Fic Mo Dao Zu Shi (ปรมาจารย์ลัทธิมาร)||OC||สตรีผู้นี้มีนามว่าเนี่ยเลี่ยงลี่

- มาลีแย้มอาย เนี่ยเลี่ยงลี่ -

นามรองฝูเหลียน บุตรสาวคนโตตระกูลเนี่ยแห่งชิงเหอ แม้จะถูกเล่าลือว่ามีใบหน้าละม้ายคล้ายมารดา แต่นิสัยเดือดดาลไม่ยอมใครล้วนถูกชื่อเฟิงจุนผู้เป็นบิดาถ่ายทอดมาให้ไม่มีผิดเพี้ยน

"ปล่อยวาง! ปล่อยวางหรือ? ท่านอาใหญ่ ข้าขอถามท่านเพียงคำเดียว! ท่านจะให้ข้าปล่อยวางได้อย่างไร!"

เนี่ยเลี่ยงลี่ทรุดกายลงกับพื้น ดวงตาทั้งสองเต็มไปด้วยประกายหยาดน้ำตาไหลนองแก้มนวลเนียนทั้งสองข้าง ใบหน้าสื่อแสดงความเศร้าโศกเสียใจอย่างหาไม่ได้ นิ้วมือทั้งห้าจิกลงชายเสื้อจนเริ่มเจ็บร้าว

"นั่นบิดาข้า ผู้ที่ถูกแยกร่างก็คือบิดาข้า ท่านอาใหญ่ สำหรับท่านเขาอาจเป็นพี่ชาย ตายไปชั่วดีท่านก็ยังมีน้องชายคนดีของท่านนี่! ข้าหาได้มีผู้อื่นเช่นท่านไม่!"

 

เนี่ยเลี่ยงลี่ไม่มีแม่ สำหรับนางแล้วเนี่ยหมิงเจวี๋ยเป็นยิ่งกว่า เขาคือแบบอย่าง คืออาจารย์ คือมารดา คือบิดา คือผู้ให้กำเนิด ผู้ให้ความรัก ให้เหตุผลในการหยัดยืนสู้ขืนชะตาชีวิตแก่ตน

 

"ข้าจะแค้น! จะฆ่าเขา! ฆ่า! ข้าจะฆ่า! แค้นนี้หากดาบข้าไม่ได้บั่นศีรษะคน ต่อให้ตายข้าก็ไม่ปล่อย!"

 

บัดนี้เงาที่ในแววตาของเว่ยอู๋เซี่ยนสะท้อนมิใช่บุตรีสกุลเนี่ยที่ผู้คนนับหน้าถือตาหรือหลงใหล มิใช่วัยเยาว์ที่เปี่ยมไปด้วยความเก่งกาจ หากแต่เป็นเด็กสาวผู้หนึ่ง เด็กสาวที่ดวงวิญญาณแตกสลายไม่เหลือชิ้นดีเพียงเท่านั้น

Trigger Warning

ขอขอบคุณลิสต์จาก 

https://docs.google.com/document/d/1lqC9ZtbIx6mRLKe8mo94r0pZHy8P82v6Mmzy2gAXdxY/edit?usp=sharing

แปะไว้ข้างล่างนี้นะคะ

อาการบาดเจ็บ , การทำร้ายร่างกาย , ความรุนแรง , ตัวละครตาย , มีการกล่าวถึงการข่มขืน , เจ็บป่วยทางด้านจิตใจ , ตัวละครป่วยเป็นโรคซึมเศร้า , ความรู้สึกเกลียดตัวเอง , ความรู้สึกไม่มั่นคง/ไม่ปลอดภัย , การทำร้ายตนเอง , การพยายามฆ่าตัวตาย , การเหยียดเพศ , การบีบบังคับ , การตัดแขนขา , การฆาตกรรม , มีการกล่าวถึงการหั่นศพ , ฯลฯ (หากขาดหายอะไรไปสามารถแจ้งเพื่อเพิ่มได้นะคะ ขอบคุณมากค่ะ)

Talk

สวัสดีค่าา Hล่อแหlะ คนเดิมกลับมาแล้วค่ะ แหะๆ ก็ก่อนอื่นยินดีที่ได้รู้จักทุกคนและขอบคุณมากๆ เลยนะคะที่เข้ามาส่องฟิคของเรา นิยายเรื่องนี้เป็นฟิคจีนเรื่องแรกที่เราลองแต่งค่ะ  ภาษาอาจจะแปร่งๆ แปลกๆ ไปบ้าง ถ้าเกิดว่าเราใช้คำผิดไปหรือมีอะไรแนะนำสามารถเข้ามาพูดคุยกันได้ตลอดเลยนะคะ!

คำว่ากูซูไม่มีทางออกนี่เรื่องจริงมากเลยค่ะ55555 เราแต่งเรื่องนี้ไว้หลายปีแล้วแต่ยังไม่ว่างลง(ฟิคเก่าที่เขียนไว้ก็ไม่ได้อัพTwT) แต่สุดท้ายแล้วด้วยอะไรหลายๆ อย่างสุดท้ายเราก็ห้ามใจไม่ได้ต้องเอามาลงแม้ว่าจะยังไม่ว่างตามเดิมก็ตามค่ะ55555

เรื่องนี้เราตั้งใจจะดำเนินเรื่องราวของอาลี่(น้องนางเอกของเรื่องนี้)เป็นหลักค่ะ ดราม่าโชกโชนพอควรแต่ก็จะมีโรแมนซ์และโมเมนต์ตลกๆ ของแก๊งเด็กๆ กรุบกริบค่ะ55555 ใดๆ จะพยายามคุมให้เส้นเรื่องไม่ดาร์กเกินไปนะคะ เพื่อเยียวยาความขมของเรื่องหลักส่วนนึง แล้วเราก็ไม่ถนัดดราม่าด้วย55555

สำหรับใครที่ตามเรามาจากฟิคโตมันกับวันพีซหรือคุ้นๆ หน้าเราขอบคุณมากๆ จริงๆ นะคะที่ยังรอเราอยู่TwT แอบรู้สึกผิดที่มาเปิดฟิคใหม่มากเลยค่ะแต่ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องนี้ด้วยนะคะ;-;;; น้องมิตจินเราวางแผนไว้ว่าอยากเขียนแล้วอัพทั้งซีซันไปเลย ตอนนี้เขียนไปได้ครึ่งนึงแล้ว จะพยายามเขียนต่อเร็วๆ นะคะะ

เรื่องทั้งหมดก็มีแค่นี้แหละค่ะ ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะคะที่เข้ามาอ่าน หวังว่าทุกท่านจะรักชอบอาลี่และมีความสุขกับการดูน้องเติบโตไปด้วยกันนะคะ ขอบคุณมากค่ะะะ เย่ะ:))))

ป.ล. เรามีช่องทางติดต่อแล้วนะค้าบบ twitter : @hl2705 กับ FB : หล่อแหละ เดอ ไรเต๋อ เข้าไปพูดคุยได้นะคะ