ในคราแรกเพียงชื่นชมและยกย่องความรักและการรอคอยอันแสนยาวนานของเขาที่มีต่อนายเอกของเรื่อง
ใครจะคิดว่าวันหนึ่งเธอ'เซี่ยเฉินซี'ที่กลับชาติมาเกิกใหม่เป็นน้องสาวของไท่จื่อเตี้ยนเซี่ยจะเกิดหวั่นไหวกับคำพูดเพียงง่ายๆของชายคนนั้นได้
สะกดจิตเอาไว้ในใจ ข่มความหวั่นไหวที่ก่อตัวขึ้น บอกกล่าวกับตัวเองอยู่เสมอซ้ำๆในใจ'เขาคือบุรุษของพี่ชายนาง'
มีเพียงเซี่ยนเหลียนเท่านั้นที่คู่ควรกับความรักอันบริสุทธิ์ของฮวาเฉิง และเธอก็รู้เรื่องนั้นดี ดังนั้นจึงไม่เคยคิดจะเปลี่ยนแปลงสิ่งใด
ทว่า
"หัวใจดวงนี้จักติดตามท่านไป..."จุมพิตอ่อนโยนถูกส่งมาจากชายตรงหน้าผู้เป็นราชาผีดวงเนตรสีนภาอ่อนแสงลงหยาดน้ำตาไหลรินอย่างห้ามไม่อยู่
"ขอบคุณ...ขอบคุณที่รักข้า...."ร่างกายบอบบางค่อยๆสลายหายไปที่ละนิดเป็นละอองสีทองจนกลายเป็นเพียงฝุ่นผงในอากาศ
จากอนาคตหวนคืนสู่อดีตความรู้สึกเป็นของท่านเสมอ....องค์หญิง
•
เปิดเรื่องใหม่อีกแล้วว เรื่องนี้สร้างขึ้นเพราะความคลั่งท่านเจ้าเมืองล้วนๆเลยค่ะ เซี่ยเหลียนน่าร๊ากก แต่นั่นแหละอิฉันเป็นผญ.ไงจะจินตนาการตัวเองเป็นเตี้ยนเซี่ยเวอร์ชั่นผู้ก็รู้สึกแปลกๆเลยสร้างตัวละครออริขึ้นมาหวีดซะเลยสิ้นเรื่อง
เรื่องนี้เป็นเพียงฟิคชั่นนะคะไม่ได้มีเจตนาจะเบียดเบียนเรือนฮวาเหลียนแต่อย่างใดรบกวนไม่คอมเม้นอะไรโง่ๆเนอะ
เอาจริงๆนะนางเอกของเรื่องคล้ายๆเสิ่นชิงชิวในระดับหนึ่งคือนางทั้งคู่ปลื้มพระเอกของเรื่อง(ปิงเหอ,ฮวาเฉิง)พอข้ามยังไม่ได้มีความรู้สึกรักใคร่เชิงคนรักหรอกแต่พอรู้จักอะไรแบบนี้ก็เลยใจเต้นตึกตัก
นางเอกอายุห่างจากเตี้ยนเซี่ย5ปีส่วนฮวาเฉิงห่างจากนางเอก2ปี
รักตั้งแต่ยังไม่ข้ามโลกVSรักตั้งแต่แรกพบ
800ปีVS800ปี •
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น