[TVXQ SF Wait Special] Allure [YunJae][ft.YuSoo]

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

Loma_ p


หลังจากเศร้า ซึ้งกับ Wait ไปแล้ว เรื่องนี้เป็นภาคต่อนะคะ ไปรับชมความหวานแหววหลังจากผิดใจกันมานานของยุนแจกันได้เลยเน้อ ^^

Ps. ลิงค์เรื่อง Wait ค่ะ >> http://my.dek-d.com/Deumbeui/writer/view.php?id=374382

เนื้อเรื่อง

Fiction : Allure

Pairing : Yunho X Jaejoong

Rate : NC-17

Author: Deumbeui

Author’s note: ภาคต่อจาก Wait, First NC-17 story!? lol

"คัมไป!!!!"


"ในที่สุด พวกเราก็ได้หยุดพักยาวสักที เห้ออออ"เจ้าของเสียงโลมาสดใสถอนหายใจยาวก่อนจะซัดโซจูในแก้วเข้าไปอึกโต อย่างไม่ทันระวัง ทำเอาสำลักไปเล็กน้อย เดือดร้อนยูชอนต้องคว้าน้ำเปล่าให้ดื่มแทบไม่ทัน

"ระวังหน่อยสิครับ"ร่างสูงตักเตือนโดยการดีดหน้าผากเล็กแถมไปทีนึงซึ่งเรียกสี่หน้ายุ่งๆไม่พอใจจากคนตรงหน้าได้ไม่ยาก...

"จะได้กินอาหารฝีมือพี่แจจุงอย่างเต็มอิ่มเสียที อดอยากปากแห้งมานานแล้วเนี่ยยย"น้องเล็กที่สั่งนมปั่นมาชนแก้วแทนโซจูอย่าง รุ่นพี่ซดเข้าไปอึกหนึ่งก่อนจะยิ้มอย่างดีใจมาทางเด็กหนุ่มหน้าสวยประจำวง ทงบังชิงกิที่กำลังกระดกโซจูทีเดียวหมดแก้วอย่างช่ำชอง..

เห็นหน้าสวยๆแบบนี้นะขอบอก

แอลกอฮอล์เก่งที่หนึ่ง!


"แจจุง ค่อยๆดื่มสิ"ร่างสูงที่นั่งติดกับร่างบางในโซฟาเดียวกัน มือใหญ่ที่โอบรอบไหล่บางอยู่นั้นกระชับแน่นด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นร่าง บางตรงหน้าเล่นดื่มอย่างกับน้ำเปล่า

"พูดอย่างกับไม่เคยเห็นแจจุงมันกินเหล้างั้นแล่ะ ปล่อยๆไปเถอะ นานๆทีพวกเราจะได้ดื่มด้วยกันห้าคนแบบนี้นะ"ยูชอนที่นั่งตรงข้ามที่กำลัง ป้อนน้ำเปล่าให้จุนซูดื่มสละเวลาหันใบหน้าอันหล่อเหลามาให้สติหัวหน้าวงที่ เกิดอาการห่วงแจจุงไปซะทุกเรื่องหลังจากที่ผ่านเหตุการณ์วันที่ไล่คนทั้งวง ออกจากห้องวันนั้น..

พอเข้าใจกันหน่อย

ก็หวานกันออกนอกหน้า

ทีตอนแรกขู่จะยุบวง


ไอ้ควายเอ้ย!


"เสือกน่ะ มึงหุบปากไปเลยไป"

"ไอ้สัดยุนโฮ! พอได้แฟนก็เหวี่ยงเพื่อนทิ้งเชียวนะ! "

"อื้อ...ยุนโฮ สั่งโซจูอีกหน่อยสิ"มือบางของคนข้างตัวที่ซัดโซจูไปเกือบสองขวดวางลงบนตัก ร่างสูง หัวซบลงที่ไหล่กว้างพลางเงยหน้าอ้อนคนรักขอเหล้าเพิ่ม...

"ยังไม่หมดเลยนะ จะสั่งแล้วหรอ?"

"ไม่พอหรอก ดูสิ ยูชอนยังตาแข็งมีแรงเถียงกับนายอยู่เลย สั่งเพิ่มหน่อยสิ"


ร่างสูงกวักมือเรียกพนักงานเพื่อขอสั่งโซจูเพิ่มตามคำเรียกร้องของคน รัก สั่งเสร็จก็หันมาคว้าแก้วของตนดื่มเข้าไปบ้างก่อนจะหันใบหน้าคมมาทางแจจุ งที่ตอนนี้นั่งตัวเอียงซบเขาเต็มตัว ตาหวานเยิ้มส่งเสียงหัวเราะคิกคักกับจุนซูที่นั่งตรงกันข้ามอย่างมีความ สุข..ร่างสูงสอดประสานกับมือร่างบางที่วางอยู่บนตักพลางกระชับแน่น..

ทำไมเขาถึงเพิ่งมาสังเกตนะ..

ทุกๆครั้งที่แจจุงเมา..

คนที่ร่างบางจะอ้อนด้วยนั้น…


ก็มีแต่เขาคนเดียวมาตลอด..


มือเรียวเล็กที่มักจะวางอยู่บนตักของเขาอยู่เสมอ...

ใบหน้าหวานที่ซบลงที่อก...

ตาหวานที่คอยจะส่งแววอ้อนตลอดเมื่อต้องการจะให้เขาทำอะไร..


ทำไมเพิ่งมาเห็น..

ทั้งๆที่


แจจุงแสดงออกว่ารักเขาขนาดนี้



"อื้ออ...ยุนโฮอะ"เสียงหวานเอ่ยขึ้นอย่างขัดใจ เมื่อร่างสูงคว้าขวดโซจูให้ออกห่างจากรัศมีที่มือเล็กจะเอื้อมถึง..ตอนนี้ สภาพแต่ละคนแทบจะสลบพับไปกองนอนกับพื้นกันหมดแล้ว จะเหลือก็มีเขาที่ยังคงสติได้บ้าง เพราะไม่ได้ดื่มไปเยอะ กับน้องเล็กสุดที่ซัดไปแต่นมปั่นเกือบห้าแก้ว..ส่วนเจ้ายูชอนก็เอาแต่ นัวเนียหัวเราะต่อกระซิกกับจุนซูที่แทบไม่เหลือสติแล้วเช่นกัน

"พอแล้ว ดื่มมากไปแล้วนะ"

"ยังไม่มากสักหน่อย...ขออีกขวดนะ"

"ไม่ต้องเลย กลับได้แล้ว"หัวหน้าวงออกคำสั่งก่อนจะค่อยๆพยุงคนรักให้ลุกขึ้นก่อนจะหันไปบอกกับน้องเล็กของวง

"เดี๋ยวพี่ไปรอที่รถก่อนละกันนะ ลากไอ้เจ้าสองตัวนั่นไปด้วยล่ะ"

ชางมินพยักหน้าหงึกหงักอย่างรู้หน้าที่ก่อนจะลุกขึ้นไปทางยูชอนและจุนซูที่ตอนนี้เหลือสติน้อยเต็มที..




"ยืนไหวไหม? "ร่างสูงที่ยืนเอามือหนึ่งท้าวกับกำแพงในลิฟต์ อีกมือคอยพยุงที่เอวบางเอ่ยถามคนรักอย่างเป็นห่วง

"อื้อ.. "แจจุงขานรับพลางเอามือวางซ้อนทับมือของร่างสูง บนกำแพงลิฟต์นั่น ก่อนจะเอนใบหน้าหวานสวยซบลงกับไหล่กว้างอย่างออดอ้อน..มือใหญ่กระชับแน่น เข้าที่เอวบาง ให้ร่างตรงหน้าแนบชิดยิ่งขึ้น..ริมฝีปากได้รูปกระซิบเข้าที่ใบหูเล็กเสียง เบา..

"อย่ายั่วนักสิ ทนไม่ไหว ไม่ใช่ความผิดฉันนะ"

ร่างบางได้ยินดังนั้นก็หัวเราะร่วน ก่อนจะเงยหน้าประทับริมฝีปากกับปลายคางได้รูปนั่นก่อนจะซบลงที่อกกว้างดังเดิม



"รักยุนโฮจัง"

.
.


"จะอาบน้ำหน่อยไหม? "

เสียงนุ่มเอ่ยถามร่างเล็กบนเตียงที่ดูจะสร่างเมาขึ้นมาบ้างหลังจากมาถึงที่ห้องได้สักพักหนึ่งแล้ว..


"ไม่เอาอะ ขี้เกียจ"

ร่างสูงหัวเราะกับคำพูดเอาแต่ใจของคนตรงหน้า..ก่อนจะค่อยๆเดินมาทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงข้างๆคนรัก..


มือใหญ่เกลี่ยปอยผมสีอ่อนที่ประใบหน้าอยู่ออก เพื่อให้ได้มองเห็นใบหน้าขาวสวยยามต้องแสงจากโคมไฟได้ชัดเจนขึ้น..


ตั้งแต่ที่คบกัน..

แจจุงก็ดูจะยิ้มบ่อยขึ้นอย่างเห็นได้ชัด...


โดยเฉพาะกับเขา..


คำพูดที่ดูเอาแต่ใจที่แทบไม่เคยได้ยิน..

แต่เดี๋ยวนี้กลับอ้อนเอากับเขาเสมอๆ



เมื่อไรที่เขาเริ่มรักคนตรงหน้านี่กันนะ?


ใบหน้าคมเลื่อนใกล้ขึ้นก่อนจะแนบริมฝีปากลงกับแก้มนวลผ่องที่แดงระ เรื่อขึ้นทันตา..ริมฝีปากได้รูปไล้ไปทั่วใบหน้าก่อนจะหยุดลงที่ริมฝีปากสี แดงสด...ยุนโฮจูบย้ำหนึ่งครั้งก่อนจะค่อยๆแทรกลิ้นเข้าลิ้มรสความหวานภายใน อย่างเอาแต่ใจ มือใหญ่ทำหน้าที่ของมันอย่างช่ำชอง...กระดุมเสื้อค่อยๆถูกปลดออกโดยที่เจ้า ของไม่ทันได้ตั้งตัว กว่าจะรู้สึกตัวอีกทีก็โดนคนตัวโตกว่าทาบทับด้านบนไปเรียบร้อย..

แจจุงหนีสายตาแวววาวของคนด้านบนอย่างหมดหนทาง มือเล็กกำแน่นที่เสื้อบริเวณไหล่ของยุนโฮอย่างเขินอาย...ร่างสูงยิ้มให้กับ ความน่ารักนั่นก่อนจะกระซิบลงที่ข้างหู


"ก็บอกแล้วว่าอย่ายั่ว ความผิดนายเองนะ"



ร่างบางกำลังจะเอ่ยปากโต้กลับ แต่ก็ไม่ไวเท่าริมฝีปากของคนด้านบนที่คำนวณเหตุการณ์ล่วงหน้าไว้เรียบร้อยแล้ว...

ยุนโฮป้อนจูบหวานที่ยากจะปฏิเสธได้ก่อนจะทวีความเร่าร้อนขึ้นทุก สัมผัสที่ย้ำลงบนกลีบปากสีสดนั่น มือใหญ่วาดไปทั่วเรือนร่างอย่างถือสิทธิ์ สัมผัสวาบหวามทำเอาแจจุงตอบสนองอย่างไม่ทันรู้ตัว...มือเล็กถูกยกคล้องคออีก คนเพื่อสามารถรับรสจูบได้ถนัดถนี่ยิ่งขึ้น…ไม่ถึงห้านาที่ เสื้อผ้าของทั้งสองถูกเขวี้ยงลงไปกองบนพื้นเป็นที่เรียบร้อย...ลิ้นร้อนแตะ แต้มแทบจะทุกส่วนสัดของร่างบางที่บิดเร้าด้วยแรงอารมณ์ รอยสีแดงค่อยๆผุดขึ้นตามตัวแทบทุกพื้นตารางนิ้วที่ลิ้นนุ่มสามารถเข้าถึง นิ้วเรียวยาวที่กดสัมผัสในแต่ละครั้งเรียกเสียงครางหวานๆได้เป็นอย่างดี….


"อื้ออ..ยะ…ยุนโฮ"

"หืม?... "

"อะ..อย่าแกล้งกันสิ"

"แกล้งอะไรหรือครับ? "ร่างสูงที่ทำไม่รู้ไม่ชี้กับ อารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้นจนห้ามไม่อยู่ของร่างบาง เงยหน้าขึ้นกระซิบถามเสียงนุ่มก่อนจะจูบแผ่วเบาที่แถวใบหูเล็กกระตุ้นอารมณ์ ที่มีอยู่ให้มากขึ้นได้เป็นอย่างดี

"อ๊ะ!...อื้ออ"ร่างบางที่ความอายเหือดหายไปตั้งแต่เมื่อไรไม่สามารถบอกได้ ยกตัวบดเบียดสะโพกแนบกับร่างสูงอย่างเชิญชวน

"แจจุง ฉันบอกแล้วใช่ไหม แล้วอย่าว่าฉันไม่เตือนนะ"ชายหนุ่มว่าพลางกดจูบลงที่ปากแดงหนึ่งทีก่อนจะทำ ตามเจตนารมณ์ของทั้งตัวเองและคนตรงหน้าอย่างไม่รอช้า…

ร่างสูงย้ำกายเข้าหาอย่างเป็นจังหวะเชื่องช้าก่อนจะค่อยๆแปรเปลี่ยน เป็นเร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ ทุกครั้งที่ยุนโฮขยับลึกลง แจจุงก็แอ่นกายเข้าหาอย่างเต็มใจ..ทั้งสองสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวอย่างเร่า ร้อน เรียวแขนเล็กโอบล้อมร่างสูงแน่นขึ้นยามที่ทุกอย่างกำลังจะถึงจุดสูงสุด..

"อ๊ะ!..อึ้ก..อื้ออ…"

ร่างบางครางไม่เป็นภาษาเมื่อบทเพลงรักสิ้นสุดลง ร่างสูงโฉบตัวลงมาประทับจูบเข้าที่กลีบปากแดงอย่างเอาแต่ใจอีกครั้ง ทำเอาร่างบางที่แทบจะขาดใจจากกิจกรรมที่เพิ่งเสร็จไปนั้นส่งเสียงประท้วงแทบ ไม่ทัน…

"อื้อออ เดี๋ยวสิ อ๊ะ! ยุนโฮ อย่าเพิ่ง! "เสียงหวานร้องปรามเมื่อมือใหญ่ซุกซนนั้นเริ่มปัดป่ายไปทั่วร่างกาย

"ช่วยไม่ได้ ฉันเตือนไปแล้วนะ"ยุนโฮว่าพลางขบฟันลงที่ไหล่บางเบาๆทำแจจุงสะดุ้งตัวโยน

"ฉันไม่ได้ยั่วแล้วนี่น่า"


ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นมองเจ้าของเสียงหวานที่ประท้วงอย่างแง่งอนนั่น ก่อนจะยิ้มและเอ่ยประโยคที่ทำเอาอุณหภูมิร่างกายของร่างบางที่ยังไม่ทันลดลง กลับพุ่งสูงขึ้นกว่าเดิม


"แค่แจจุงมอง ก็เรียกว่ายั่วแล้วครับ"



หลังจากนั้นเสียงครางหวานๆของคนช่างยั่วก็มีให้ได้ยินจนเกือบรุ่งเช้า…




 

END