลิฟเลิฟ ๆๆๆ ดูสิมันเลิฟ ๆๆยู เป็นแล้วใจมันอ๊อนออนอยากจะอ้อนเทอหน้าดูช่วยมาดูแลนรักษากันหน่อยเถอะ ) 

( ไม่ต้องพูด )

โข่ย – เป็นอิยังคับ

เขียว – บ่เป็นยังดอกว่าแต่โต๋คือเว้าภาษาบ้านเฮ้าเป็นโต๋มาแต่ไส

โข่ย – บ้านหนองหลุบคับ

เขียว – โอ้ย!!!คนบ้านเดียวกันข่อยคือบ่เคยเห็นหน้าโต๋

โข่ย –  ข่อยย้ายออกมาตอน 10 ปีได๋ครับ

เขียว – ข่อยไปเรียนก่อนเด้อไว้ฝอยกันมื้อหลัง

ในขณะเดินเข้าห้องเรียนก็ไปเจอกับพรมพอดีจึ่งเข้าไปในห้องเรียนพร้อมกับไปเจอโข่ยที่มาก่อนหน้านี้

เขียว – โข่ยโต๋อยู่ห้องนี้ติ

โข่ย – แม่นๆ

อ. – นี้ร.ร.นานาชาติน่ะจ๊ะกรุณาใช้คำพูดให้ถูกต้องน่ะค่ะ

เขียวกับพรหม - สวัสดีค่ะอาจารย์

อาจารย์ – สวัสดีจ๊ะ นี่นักเรียนไหมของเราที่จะมาอยู่ร.ร.เรานี้ในชั้น ม.5 น่ะค่ะต่างคนต่างแนะนำตัวเลยค่ะ

เขียว – สวัสดีค่ะข่อยเอ๊ยดิชั้นชื่อเขียวน่ะค่ะ

พรหม – สวัสดีค่ะเราชื่อพรหมน่ะค่ะ

โข่ย – สวัสดี ผมชื่อโข่ยครับ

แทน – ตะลึงไหมล่ะ

ทาโร่ - เพลงตะลึง

ครู – เอ๊าทุกคนไปนั่งกับเพื่อนๆเลยค่ะ

แทน – เอ๊าโข่ยมานั่งกับพวกเราเร็ว

ยองนี – พรมเขียว มานั่งกับพวกเราเร็ว

ในขณะที่ไปนั่งนั่นพรหมก็ได้ไปนั่งใกล้ลิขิตเมื่อหันไปเห็นเมื่อนั้น ( ตกหลุมรักเฉยเลยไม่ทันได้ตั้งตัวกว่าจะรู้ตัวก็ตอนที่จะหายโบราณว่าไว้ให้จำคำนี้ให้ขึ้นใจเกลียดอะไรก็คงจะได้อย่างนั้น )

พรหม – เทอชื่อะไรค่ะ

ลิขิต – ลิขิต

อ. – เอ๊านั่งเรียนทุกคนแต่นำชื่อตัวเองให้เพื่อนใหม่ของเราฟังซิ

ต่างคนต่างแนะนำตัว

อ.- เอาละค่ะน่ะค่ะนร.อ.จะมีเรื่องเรื่องเล่าให้ฟังเรื่อง ( ปูนาขาเก )  เอาละค่ะนักเรียนหมดเวลาเล่นแล้ว ครูมีงานให้นั่งเรียนทำน่ะค่ะ

นร. – โห้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อ. – เงียบ !!! ขอบคุณค่ะ อ.มีงานให้นักเรียนน่ะค่ะเป็นงานที่นั่งเรียนจะได้ไปทำเป็นห้องน่ะ

        ค่ะ ให้นร.ไปทัศนศึกษาที่ๆนักเรียนไปแล้วเขียนรายงานมาส่งค่ะให้นร.ปรึกษากันแล้วเดียวอ.มา

พออ.ออกจากห้องแล้ว

เพ้นท์ – เขียวชื่อเทอบ้านน๊อกบ้านนอกเทอมาอยู่ในที่เนี้ยแล้วเปลี่ยนชื่อเถอะเดียวต่อไปนี้พวกเราเรียกเทอว่าว่าไรดีอ่ะ  คิดออกแล้ว กรีน ไง กรีนที่แปลว่าเขียว

กรีน – อุ้ยได้   ชื่อเลิดดดดดดดดเลิศ

หวานเย็น – เดี๋ยวดิทุกคนเงียบหน่อยนะ มาคุยเรื่องงานดีกว่า ว่าเรื่องอะไรดี

แทน - เทศกาลต่างๆแล้วกัน

ทาโร่ – เออ !!!งั้นเราไปดรีมเวอร์กันดีป่ะ

โข่ย –เราไม่มีเงินอ่ะ เราต้องตั้งใจเรียนด้วยพ่อแม่อยู่ที่บ้านเราคงไม่มีเงินส่งมาให้เราหลอก

ลิขิต – เดียวเราออกให้ก้อได้

โข่ย - เราอยากยืมเงินใครอะ

เพนท์ – เฮ้ยๆไปที่ๆเราไม่เคยไปกันดิ

ทุกคนพูดพร้อมกัน – ไปไหน

เพนท์ – งานวัดไง ไปป่ะ

เนเน๊ – จะดีหรอ

หวานเย็น-ลองดูดีกว่า น่าสนุก

โข่ย -  เอางี้มันจะมีงานวัดแถวบ้านเราไปที่นู้นดีกว่า

แทน – ก็ดีเหมือนกันเรายังไม่เคยไปงานวัดเลย

ทาโร่ – เออก้อดีว่ะ ไม่เคยไปสมใจแกเลยว่ะเพ้นท์

โข่ย – เป็นอันว่าตกลงแล้วกันน่ะ

เนเน้ – เดี๋ยวก่อน งานวัดอยู่ไหนอ่ะคือแบบเราไม่เคยไปงานวัด

โข่ยและเขียว(กรีน) – เดี๋ยวเราพาไป อุ๊ย(จิตใจตรงกัน ผูกพันรักใหม่)(พร้อมกันนะ)

พรหม – เดี๋ยวหยุด คือแบบเราขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ

กรีน – เมื่อกี้ก็ไม่ไปกับเรา

พรหม - แล้วห้องน้ำอยู่ไหนอ่ะ

ทาโร่ – เฮ้ย!!ลิขิตพาเพื่อนใหม่ไปห้องน้ำดิ

ลิขิต – ทำต้องเราด้วยอ่ะ

ทาโร่ – เอ้าก้อชื่อเข้ากันดีชื่อเข้ากันดี

พรหม – พรหม

 แทน – ลิขิต

แทนกะเพ้นท์ – พรมลิขิต(ตะโกน)

(ตกลงคือพรมลิขิตใช่มั้ย ที่เขียนให้เป็นหยังงั้น)

ลิขิต – เออ ก้อด่ะ ไปก้อด่ะ หยุดร้องได้แล้ว

พรหม – เง้อ...........เร็วเราจะราดแล้ว

แล้วหลังจากนั้นลิขิตก็จับมือพรหมพาไปห้องน้ำ

พรหม – ไม่ต้องจับมือก็ได้เค้าเขิลล์น่ะ

ลิขิต – โอ๊ะโทดทีเรารีบ

พรหม – แต่ถ้าจะจับก็จับนานหน่อยก้อดีนะ

ลิขิต - อย่าโอเอ้อยู่เลยจะเข้าไหมห้องน้ำ

พรหม – ใครตั้งให้

ลิขิต  - อะไร

พรหม – ชื่อนายอ่ะ ลิขิตอ่ะ

ลิขิต – พ่อแม่งัย ถามแปลก

พรหม – อ่ะนั้น นั้นไงห้องน้ำ เดี๋ยวแปปนะ

ลิขิต - ครับ 

ในห้องเรียน

ยองนี - เออเนเน้ป๊าเทอเป็นเจ้าของธุรกิจทัวนิน้าให้ป๊าเทอช่วยจัดการไปได้ป่าว

เนเน้ – อืม ก้อได้เราก้อคิดอยู่เหมือนกัน

แทน – อืม!!งั้นก้อดีจะได้ไม่เปลืองตังค์ พึ่งรู้นะเนี้ยยยว่าคนอย่างยองนีคิดอะไรดีๆเป็นด้วย

ยองนี – เฮ้ยด่าหรือชมเราว่ะ  ไม่กัดชั้นซักวันจะได้ไหม

แทน – ไม่ได้อ่ะ ถ้าไม่กัดมันรู้สึกนอนไม่หลับอ่ะ

ยองนี – งั้นก้อตายไปซะซี๊....ซี๊

แทน – ไม่เอาอ่ะกลัวเทอร์เหงา

เนเน้ – หยุดเถียงกันซะทีได้ม่ายยยย!!!!

ในขณะที่เนเน้กำลังตะโกนบอกให้แทนและหวานเย็นหยุดเถียงกันอยู่นั้นลิขิตกับพรหมก้อเดินเข้ามาในห้องพอดีและก้อคุยกันอย่างสนิทสนมด้วย

ทาโร่ – แหม่...มมม ลิขิตให้พาพรหมไปห้องน้ำแปปเดี๋ยวสนิทกันเลยนะ

ลิขิต – ก้อไม่ได้สนิทกันเหมือนนายกะเพ้นท์หรอกน้า........น้า

ทาโร่ – เฮ้ยยยยไม่เกี่ยวเลยเราสนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว

เพ้นท์ – ใช่แล้วเราไม่เหมือนนายซะหน่อยเจอกันแปปเดี๋ยวก้อสนิทกันแล้ว

แทน – แหม่..มมมมมเข้าขากันจังเลยน้า

เนเน้ – ก้อไม่เหมือนนายกับยองนีหรอกทะเลาะกันอยู่ได้ทั้งวัน ไม่เบื่อกันบ้างเหรอ?

ยองนี – อ้าว..คุยกันเรื่องลิขิตกะพรหมไม่ใช่เหรอ แล้วไงมาลงชั้นอ่ะ

เนเน้ – ก้อไม่รู้หนิมันได้เปรียบเทียบดี

แทน – ซะงั้น อย่ามายุ่งเลย เงียบแล้วๆ

ยองนี – เงียบได้ก็ดีพูดอยู่นั้นแหละ รำคาญ

แทน – จะพูดแล้วทำไม

ยองนี – เออ ๆ ขี้เกลียดคุยด้วยแล้ว

แทน – ตามใจปาก 5555+

โข่ย – ตกลงว่าเราไปทำงานกันที่วัดละกันน่ะ

กรีน – จ้า

หวานเย็น – เออพอดีว่าฉัน.......

แทน – อะไร

หวานเย็น – ป่าว ๆ ไม่มีไร

ทาโร่ – ฮึ้ยท่าไปอ่ะใส่ชุดเทห์ๆน่ะเว้ย แนวๆอ่ะ

เพ็นท์ – ไม่ใส่หรอกชุดเท่ห์ๆอ่ะ พอดีว่าเกิดมาน่ารักอ่ะเลยต้องใส่ชุดสวยๆ

ยองนี – ฉันก็ว่างั้นแหละช่วยไม่ได้เกิดมาน่ารักซะอย่าง

แทน – น่ารักษาอ่ะดิไม่ว่า

ยองนี – แล้วไง แคร์หรอ

หวานเย็น – เอาอีกแล้วคู่นี้   เฮ้อ เชิญข้างนอกเลยถ้าจะจีบกันอ่ะ

แทน – จีบหรอ  แหวะยัยนี่เนี่ยน่ะคนอื่นยังน่ารักกว่าเลยใช่ป่ะโข่ย

โข่ย – แถวบ้านเราอ่ะมีแต่ลาวๆเอาไหมล่ะ

แทน – ไม่เป็นหรอกเกรงใจ

ยองนี – 5555+ สวยแบบฉันน่ะหายากบอกแล้ว อิอิ

แทน  - สวยสยองอะดิ เห็นหน้าทีไรขี้หดตดหายหมด

ยองนี – เดียวทำให้หายจากโลกนี้เลยดีมั้ย

ทาโร่กับเพ้นท์ – หยุด!!!

กรีน – แหม่พูดพร้อมกันเลยว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง

เนเน๊ – ตกลงไปงานวัดน่ะดูซิ  ชวนพูดเรื่องอื่นซะหมดกว่าจะถึงบททฉันนิ

หวานเย็น – ฟังน่ะทุกคนสรุปว่าคืนนี้ไปงานวัดน่ะใครไม่ว่างยกมือขึ้นค่ะ

ลิขิต – โห้....คนไปก็มีแค่กลุ่มเราเองอ่ะ

ทาโร่-ก็ดีแล้ว

หวานเย็น – เดี๋ยวเค้ามาน่ะไปเข้าห้องน้ำก่อน

เนเน๊ – ให้ไปเป็นเพื่อนไหม

หวานเย็น - ไม่เป็นไรเราไปคนเดียวได้

เพนท์ – จ้า............

หวานเย็น – มีคนอยู่ไหมน้อ........รีบใส่แล้วรีบไปดีกว่า

จากนั้นยองนีก็ได้แอบนำจดหมายไปใส่ไว้ในล๊อคเกอร์ของแทนซึ่งเป็นหนุ่มที่เธอแอบรัก

แล้วพักใหญ่อ.ก็เดินเข้าห้องมพอดี

อ. – เอาล่ะค่ะ นร.ปรึกษากันว่าจะไปทำงานที่ไหนกันค่ะ

นร.ก็คุยกันเหมือนเดิม

อ.- เงียบๆหน่อยนะค่ะ เอาล่ะค่ะ นร.ปรึกษากันว่าจะไปทำงานที่ไหนกันค่ะ

นร.ก็คุยเหมือนเดิม

อ.- หุบปากเดียวนี้ เอาล่ะค่ะ นร.ปรึกษากันว่าจะไปทำงานที่ไหนกันค่ะ เดี๋ยวตบสันหลังหว่ะเลย

นร. – เงียบ……………..-*-

อ. – ขอบคุณค่ะและอย่ายัวะครูอีกน่ะค่ะไม่งั้นคุณครูจะไล่ไป............

ทาโร่ – ไปไหนครับ

อ.-ไปๆไปลงลงนรกซะพวกเด็กเวนครูจะลงโทดเทอไปไป!!! หรืออยากจะไปบ้างล่ะค่ะ

ทาโร่ – ไม่เป็นไรครับ ป๋มเกรงใจ

แทน – อิอิอิอิอิ

เพ้นท์ – ขำไรของนาย

หวานเย็น – ปกป้องกันดีนะ

อ. – เงียบได้แล้ว จะฟังครูพูดมั้ย

ทาโร่ เพ้นท์ แทน หวานเย็น – ขอโทษคร้าบ/ขอโทษค่ะ

อ. – ดีมากค่ะอย่างงี้ซิถึงน่ารัก

ยองนี – อ.ค่ะขออนุญาตเข้าห้องค่ะ

อ.-ไปไหนมา

ยองนี-ไปเข้าห้องน้ำ

อ.- งั้นเข้ามาค่ะ

ยองนี – ขอบคุณค่ะ

อ.- เอาละนร. ตกลงว่าไปกันที่ไหนค่ะ

โข่ย – งานวัดครับอาจารย์ แถวบ้านผมด้วย

อ. - แล้วการเดินทางละจ๊ะ

เนเน้ – อ๋อ หนูให้ป๊าจัดการให้ค่ะ จะได้ไม่เปลืองตังค์

อ. – ดีค่ะ จะได้ไม่เปลือง งั้นเดี๋ยวครูไปก่อนนะครูมีนัดทานข้าวเที่ยง

นร. – โฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย วี้ดวิ้ว

ลิขิต – ครูจะไปกับใครค้าบ

อ. – แฟนครูเองค่ะ

พหรม – ชื่ออะไรหรอค่ะ

อ. – คิมจองฮุน

โข่ย – บู.....วุ๊ย

อ.- ไปก่อนน่ะค่ะนักเรียนเดี๋ยวครูไม่ทันนัด เดี๋ยวคิมจองฮุนคิดถึงแย่

ทาโร่- นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ

นร. ขอบคุณครับ  หลังจากจบชม.นักเรียนหญิงและนักเรียนชายก็แยกไปล๊อคเกอร์ของตัวเองแล้วเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน

แทน – หึยจดหมายใครเอามาใส่ไว้ ( หันซ้ายขวา ) หรือว่าจดหมายแอนแทรกฟ่ะ หน้าตาอย่างตูไม่มีใครเอาจดหมายมาให้หรอก  ท่าให้ก็โง่ตายห่าเลย 5555+

โข่ย – จดหมายอะไรอ่ะเอามาอ่านดิ

แทน – เฮ้ย!!!

โข่ย – อารัยนิเฮ้ย จดหมายแอบรัก ( แล้วโข่ยก็อ่าน )

แล้วลิขิตก็เดินออกมา

ลิขิต – จดหมายอะไรอะ

โข่ย – จดหมายรักอ่ะ

ลิขิต – เฮ้ยดูหน่อย

โข่ย – อะ

แทน – ว่าแต่นายลิขิตชอบพรหมเหรอ

ลิขิต – ยัยนั่นนะน่ะ

แทน – หรอ....แล้วล็อคเกอร์อ่ะรูปครัยถ้าไม่ใช่พรหม

ลิขิต – เฮ้ย อะไรรูปอะไร ที่ไหน

แทน- นายไม้ต้องมาปฎิเสธเลยนะ เพื่อนกันก็บอกกันได้นิ

โข่ย – ใช่ๆ

ลิขิต- เออ แล้วทำไมว่ะ

โข่ย – แสดงว่าชอบจริงดิ

แทน – มีไรให้ช่วยก็บอกมาได้นะ เดี๋ยวหาโอกาสให้เปล่า

ลิขิต – ไม่เป็นไหร่หรอกเดียวเราหาโอกาสเอง

ลิขิต – เฮ้ยๆ ว่าแต่นายโข่ยเห็นสวีทกับกรีนอ่ะไปถึงไหนแล้ว

โข่ย – ก็เรื่อยๆอ่ะ  เออ...แทน แล้วนายล่ะจะเลือกใคร

แทน - ???( ทำหน้างง)

ทาโร่วิ่งเข้ามา

ทาโร่-แล้วนายจะเลือกใครระหว่างยองนีแล้วก็หวานเย็น

แทน –  แล้วนายเกี่ยวไรด้วยนิ โอ๊ย! ฉันยังคิดไม่ออก ปล่อยให้เวลาไปเรื่อยๆก็แล้วกัน

ทาโร่ – อย่าให้เวลามันไปเรื่อยๆแล้วกันคนเรามันเปลี่ยนกันได้

แทน-ค้าบบบบบบบบบบ

แล้วทุกคนก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า  พอเลิกเรียน ณ.หน้าโรงเรียน

โข่ย – สวัสดีทุกคน  ไปกินข้าวที่ไหนมา

กรีน – ไปกินที่ห้างเซนทรัลมาจ๊ะแล้วโข่ยล่ะจ๊ะ

โข่ย – ไปกินกับเพื่อนที่บางนามาครับ

ยองนี – คงกินไม่อร่อยหรอกเพราะมีไอ้ดำนั้นอยู่ด้วย

แทน – ก็ดำตามแม่แม่พาดำ ตัวเองล่ะขาวตาย

ยองนี – ยังงี้แหละลูกคุณหนู ที่บ้านเลี้ยงดูมาดี

หวานเย็น – ถึงแทนจะดำแต่ก็น่ารักนะ

แทน – ทำไงได้ ก็คนมันน่ารักตั้งแต่เกิด(เพลงคนน่ารักไม่มีแฟน )

ยองนี – น่ารักแต่ไม่มีใครมาชอบหรอกนายอ่ะ

หวานเย็น – อาจจะมีก็ได้
ยองนี – เข้าข้างมันจังน่ะ

หวานเย็น – เออๆว่าแต่ว่าเราไปได้ยังอ่ะรถมาแล้วนะ

เนเน๊ – ป๋ามาแล้วป่ะ เร็วๆ

ทุกคนก็พากันขึ้นรถไปยังงานวัด เมื่อถึงแล้วทุกคนก็ต่างพากันตื่นเต้นกับการมางานวัดครั้งแรก

หวานเย็น – ร้อนจังเลย

แทน – งานวัดบ้านเทออ่ะดิติดแอร์

หวานเย็น - เงียบไปเลย

แทน- ไม่เงียบมีปัญหาหรอ

หวานเย็น – มีซิ

แทน – อะไร

หวานเย็น – เด็กมีปัญหาๆๆช่วยไม่เลยเธอ

แทน – กำ - -“ ยัยบ้า

หวานเย็น – อิอิ

โข่ย – ป่ะๆสูเฮ็ดงาน

พรหม – ลิขิตพาไปซื้อลูกชิ้นหน่อยซิ

ลิขิต – ป่ะๆ พอดีเลยเราก็อยากกิน

คนขายลูกชิ้น – ซื้อลูกชิ้นไหมครับๆมาซื้อเร็วสดสะอาดอร่อย

พรหม – ป่ะลิขิตไปดู

ลิขิต – ลากไปดู ( จับมือกัน )

พรหม – น่ากินจัง

ลิขิต-เอา 2 ไม้ครับ

พอทั้ง 2 หันหน้าไปดู

พรหม – ฮู๊ย..........ลิขิตเธอดูหน้าคนขายซิ

ลิขิต- อ่าห์ ไม่เป็นไรครับเดียวไปซื้อข้างหน้าเอ๊ยผมลืมเอาเงินมา

อีกฝั่งหนึ่งของเพื่อนๆ

เพนท์ – ดูซิตรงนู้นมีงานอะไรคนเต็มเลย

โฆษก -  ประกาศนะครับรับสมัครการประกวดร้องเพลงครับ

โข่ย – น่าสนใจเราก็ไปสมัครกันเถอะจะได้ทำรายงานไปด้วย

แทน – แล้วพวกผู้หญิงจะกล้าไปสมัครไหมน่ะ

หวานเย็น – กล้าซิพวกเราก็จะไปสมัคร

โฆษก – เราก็ได้รับเกียรติ์จากน้องๆกลุ่มนี้จะมาร้องเพลงให้เราฟังนะครับ

คนดู – ฮิ้ว

แล้วโข่ยก็ขึ้นไปร้องเพลงบนเวที ( หมอลำ )

ตามด้วยพวกผู้หญิงไปร้องแข่ง ( รักอยู่หนใด )

พอประกาศผลเสร็จทุกคนก็มายืนหน้าเวทีแล้วเดินเล่นแถวๆนั้นปรากฎว่าทุกคนได้ไปเจอกับงานที่มีคนมุงอีกงานหนึ่งจึงพากันเดินเข้าไปดูแล้วก็เป็นงานเพลงอีกคราวนี้เค้าบอกให้กลุ่มเราทุกคนไปร้องเพลงและเต้น

คนจับคู่

พรหม – ลิขิต

ยองนี – แทน

กรีน – โข่ย

เพนท์ – ทาโร่

หวานเย็น – เนเน๊

ลิขิต – ( พาไปที่ที่ 1 ไม่ค่อยมีคน ) รออยู่นี่น่ะ

พรหม – จะไปไหนน่ะ

ลิขิต – ไป........เออเดียวมา

พรหม- เร็วๆน่ะเพื่อนรอนาน

ลิขิต – ( เดินมาพร้อมดอกไม้ ) อ่ะเราให้

พรหม – อะไรน่ะ

ลิขิต – ก็ดอกไม้ไงเราให้เธอ

พรหม – ให้ฉันนี่น่ะให้ทำไม

ลิขิต – ก็เรามีอะรัยจะบอกเธออ่ะ

พรหม – บอกฉันนี่น่ะ

ลิขิต – ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนเทอ  ไม่อยากเป็นแค่เพื่อนอีกแล้วขอเป็นแฟนเธอเลยแล้วกันยังไงก็เป็นกันให้มันดูรู้ไม่อยากเป็นแค่เพื่อนเท่านั้นเพราะหัวใจมันรับไม่อยู่อยากบอกกับเธอว่ารักจริงๆ

พรหม – เพราะอะไร อะไรของนาย

ลิขิต – คือ ฉัน...........

พรหม – ฉันอะไร ตกลงเธอจะพูดอะไร เร็วๆ จะไปแล้ว

ลิขิต – ฉันรักเธอ

พรหม – แต่เธอรุไหม  ตั้งแต่ที่เห็นเธอเธอก็คือ...........เธอเป็นที่ 1 ของใจรู้ตัวไว้เลยความทรงจำเก่าไม่เคยลบเลือนหายไปจบไปแล้วจบนานแต่ดูเหมือนใจไม่เคยรักใคร นอกจากเทอออออ

ลิขิต – งั้นก็แสดงว่า เธอก็รักฉันใช่ไหม

พรหม – จ๊ะ

อีกฝั่งหนึ่งของเพื่อน

กรีน – เฮ้ยทำไม 2 คนนั้นไปนานจัง

หวานเย็น – นั่นซิน่ะ

แทน – ไปดูงานอื่นก่อนป่ะ เดียวค่อยเจอกันในงาน

แล้วทุกคนก็แยกเป็นคู่ๆไป

แทน – วิ่งไปพร้อมกับหวานเย็น โดยที่ไม่รู้ว่ายองนีวิ่งตามมา

หวานเย็น  - หยุดก่อน ฉันมีไรจะคุยกับเธอ

แทน – อะไรหรอ

หวานเย็น – ฉันรักแกว่ะ

แทน – อะไรน่ะ

หวานเย็น – ได้ยินไหม ว่าฉันรักแก ฉันก็ไม่รู้น่ะว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไหร่ เมื่อรู้ตัวอีกที ฉันก็รัก แกแล้ว ( ยองนีแอบฟัง )

แทน - ฉันดีใจที่แกบอกอย่างนี้  แต่ว่าฉันมีคนที่ฉันรักอยู่

หวานเย็น – เธอรักใครล่ะบอกฉันได้ไหม

แทน – เอ่ออออ...เราชอบยองนี

หวานเย็น – แล้วที่ผ่านมาทำไมไม่บอก

แทน - ก็ไม่มีใครถามนิ

หวานเย็น – ที่ผ่านมาทำไมไม่บอกเธอไม่รักทำไมไม่บอกพูดออกมา..............ถ้าเธอไม่รักกัน ไม่มีใจทำไมไม่บอก

แทน – แต่เรายังป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมน่ะ

หวานเย็น- ขอบคุณน่ะ

แทน – อืม

หวานเย็น – ( วิ่งออกไปทันทีด้วยความเศร้า )

ยองนี – เธอทำไมต้องทำให้เพื่อนฉันเสียใจด้วยล่ะ ทั้งๆที่เรากัดกันตลอดเพราะอะไร

แทน – เพลงคนๆเดียวกัน เธอก็รักฉันเหมือนกันไม่ใช่หรอ

ยองนี – ใครรักนายห๊ะ

แทน – แล้วจดหมายในล๊อคเกอร์ล่ะฝีมือของใคร

ยองนี – จะไปรู้หรอ

แทน – ไม่ต้องปากแข็งหรอกน่า รู้แค่เรา 2 คนเอง

ยองนี – ( ท่าทางเขิลล์ ) ถ้าใช่แล้วจะทำไม

แทน – งั้น............เรา 2 คนคืนดีกันน่ะ

ยองนี – แกล้งงอนอย่างงี้เพื่อให้เทอง้อ รู้ไหมน้อฉันรออยู่น่ะ ชอบเวลาที่เธอเอาใจฉัน

แทน – งั้นต่อไปนี้เดี๋ยวเราเอาใจก็ได้

ยองนี – ดีมาก!!!

อีกฟากหนึ่ง

เพนท์ – เธอจะพาฉันไปไหน

ทาโร่ – พาไปที่ๆไม่มีคน

เพ้นท์ – เธอจะทำอะไรฉัน  ช่วยด้วยๆๆๆๆ ไอ้โรคจิตจะทำร้ายฉัน

ทาโร่ – เงียบเดียวนี้ ( ปิดปากเพนท์ )

เพ้นท์ – อะไรพาฉันมาที่นี้อะไร หลงกับเพื่อนเลย เชอะ

ทาโร่ – อย่าขี้งอนเลยหันมานี่ซิ ( พร้อมยกดอกกุหลาบให้เพนท์ดู )

เพนท์ – เอาฝากให้ใครอีกหล่ะ เอาให้เพื่อนหรอ ( ชูให้คนดู )

ทาโร่ – ป่าวเราให้เธอ

เพ้นท์ – ให้ฉันหรอ เนื่องจากอะไร

ทาโร่ -  วันแห่งความรักฉันมีให้เธอผู้เดียวไม่ว่าอาทิตย์ถึงจันทร์ไม่ว่าจะวันไหนๆดอกไม่ช่วยรับไปจากฉันที ตกลงจะรับไว้ไหม

เพ้นท์ – ขอบใจน่ะ ( หยิกแก้ม )

ทาโร่ – ( กุมมือ 2 ข้างแล้วนั่งลง  ) แล้วเราจะรักกันได้ไหม

เพ้นท์ – คนบ้า จะมารักเราทำไมเราหน้าตาก็ไม่ดี

ทาโร่ – เราไม่ได้คบคนที่หน้าตาอ่ะเราคบคนที่จิตใจมากกว่า

เพ้นท์ – คนบ้า

ทาโร่ – บ้ารักเธอไง

เพ้นท์ – ฉันก็รักก็เธอเหมือนแหละ

ทาโร่ – ( เย้ๆๆ) เพนท์รับรักเราแล้วๆ

สักพักทุกคนก็เดินกลับมาเจอกันทุกคน ควงกันมา

เนเน๊ – ทำไมเดินควงกันมาหมด

หวานเย็น – เอ๊าไม่รู้หรอว่าเค้าเป็นแฟนกันหมดแล้ว

เนเน๊- สงสัยเพราะ………………

หวานเย็น  - เพราะรักฉันการันตรีช่วยออกมาตรงนี้ใจหน่อยอย่าปล่อยให้คอยๆดูไม่มี มันสลับขั้วกันหมดอ่ะ

เนเน๊/หวานเย็น - เหลือเรา 2 คนไม่มีคู่

ทั้งสองเลยเดินไปซื้อสายไหมด้วยกัน ทั้งสองคนเจอชายหนุ่มที่หน้าตาดีทั้ง 2 คนเลย

ยงฉือ – ชื่ออะไรครับ

เนเน๊ – เนเน๊ค่ะ

ก้อง – แล้วอีกคนชื่อไรครับ

หวานเย็น – หวานเย็น ค่ะ

ยงฉือ – มาจากโรงเรียนไหนกันครับ

เนเน๊ – ร.ร.เดิร์มสแตรงก์

หวานเย็น – แล้วพวกพี่ๆล่ะค่ะ

ก้อง – มาจากโรงเรียนเบอร์บาตองส์ดีครับ

หวานเย็น – ใกล้ๆกันนิ

ยงฉือ – งั้นว่างถ้าเลิกเรียนมาเล่นกับพี่น่ะครับ

หวานเย็น/เนเน๊ – ค่ะ

ทั้ง 2 ก็แลกเบอร์กันแล้วค่ำคืนนั้นก็จบลงไปด้วยดี  เช้าวันต่อมา

อ. – เอาล่ะน่ะค่ะนร.ทุกคนไปงานมาเป็นยังไงบ้างค่ะ เสร็จหรือยัง

หวานเย็น – เสร็จแล้วค่ะ

อ. – ขอรายงานด้วยค่ะ

กรีน – มะเพื่อนๆเดียวฉันเอาไปส่งให้

อ.-ก็เดินออกนอกห้องไปเพื่อนก็ไปล๊อกเกอร์ของตนเอง

กรีน-หึ่ยใครเอาดอกไม้มาไว้ในล๊อกเกอร์เราอ่ะ

หวานเย็น-โข่ยแน่ๆเลย อิอิ

กรีน-โข่ยนิน่าจะให้กันตรงๆ

โข่ย-อีกดอกเราให้ตรงเลยน่ะ (แล้วโข่ยก็เดินเข้ามา)

กรีน – คนบ้า

โข่ย – หรือจะไม่เอา

กรีน – เอาซิ

หวานเย็น-นี่ก็เย็นแล้วน่ะเรามีนัดกับพี่ก้องไว้ขอตัวก่อนน่ะ

เนเน๊-รอเนเน๊ๆด้วยเนเน๊ก็มีนัดกับยงฉือ

2 ปีต่อมา

ทาโร่ – นี่ก็ม.6แล้วน่ะเราต้องจากกับเพื่อนๆทุกตนแล้ว

เพนท์ – แต่เราไปต่อกับทาโร่ไม่เป็นไรหรอก

ทาโร่ – เราก็จะรักกันยิ่งกว่าเดิมด้วย  ( จับมือ )

เขียว – จะกลับบ้านก่อนแล้วจะเข้ามาเรียนต่อต้องไปพัฒนาหมู่บ้านการเกษตร

โข่ย – เรา 2 คนจะนำเทคโนโลยีในการเกษตรไปสอนชาวบ้านกัน

แทน – ขอให้โชคดีน่ะ

ยองนี – เราก็จะไปต่อต่างประเทศกับแทนน่ะ

ลิขิต – ที่ประเทศไหน

แทน – แอฟริกา

ยองนี – บ้า!!!ฝรั่งเศส ( แล้วก็กุมมือกันไว้ )

เนเน๊ – ลิขิตล่ะ

ลิขิต – เราจะไปกับพรหม

หวานเย็น – ไปทำไมอ่ะ

ลิขิต – ไปไหว้พ่อแม่พรหม

ทาโร่ – บู๊........วุ้ย

เนเน๊ - แล้วยังคบกับพี่กล้องอยู่ๆไหม

หวานเย็น – ฉันได้แฟนใหม่แล้วล่ะชื่อ เฟรม

เนเน๊ – หล่อไหม

หวานเย็น – ไม่รุดิ เวลายิ้มน่ารักดี

ยองนี – ไปเจอกันที่ไหนอ่ะ

หวานเย็น – ขอนแก่นวิทยายนอ่ะ

ยองนี – รักกันนานๆน่ะ

พรหม-เอาเป็นว่าเราไปไหว้อ.กันเถอะ

นร.สวัสดีคะ/ครับ.

อ.-จ้าสวัสดีจ๊ะนร.ยังไม่เปลี่ยนไปเลยน่ะ

แทน – อ.ก็ยังไม่เปลี่ยนเลยยังอยู่ในใจเราเสมอตลอดครับ

อ.-จ้า

นร. – มากกว่าคำขอบคุณ ยิ่งกว่าคำอื่นใด ไม่ว่านานแค่ไหน ขอเราขอสัญญา จะทำตัวให้ดี อย่างที่ครูต้องการ

          พวกเราเธอและฉัน  พวกเรารักคุณครู